Praktijkervaring Lexus IS: zo goed was eerste Lexus voor de massa
'Alles wat men zegt over wegligging klopt'
- Elco van der Meer
- Praktijkervaring
Denk je Lexus, dan denk je LS 400. Het vlaggenschip van de jaren 90 is bij sommigen zelfs bekend als ‘de beste auto ooit’, maar heeft een groot nadeel. Wat heb je immers aan de beste auto als hij onbereikbaar is? Gelukkig kwam in 1999 de Lexus IS op de markt, een concurrent voor de BMW 3-serie en de Mercedes-Benz C-Klasse. Wat vinden eigenaren van de eerste bereikbare Lexus?
Deze compacte Lexus bleek niet meteen een verkoopkanon, maar absoluut een trendsetter. Vanaf het jaar 2000 werden de zogenaamde ‘Lexuslampen’ een graag gezien attribuut in de tuningscene. De betreffende Lexus IS trouwens ook, mede vanwege het grote aantal beschikbare aanbouwdelen voor zijn Japanse zustermodel, de Toyota Altezza. Maar bovenal was de IS een zakenauto, enkel leverbaar met benzine-zescilinders. Op termijn kwam Lexus zelfs met de IS SportCross, een zeldzaam gebleven stationwagon.
Praktische eigenschappen Lexus IS
Om maar meteen met die Lexus IS SportCross te beginnen: “Ik wilde een ruime wagen en deze station voldoet daar redelijk aan”, schrijft de eigenaar van een IS 200 SportCross. “Het nadeel bij zowel de IS 200/300 en latere IS 220/250-serie is de ruimte achterin. Als je zelf bijna 1,90 meter bent is de ruimte achterin gewoon nihil. Daarom ben ik ook erg content met de grote kofferbak die overigens (ook weer) schitterend is afgewerkt.” Hij geeft het ruimteaanbod een zeven.
De eigenaar van een sterkere IS 300 SportCross vergelijkt zijn auto met de belangrijkste concurrent. “IS 300 Sportcross is aanzienlijk kleiner vanbinnen dan een BMW 3-serie Touring. Minder beenruimte achter, kleinere kofferbak. Maar op weg naar de Franse Alpen en terug (drie volwassenen + kind in een kinderstoel) bleek dat het geen probleem is, alles past (met dakdrager, uiteraard).”
Sedanrijders zijn minder kritisch op de interieurruimte, we lezen er weinig opmerkingen over en gaan ervan uit dat iemand die voor zo’n auto kiest weet wat -ie krijgt. Een uitzondering is de volgende rijder, die ons wat inzicht verschaft. “Achterin kun best zitten”, schrijft hij, “maar ruim kun je het niet noemen. Met vier personen is de Lexus aardig gevuld. Gezinnen van reuzen kunnen beter iets anders rijden. De kofferbak is redelijk groot.” Een tweede sedanrijder schrijft: “Voorin zit je als een vorst, maar achterin is het toch wat aan de krappe kant voor volwassenen.”
En het zitcomfort?
Met de ruimte lijkt het dus wel mee te vallen, maar hoe zit dat met de stoelen? “Qua comfort doet de Lex het wel prima”, concludeert een IS 200-rijder. “De stoelen zitten heerlijk en hebben een verstelbare hoofdsteun, wat enorm onderschat is in de autowereld. Ze zijn erg geschikt voor lange ritten.”
Andere rijders zijn wat kritischer. “De stoelen vind ik er beter uitzien dan dat ze zitten”, schrijft de eigenaar van een IS 200 Sport, “alleen de zijdelingse steun was voor mij (1,79 m) normale bouw in orde De zitting was te kort en zat mij nooit echt lekker. De rugsteun was op zich voldoende instelbaar en voldeed.” Een andere bestuurder onderschrijft deze bevindingen. “De stoelen zitten goed, maar niet perfect. Het zitvlak had iets langer mogen zijn en van mij had de stoel nog iets dieper verstelbaar mogen zijn.”
Een ex-BMW 530i-rijder is juist wel weer te spreken over de door Lexus gemonteerde zetels. “De stoelen zitten heerlijk, mede doordat ze wegens hun elektronische bediening ook tijdens het rijden naar wens zijn in te stellen.” De BMW-stoelen waren zeer geschikt voor een welgevoede beier, maar voor iemand met een gemiddeld postuur zoals dat van mij waren ze te breed om voldoende steun te bieden.”
