Eerste Rijtest: Porsche 911 Turbo

Bij een vernieuwde Porsche gaat het zelden om een set gewijzigde achterlichten of een andere bumper, meestal is de aanleiding de voortschrijdende stand der techniek. Dat is nu ook weer het geval. Zo is bij de jongste editie van de 911 Turbo het uiterlijk helemaal in lijn met de andere leden van de familie gebracht (en heeft hij nu bijvoorbeeld de ronde koplampen) en onderscheidt hij zich onder meer met aangepaste bumpers en spoilers. Maar technisch is er meer aan de hand. Zo heeft de zescilinderboxermotor nieuwe turbotechniek, is de krachtoverbrenging naar de voorwielen veranderd, is de automatische Tiptronic-versnellingsbak aangepast en is het onderstel verder verfijnd. Met effect: de auto is sneller dan z'n voorganger en klééft werkelijk aan de weg.

Overboost

Na de eerste kilometers met de vorige generatie 911 Turbo in maart 2000 beschreven we hoezeer we onder de indruk van die machine waren; we vonden hem toen eigenlijk al te goed. Nu, zes jaar, later weet Porsche ons opnieuw te verrassen. Goed bleek niet goed genoeg, het moest beter. En inderdaad; het blijkt nog beter te kunnen. De cilinderinhoud van de achterin geplaatste motor is gestegen van 3,4 naar 3,6 liter, een prima uitgangspunt voor een hoger vermogen en meer trekkracht. Het grootste nieuws komt van de turbocompressor. Deze beschikt nu over een variabele doorstroom, zodat de motor over een breder bereik hogere prestaties kan leveren. Dit principe wordt al enige tijd bij dieselmotoren toegepast, maar bij benzinemotoren zagen we het nog niet eerder. Uitlaatgassen bij benzinemotoren zijn namelijk heter en tot voor kort waren de variabele turbo's daar nog niet genoeg tegen bestand. Nu wel, dus, en Porsche is de eerste die ze gebruikt. Twee van dit soort compressoren zitten er op de 911 Turbo. Het maximumvermogen steeg hierdoor van 420 naar 480 pk bij 6.000 toeren per minuut en het maximumkoppel van 560 Nm naar 620 Nm, dit laatste nu al vanaf 1.950 toeren tot 5.000 omwentelingen. En of dat allemaal nog niet genoeg is, is er (alleen voor de versies met handbak) ook nog een overboost-functie wanneer je het gaspedaal vloert: gedurende tien seconden is er 60 Nm extra beschikbaar. Je waant je eventjes in het veld van de A1GP. Op de Nordschleife is met de nieuwe 911 Turbo een tijd neergezet van 7:49'', da's 11 seconden sneller dan het vorige model.

Met de handbak is de auto in staat om je in 3,9 seconden naar de 100 te katapulteren, met de Tiptronic S gaat het zelfs in 3,7 tellen. Inderdaad is de nieuwe automaat zo snel dat hij de handbak voorbij is gegaan. Dit komt mede doordat je bij de automaat met de voet op de rem de druk van de twee turbo's alvast kunt opjagen, en dus meteen over alle briesende paarden kunt beschikken. In de praktijk levert dit een auto op die niets liever lijkt te doen dan snel van z'n plek te gaan, je in je stoelleuning te drukken en je met heel je lichaam te laten voelen wat G-krachten met je doen. Waanzinnig. En het gaat allemaal met zo'n gemak dat je nauwelijks in de gaten hebt dat je de wettelijke snelheidslimiet passeert.

Kruisraket

Overigens is het niet alleen de zescilinderbeul achterin; het onderstel en de vierwielaandrijving – tegenwoordig met een elektromagnetisch bediende meervoudige platenkoppeling voor een nog nauwkeurige krachtverdeling tussen voor en achter – dragen er eveneens toe bij dat de auto bij 80 km/h nog net zo makkelijk beheersbaar lijkt als bij 280. Spartaans is het onderstel niet, maar het laat wel goed voelen wat er zich tussen de brede banden (vóór 235/35ZR19 en achter maarliefst 305/30ZR19!) en het wegdek afspeelt. De 911 Turbo is gerieflijker dan de GT3, maar comfort is wel een relatief begrip, want de 911 Turbo weet behoorlijk te prikkelen. Hard rechtuit is leuk met deze auto, nog mooier wordt het wanneer je bochtige routes opzoekt. Op verlaten weggetjes in Andalusië worden we tijdens de introductie gegrepen door de mogelijkheden van deze machine; wat kun je met deze 911 gemakkelijk erg snel de hoek om! Je moet heel wat uithalen om rijden te laten overgaan in glijden. Je kunt de stabiliteitsregeling uitschakelen, maar echt nodig is dat niet, het systeem geeft je al heel wat speelruimte voordat het overgaat tot ingrijpen. In eerste instantie duikt de auto onderstuurd een bocht in, maar met wat spel van het (overigens érg direct werkende) gaspedaal kun je je weg overstuurd vervolgen, tot je weer snel rechtuit naar de volgende bocht raast.

Om de gang eruit te halen, beschikt de 911 standaard al over een adequaat werkende set remmen, met de tegen een meerprijs van E 12.820 leverbare keramische remmen wordt het nog iets extremer. Vol in de remmen verwacht je dat de airbags naar buiten komen, want met keramiek gaat de 911 pas echt in de ankers. Een veilig gevoel.

Het veilige gevoel dat je in de vernieuwde Porsche hebt, is misschien ook wel het enige 'nadeel' dat aan de nieuwe 911 Turbo zou kunnen kleven. Neem het grote gemak waarmee je op (hoge) snelheid komt; door het superieure onderstel heb je nauwelijks in de gaten hoe hard het gaat. De grens ligt bij deze auto ver, erg ver zelfs, maar hij is er wel degelijk. Je moet goed weten waar je mee bezig bent, want bijna ongemerkt schiet je als een kruisraket door het verkeer. Zelfbeheersing is een vereiste om je auto niet kwijt te raken in een uitzending van Blik Op De Weg. Aan de andere kant: een knappe KLPD'er die je bij kan houden... Nu het doek is gevallen voor de Carrera GT is de € 191.600 kostende 911 Turbo weer de topper in de Porsche-selectie en zal hij in postervorm jongensdromen in leven houden, volkomen terecht.