Porsche Cayenne Diesel (2009)

Het merk dat ooit riep nooit een auto met dieselmotor te zullen brengen, heeft een contract met Audi afgesloten voor de afname van 15.000 zelfontbranders per jaar. Porsche schreeuwt het niet van de daken dat het een Cayenne met oliestoker aanbiedt. Onder de kap zit een 3,0-liter TDI-motor, een V6 die 240 pk levert. Het maximumkoppel bedraagt 550 Nm. Cijfers waarvan een Porscheliefhebber niet steil achterover slaat. De kracht van de motor schuilt dan ook ergens anders in. De Cayenne haalt met de diesel volgens de fabriek een verbruik van 9,3 l/100 km. De C02-uitstoot is 244 g/km, goed voor een F-label.

De ontwerpers van Porsche hebben getracht de merkidentiteit te waarborgen door de Cayenne een onmiskenbare Porsche-neus mee te geven. Dat is maar deels gelukt, want het geheel maakt een enigszins ongebalanceerde indruk. De licht geprononceerde heupen, die verwijzen naar de puur sportieve familieleden van de Cayenne, vormen het meest frivole stylingelement. De achterzijde oogt weliswaar keurig, maar ook anoniem en weinig spectaculair.

Typisch Porsche

In de Porsche kijken we uit op een dashboard dat nergens anders in zou kunnen zitten. Vijf ronde, in elkaar geschoven instrumenten staren je aan, een typisch stijlkenmerk van een Porsche-instrumentarium. Valt er licht van buiten op de klokkenwinkel, dan wordt je zicht daarop gehinderd door een blauwige gloed over het glas van de meters. Het contactslot zit links en verwijst naar de Le Mans-avonturen van Porsche. De middensectie is redelijk logisch van opzet. De knopjes rond het display zouden een fractie groter mogen zijn; de werkplek zou er wat beter van worden. De chroomkleurige kantelschakelaars voor de airco, onder in het middendeelvan het dash, zijn een leuke vondst en ook de vormgeving van het bedieningscluster van het Porsche Dynamic Chassis Control (PDCC), dat zorgt voor het verminderen van het overhellen van de koets in bochten, ziet er alleraardigst uit. De cardantunnel is aan weerszijden voorzien van stevige handgrepen.

Een groot deel van zijn status heeft de Porsche bij de meeste liefhebbers te danken aan zijn rijdynamiek. Daar waar de meeste SUV's niet uitblinken in een dynamisch weggedrag heeft de Cayenne rijkwaliteiten die dicht in de buurt komen van die van veel sportieve personenauto's en ze in sommige gevallen zelfs overtreffen. De Porsche verbaast iedere keer weer door z'n geringe overhelneiging in de bocht. PDCC doet hier een belangrijke duit in het zakje. Hiermee blijft de carrosserievan de Cayenne in bochten opvallend horizontaal. De aandrijfkrachten worden over alle vier wielen verdeeld en de grip is fenomenaal. In de Cayenne waan je je niet in een SUV, zo hard kun je ermee boenderen. Maar hoe bont je het ook maakt, Porsches waakhond PSM (Porsche Stability Management) dat ABS, ASR en de elektronische remkrachtverdeling bewaakt, ligt wel altijd op de loer om adequaat in te grijpen als het echt dreigt mis te gaan. De besturing werkt opvallend zwaar, maar dat is niet onaangenaam.