Porsche Panamera Turbo (2011)

Maar laten we wel wezen: ooit verloochende Porsche met de Cayenne alles waar het voor stond en dat heeft het merk bepaald geen windeieren gelegd. Dikke kans dus dat een sedan met Porsche-logo prima levensvatbaar is. De tekenaars hebben alles op alles gezet om de Panamera uiterlijk een echte Porsche te laten zijn. Met name de neus heeft veel weg van de 911. Het vervelende van de Panamera is dat hij niet fotogeniek is. In 'levenden lijve' is het wel een indrukwekkende verschijning. De enorme lengte in combinatie met de lage bouw en lange wielbasis geeft hem een imposant, wat dreigend aanzien. De neus is redelijk rank, de achterpartij daarentegen is nogal fors. Ook hier treffen we veel gelijkenis aan met de 911. Alleen gaat hier de achterruit volledig open in een grote klep, die toegang biedt tot de kofferruimte. Die lijkt op het eerste gezicht lang niet gek, maar is voor een limousine van bijna vijf meter wel krap.

De auto biedt verrassend veel binnenruimte, mede door de lage zitpositie. De klokken zijn heel herkenbaar Porsche, met een centrale toerenteller en aan weerszijden twee kleiner wordende, elkaar overlappende klokken. De snelheid wordt ook nog eens digitaal in de toerenteller getoond. Mooi detail is het display in de tweede klok van rechts, waarin je ook het navigatiescherm kunt laten weergeven. Het stuur is lekker klein en dik, alweer zo'n detail dat het sportieve gevoel versterkt.

De Panamera heeft niet zomaar een achterbank, maar twee volwaardige zetels, die vrijwel identiek zijn aan de sportstoelen voorin. En net als voorin een brede cardantunnel vol knoppen. Door slim met het ontwerp om te springen, is de hoofdruimte ondanks de coupévormen royaal. Dat de daklijn zo aflopend lijkt, is deels illusie, gecreëerd door de vorm van de zijruiten.

Snelle limo

De sprint van nul naar honderd legt de Panamera af in precies 4,0 seconden en na 15,6 seconden duikt de Porsche over de tweehonderd-grens. De naald van de Porsche blijft klimmen, waarbij de zeventraps PDK bijna ongemerkt door de versnellingen bladert. Dat kun je ook met knoppen op het stuur doen, maar die zijn niet echt prettig in de bediening. Uiteindelijk zien we 313 km/h in het display. In een vierzitslimo van bijna vijf meter! Wat beleving betreft, schurkt de Panamera zo dicht tegen een 911 Turbo aan, dat je bijna een déjà vu krijgt. Het is net of die massa achter je niet bestaat. Maak je het te bont, dan voel je wel dat je met twee ton luchtgeveerde massa bezig bent, maar zelfs dan blijft de Panamera verbazingwekkend stabiel.

Natuurlijk zijn we met het woud aan knoppen op de cardantunnel aan de gang geweest, waarmee het Porsche Active Suspension Management wordt geregeld. De boel staat op Sport Plus en dat betekent niet alleen een flink straffer onderstel, maar ook dat de auto nogal fel op het gaspedaal reageert. Bovendien bemoeit de elektronica zich niet meer met je doen en laten, zodat je, omdat er relatief veel kracht naar achteren wordt gestuurd, de auto nog lekker kunt laten uitbreken. Iets wat de achterpassagiers je overigens niet in dank afnemen, en dan weet je weer dat het geen 911 is.