Praktijkervaring Lancia Delta (2008-2015): klaar voor terugkeer?

De laatste generatie Lancia Delta was tussen 2008 en 2015 op de markt. De eerste auto’s kunnen inmiddels al aanspraak maken op de titel Youngtimer, terwijl het model er – en dit is subjectief –met zijn led-dagrijverlichting nog altijd best fris uitziet. De techniek deelt hij met de Fiat Bravo, die in deze rubriek al eerder zijn opwachting maakte. Wel is de Lancia ten opzichte van dat model zo’n 18 centimeter langer, waarvan 10 centimeter ten goede komt aan de wielbasis.

Ruimte, comfort en gebruiksgemak

Laten we maar meteen naar het effect van deze verlengde wielbasis kijken.  “Beenruimte is erg goed voor deze klasse. Lange mensen kunnen prima achterin zitten”, aldus de eigenaar van een Delta 2.0 MultiJet 165. Zo te zien komt deze extra ruimte vooral ten goede van de passagiers en niet aan bagage. “Deurvakken aan de krappe kant en de kofferbak is voor ons voldoende, maar ook niet heel riant. Test eerst eens met kinderwagens of vakantiespullen of je ermee uitkomt”, vult deze rijder aan.

Een occasionkoper is te spreken over de beleving in de Delta. “Het interieur is mooi en ruim met voor dit segment prachtige bekleding in leer/alcantara. Lekkere stoelen. De grijze kunststof op het dashboard is niet meer helemaal van nu, misschien deze zwart laten lakken. Geen sporen van gebruik, behalve de chroomlijstjes in de deuren.” Over het ruimteaanbod is deze rijder een stuk positiever. “De ruimte bevalt erg goed, tijdens het wintersporttripje kwam er plots een passagier met bagage bij en met wat schuiven met de achterbank hadden zowel passagiers als bagage een plekje zonder dat de hoedenplank eruit moest. Echt ronduit ruim. Ook de kinderwagen gooi je er zo in en de kinderstoel past er ruim in, waar je dit in een Golf amper voor elkaar krijgt.”

Daarnaast heeft de Delta zelfs MPV-trekjes, zo laat de eigenaar van een Delta MomoDesign weten. “De verschuifbare achterbank is een uitkomst: op vakantie schuiven we de bank een klein beetje naar voren zodat de koffers en tassen precies passen en de kinderen toch goed zitten.”

Niet elke uitvoering heeft zo’n verschuifbare achterbank, waaronder de Platinum-editie. Die kent, naast een voordeel, ook een nadeel zoals de rijder van zo’n uitvoering aanstipt. “Mijn Platinum-editie heeft een gewelfde achterbank. Het zit echt voortreffelijk, zelfs vorstelijk (iedereen zit onderhand liever achterin dan voorin), maar indien men de achterbank neerklapt blijven de rugleuningen op ongeveer 40 graden steken ... Dit is niet helemaal wenselijk natuurlijk.”

Zitcomfort

Wie passagiers dus maximaal comfort gunt zou zo’n Delta Platinum moeten kiezen. Over het zitcomfort voorin zijn de meningen verdeeld. “Ik ben het met de critici eens dat de stoelen op erg lange ritten tot vermoeidheid leiden”, schrijft de MultiJet 165-rijder. Later nuanceert hij deze bevinding. “Onlangs moest ik in drie dagen 2800 km afleggen, mijn eerdere (kritische) opmerkingen over de stoelen moet ik wat afvlakken. Mijn echtgenote en ikzelf hadden na zoveel kilometers nog geen last van het zitten. Kennelijk zetten de harde stoelen zich in de loop der tijd.”

Deze rijder van een Delta met bouwjaar 2009 uit eveneens kritiek: “Over de stoelen is al het een en ander geschreven, dit kan ik ten dele beamen. Te weinig zijdelingse steun is waar ik ook last van heb, ze zijn gewoon te vlak.”