Rijden met de Lexus IS
Lexus ging niet over een nacht ijs bij de ontwikkeling van het onderstel. Maar of iets wat in theorie geweldig moet zijn dat in de praktijk ook is? Het tegendeel is in autoland al vaak genoeg bewezen. Gelukkig lijkt dat hier niet het geval.
“De kleine Lexus geeft je als rijder een bijzonder solide en sportief gevoel”, steekt de eigenaar van een Lexus IS 200 Business van wal. “Hoewel de 6-cilinder naar moderne maatstaven niet heel sterk is voel je daar weinig van. De auto nodigt ook zo al voortdurend uit om het gas nog een beetje verder in te trappen. Vooral snel bochtenwerk en stevig doorrijden op de binnenweg is een genot. Inhalen is iedere keer weer een feest.”
Ook een IS 200 Executive-rijder heeft louter positieve ervaringen. “De besturing is bijzonder direct en met heel veel gevoel. Dat is even wennen, maar daarna is het zalig, ook omdat de Lexus op de snelweg bijzonder stabiel en rustig rechtuit loopt, zonder enige nervositeit. Bochten gaan als vanzelf, waarbij de demping en vering erg goed op elkaar zijn afgestemd.”
De eigenaar van een IS 200 SportCross trekt zelfs een laatje superlatieven open. “De wegligging. Die is absurd. Absurd goed”, schrijft hij. “Alles wat men zegt over de wegligging van de IS-serie klopt ... het is pure adrenaline die je voelt als je rijdt.”
Over de tweeliter zescilinder in het vooronder merkt hij op: “De auto voelt snel aan, maar is het niet echt. Dit komt echter weer door die heerlijke 6-cilinder die je het gevoel geeft van absolute macht over het asfalt. Kortom: hij loopt als een naaimachine met de wegligging van een kart.”
Niet iedereen is tevreden met de geboden prestaties. “Hoe is de performance? Uh, ja ... niet best”, vindt een IS 200-rijder. “Ik snap niet volledig waarom er gekozen is voor een oversized zes-in-lijn met zo weinig power en waarom we niet de viercilinder uit de Altezza of de 2J uit de IS300 hebben gekregen. De IS200 is op zijn best gezegd underpowered.” De oplossing lijkt een Lexus IS 300, waarover de eigenaar schrijft: “Heerlijke krachtige 3-liter 6-cilindermotor, die zijdezacht loopt in de lage toerentallen en heerlijk snort als er plankgas mee gegeven wordt.”
Is de Lexus IS ook technisch goed?
Als we ons baseren op de ervaringen van ‘onze’ gebruikers is er maar een antwoord mogelijk: ja, ook met de eerste generatie IS leverde Lexus erg goed werk af. Of het nu gaat over techniek of interieurafwerking, het krijgt de handen van gebruikers op elkaar. Toch is er een spelbreker die we vaker bij Japanse auto’s zien: roest. “Na 16 jaar afscheid genomen van de IS”, schrijft een langdurige IS 200 Business-rijder. “Technisch nog steeds in topstaat, maar wel een paar kleine roestplekjes links en rechts. En het verbruik is niet meer van deze tijd. Gelukkig hebben we een liefhebber gevonden die er heel blij mee is.”
Het gebrek aan problemen maakt dat we iets verder zoeken en wie zoekt die vindt. “En hier kom ik toch op een punt wat ik verder nergens lees”, schrijft een IS 200 SportCross-eigenaar. “De auto is perfect, echter ... bij drempels hoor ik een kraak onder de motorkap. Nadat de draagarmrubbers zijn vervangen is het geluid nog steeds aanwezig, met name bij kouder weer. Na diverse Lexus-filialen te hebben gebeld bleek wel dat dit een typisch IS 200 probleem schijnt te zijn.”
Deze constatering heeft geen invloed op het algehele beeld. Het is moeilijk om een kwaliteitsimago in stand te houden, zeker als je eerste huzarenstuk in het hoogste segment opereert. Maar met deze IS lijkt Lexus daarin geslaagd.
We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!
Lezersreacties (24) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.