Test: Citroën DS4 (2011)

Ze wisten waarschijnlijk niet wat hen plotseling overkwam, die Citroën-dealers. Na een aantal magere jaren, die nog enigszins gecamoufleerd werden door de belastingvrije C1, was het ineens alle hens aan dek. Niet alleen scoorde de DS3 fors beter dan vooraf gehoopt, ook haalde hij vooral nieuwe klanten naar de showroom. In Nederland is zo'n 60 procent van de DS3'en verkocht aan vreemdmerkrijders. En da's lekker, want als je die klanten weet vast te houden, heb je vet aan de botten voor de toekomst. Deel één van die toekomst is vast hier. Dat de DS-lijn niet beperkt zou blijven tot de kleine DS3 was natuurlijk allang bekend. Sterker nog, de komst van een DS-lijn was zelfs de basis nog voordat we meer wisten over de DS3. Een nieuwe, luxueuze lijn, gebaseerd op bestaande modellen, dat moest het worden.

Tja, gaap. Dat kennen we wel. Bumperpakketje zus, glimmertje zo, sportonderstel eronder, wat pk's erbij en klaar is je top-lijn. Niet dus. Citroën pakte het nogal doortastend aan. Als gevolg daarvan lijkt een BMW M3 nog meer op een gewone 3-serie dan een DS3 op een C3. Het is werkelijk een compleet andere auto geworden. Hip, strak design en sportief genoeg om een Ibiza Cupra op het circuit te verslaan op het gebied van rijeigenschappen. Vergeet de oude soepele DS, was dan ook de boodschap van Citroën. Retro is uit, wij kijken naar de toekomst.

Hoger en korter

En dit is de volgende stap in die blik naar wat komen gaat: de Citroën DS4. Evenals de DS3 is de DS4 technisch gebaseerd op een 'normale' variant, in dit geval de C4. Maar ook hier is de koets duidelijk anders. Het bleef een vijfdeurs, maar de auto is hoger en korter dan de gewone C4. Daar komt bij dat de achterportieren, hoewel nog steeds aanwezig, nu verzonken zijn zoals we dat kennen van de Seat Leon en verschillende Alfa's. Dus met de hanggreep 'verborgen' bij de C-stijl. Dit om het optische kenmerk van een coupé te faken. Sowieso valt de term coupé erg vaak tijdens de presentatie. 'Het is een soort crossover met coupélijn en de prettige hoge zit van een SUV', aldus de Fransen. Da's wellicht een beetje te veel van het goede, maar hun idee is wel duidelijk. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat we steeds meer merkwaardige gevormde auto's zien die een apart design proberen te combineren met een hoge zit en een wat merkwaardig uiterlijk. De Qashqai valt nog mee, de X6 was wel echt even wennen en de GT-versies die BMW heeft en gaat krijgen, zijn ook moeilijk in een hokje te plaatsen.

En wat te denken van de Mini Countryman? Echt een SUV is het niet, blijft over een auto die wat hoog op zijn poten staat. De DS4 gaat in een vloeiende beweging mee in die stroom met nieuwe concepten. Hoog, bijzondere vorm en luxueus. Want gerieflijk, dat is deze DS-variant ook. Uiteraard hangt en een ander af van de manier waarop je tekeergaat met de optielijst, maar het interieur is werkelijk prachtig. In basis zien we qua bedieningsorganen de C4, maar dan op een compleet ander niveau. Onze testauto was voorzien van leerpakketen op zowel het dashboard als op de deuren en stoelen. Duitse hatchbacks, eat your heart out. De stoelen waren bovendien voorzien van een bijzonder horlogeband-achtig patroon, speciaal ontworpen voor deze auto. Mooi hoor.

Achterin voel je wel de gevolgen van alle designaanpassingen. De hoofdruimte is krap voldoende en de beenruimte is erg beperkt. Bovendien is de instap heel lastig omdat de deur niet zo ver open kan. Niets is zonder prijs. Qua rijden valt zeer snel op dat ook hier voor een compleet andere richting is gekozen dan bij de C4. De stuurbekrachtiging is duidelijk zwaarder en het onderstel veel stugger. Nu is dat laatste niet lastig omdat de gewone C4 zo'n beetje de comfortabelste auto in zijn klasse is, maar evengoed zijn zowel demping als vering van een totaal ander kaliber. En al snel is duidelijk met welke gevolgen. De DS4 is echt een zeer fijn sturende auto. Verwacht niet het ultrasportieve van de DS3, die door zijn harde vering vooral bij links-rechts combinaties erg goed is. Daarvoor is het zwaartepunt van de DS4 net even even te hoog. Maar de manier waarop de auto zich met vertrouwen door bochtencombinaties laat sturen, is niet alleen goed, maar ook leuk. En vooral die laatste kwalificatie verdien je niet zomaar.

Motorvoorraad

Motorisch heeft de DS4 een fijne voorraad om uit te putten. De instap-1.6 VTi met 120 pk maakt de auto wellicht niet snel, maar dit blok (bekend uit onder meer de Mini Cooper) is een van de beste in zijn klasse vanwege zijn soepelheid – dankzij de kleptechniek van BMW. Dat blijft zo als we er een turbo op schroeven en het blok de bekende naam THP krijgt. Wij reden de versie met 200 pk en die werd hoogstens wat in toom gehouden door de relatief lange overbrengingen (niet gek, anders wordt hij te hitsig) van de zesbak. Op de teller haal je ruim 100 km/h in z'n twee.

De diesels hebben we helaas niet kunnen rijden, maar de motoren kennen we uit verschillende Ford-, Volvo- en PSA-modellen en dan zijn we eigenlijk altijd positief. Minder fijn is de gerobotiseerde handbak die je als automaat kunt bestellen. Wil je als zakelijke rijder minder bijtellen, dan ben je hier zelfs toe veroordeeld: enkel de eHDI met (verplicht) deze bak is goed voor 20 procent bijtelling. Ook de 156 pk THP is er enkel met deze automaat, niet als handbak. In juni moet de DS4 bij de dealer staan. De auto heeft genoeg in zich om net als zijn kleine broer een hit te worden.

De prijzen zijn behoorlijk, maar een beetje lekker uitgeruste premium Duitse of Italiaanse hatchback doet het zeker niet voor minder. Wij kijken in ieder geval uit naar de DS5, die weer net even merkwaardiger is dan de DS4. Ze zijn lekker eigengereid bezig daar, bij Citroën. Het zou weer eens tijd worden.