Audi A2 heeft MPV-trekjes

Nu we het toch over de Panda hebben: de Audi A2 is flink groter. Feitelijk is het een MPV in het B-segment, onder de Audi A3, maar qua interieurruimte ontlopen beide Audi’s elkaar weinig. “De ruimte vanbinnen is oké, voorin prima met genoeg breedte tussen de stoelen. Achterin gaat het. Ik ben 1,90 meter en zit goed, maar dat heeft consequenties voor de ruimte achterin. Met een beetje schikken gaat het”, laat de eigenaar van een A2 1.4 Pro Line weten. “Met zijn vier stoelen en een acceptabele kofferbak kunnen vier volwassenen comfortabel een dag op pad. Voor weekend- of weektrips zou ik liever niet met meer dan twee mensen in de auto zitten”, vult een 1.2 TDI-rijder aan.

Goed, dit lichte kleintje is dus behoorlijk volwassen. Is er ook een keerzijde? “Als je bent ingestapt, valt meteen op dat er heel volwassen stoelen in de A2 zitten. Alles maakt eigenlijk een heel serieuze indruk. Bloedserieus. Dat had wel wat minder saai gemogen. Daarbij is het ook nog grijs”, meldt de rijder van een 1.4 uit 2000, het eerste bouwjaar. “De kunststoffen zijn hard. In 2000 kon dat nog, maar nu niet meer in deze prijsklasse. Daar staat tegenover dat het hele interieur wel erg stevig en netjes in elkaar zit. Ergonomisch is het ook top”, vervolgt hij zijn betoog.

“Heerlijke ruime auto, ook bij mijn lengte (1,93 meter) nog tandjes over op de stoel en meerdere zitposities mogelijk”, schrijft een 1.6 FSI-bestuurder. “Ook met drie volwassenen is de A2 prima met ski’s in de auto voor vakantie te gebruiken. Met de achterstoelen verwijderd heb je heel veel ruimte.” Want inderdaad, de twee achterste zitplaatsen van de Audi A2 zijn verwijderbaar. En voor wie het al tussen de regels door heeft gelezen: deze Audi is een pure vierzitter; een middelste zitplaats achterin zoek je tevergeefs.

Rijden met de A2

Hoe zo’n aluminium doosje rijdt? “De Audi A2 is vrij stug geveerd en dat merk je dus bij drempels en kuilen in de weg. Op de snelweg rijdt de auto verder prima. Wel is hij wat windgevoelig door het geringe gewicht, maar dit is niet hinderlijk”, aldus de rijder van een A2 1.4 Exclusive uit 2001.

Een andere 1.4-rijder betrapt zijn A2 op sportieve aspiraties. “Het lijkt namelijk wel een kart. De besturing is heel licht en superdirect, het onderstel bovendien strak en stevig afgesteld. Dankzij het lage gewicht en de brede banden flits je op rotondes alles en iedereen voorbij. Onderstuur krijg je niet voor elkaar. Het is mij zelfs niet eens gelukt het ESP in te laten grijpen”, schrijft hij enthousiast. Toch is er ook kritiek. “Jammer genoeg geeft de besturing weinig tot geen feedback, anders was de A2 een goede match geweest voor een Mini Cooper.”

Niet iedereen is fan van het stevige onderstel. De volgende rijder heeft er iets aan laten doen. “Het veercomfort is niet fantastisch, maar navraag leerde dat Koni FSD-dempers uitkomst moesten bieden. Deze zijn er dus bij 135.000 km op gezet en het verschil is enorm: niet meer misselijk op snelwegritten, strakker door de bocht en meer comfort.”

En hoe de 1,4-liter bevalt? Meerdere eigenaren geven aan dat het ruim voldoende is. “De Audi heeft maar 75 pk, maar door het enorm lage gewicht is hij meer dan in staat met het normale verkeer mee te komen. De vijfbak is wel wat hoogmoedig, want tegenwoordig verwacht je echt een zesbak. Met 120 km/u op de klok maakt de auto toch meer dan 3.000 tpm.” Wel geven meerdere 1.4-rijders aan dat de koppeling ongevoelig is en laat aangrijpt. “Schakelen gaat soepel en zeker, maar de koppeling is gevoelloos en vraagt gewenning. Het aangrijppunt is vaag. Laten afslaan is daarentegen niet aan de orde”, aldus een van deze rijders. Wie benieuwd is naar het brandstofverbruik van zo’n Audi A2 in de praktijk? Dat namen we al eerder onder de loep aan de hand van de AutoWeek Verbruiksmonitor.

Audi A2: onderhoud, problemen en irritaties

De kwaliteit van een auto beoordelen op basis van slijtagedelen is misschien dubieus, maar de volgende eigenaar is in elk geval erg enthousiast over de levensduur van de koppeling van zijn 1.4 Exclusive uit 2002. “Eerste koppelingsset vervangen bij stand 432.745 km, dus vanaf de fabriek 0 km!”

Deze rijder heeft naast de 1.4 ook een A2 1.6 FSI, die beduidend minder duurzaam leek. Deze auto was na 262.500 kilometer toe aan een cilinderkoprevisie. Daarnaast meldden niet alleen deze, maar ook andere eigenaren bijgeluiden uit de voortrein die duiden op versleten toplagers. Ook de voorste draagarmen, die bij de 1.4’s en 1.6-en niet van aluminium zijn gemaakt, hebben de neiging na verloop van tijd door te roesten.

Een 1.2 TDI-rijder die eveneens flink wat kilometers aflegde, schrijft: “Bij 285.000 kilometer zijn er twee schokdempers achter, de remschijven voor, stabilisatorstang en koppelstangen, het brandstoffilter en een brandstofklepje vervangen. Eigenlijk niets dat na bijna 3 ton niet aan vervanging toe mag zijn. De originele onderdelen kennen een geweldige levensduur, maar zijn soms lastig te vinden en aan de prijs, maar de 3L-specialisten weten vaak allerlei goede oplossingen.”

De eigenaar van een A2 uit 2000 reed de auto zo’n 200.000 kilometer lang en kreeg te maken met een waslijst aan problemen. De conclusie van dit alles? “Auto ingeruild voor een nog frisse A2.” Het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan. Hoewel de Audi A2 inmiddels niet meer voorloopt op de tijd zijn we nog lang niet van deze compacte Audi af.