De rijder van een vergelijkbaar uitgevoerde Delta ervaart geen hinder van de stoel zelf, maar wel van de zitpositie. “De stoelen zien er chique uit en zitten stevig maar goed. Maar net als in mijn eerdere MPV is de zitpositie aan de hoge kant, waardoor mijn been tussen stoel en gaspedaal in een iets andere hoek staat dan bijvoorbeeld in een laag zittende stationwagen. Ik krijg daardoor bij langere ritten last van mijn onderbeen. Reden te meer om cruisecontrol aan te schaffen.” Positieve geluiden zijn er ook. “In tegenstelling tot de meesten vind ik de stoelen erg comfortabel”, aldus de rijder van een Delta 1.4 T-Jet uit 2008. “Prima stoelen, al vinden reviewers vaak dat je te veel op de stoel zit in plaats van erin”, meent een andere bestuurder.

Bij jongere auto’s lijkt Lancia het meubilair te hebben verbeterd, zoals deze rijder van een MomoDesign-uitvoering uit 2014 beschrijft. “In deze uitvoering zijn een aantal van de kritiekpunten uit tests van autobladen (minder goede stoelen en aluminiumkleurig plastic) vervangen of verbeterd. De stoelen zitten goed.”

Hoe rijdt de Delta?

Lancia was het luxemerk van de Fiat-groep maar kent tegelijkertijd een rijke autosporthistorie. Met de rijeigenschappen van de Delta kan het dus twee kanten op. “De 1.4 T rijdt sportiever dan gedacht,” schrijft de eigenaar van een Delta uit 2011, “ik had hem gezapiger verwacht. Je kan er best aardig mee scheuren.” Dat beaamt de rijder van een Delta met 120 pk sterke diesel. “Goede wegligging, soms wat stevig qua demping maar dat wist ik van tevoren.” Ook de bestuurder van de 165 pk sterke diesel merkt de stevige demping. “Korte oneffenheden worden slecht gedempt en slecht wegdek, zoals een klinkerweg, maakt 'm wat springerig. Hij 'dribbelt' dan een beetje.”

De rijder van een 120 pk sterke benzine-Delta omschrijft en ervaart het anders. “Lancia heeft duidelijk gemikt op een Audi-achtige wegligging, met voldoende comfort en een tamelijk stevige demping. In vergelijking met mijn vorige auto is de Delta een lichtgewicht, en dat betekent een goede beheersbaarheid in snelle bochten.”

Onderhoud, storingen en ergernissen

De Lancia Delta is inmiddels langer uit productie dan hij in productie is geweest, waardoor reviewers een beter beeld kunnen schetsen van de kwaliteit. Dat valt niet tegen, want ook de occasionkopers melden maar weinig problemen. De volgende rijder kocht de auto na 45.000 kilometer en rijdt er nog steeds in. “Had ik al gemeld dat deze wagen tot voor kort storingsvrij was? Wat was er? Bij de koude start sloeg hij meteen af en daarna perfect lopen. Ik heb als remedie een flesje reiniger in de tank gegooid, opgelost!” Later stak er nog een trilling de kop op, die werd veroorzaakt door een defecte motorsteun.

Toch zijn niet alle Delta’s even probleemloos. Zo kreeg een rijder al vrij snel te maken met een haperende versnellingsbak en moest een ander vlak na een onderhoudsbeurt de MultiAir-module laten vervangen. Dat mocht de pret niet drukken: “Hij rijdt weer prima en de vervangende auto's hebben mij weer doen inzien hoe geweldig de Delta is. Rijden doet ie weer perfect en de vele kilometers hebben er nog steeds niet voor gezorgd dat ik uitgekeken ben op deze auto!”

De volgende rijder was zo enthousiast dat-ie na de Delta eenzelfde auto kocht, maar dan jonger. “Na 7 jaar en 120.000 kilometer mijn vorige Delta ingeruild voor dit 3,5 jaar jongere exemplaar met slechts 41.000 km op de teller. Aangezien de Delta helaas niet meer wordt gemaakt was ik op zoek naar een jonger exemplaar met weinig kilometers en in de meest luxueuze uitvoering.” Het lijkt er op dat Lancia alvast één klant heeft voor een nog te introduceren nieuw model. Tips voor de designer: zorg voor een fraai interieur en bovengemiddelde ruimte achterin. Delta-rijders zullen je dankbaar zijn.