Porsche 911 Carrera T - Rij-impressie

Als je Porsche-adept of simpelweg groot autofan bent, is het makkelijk om alle 911-modellen van elkaar te onderscheiden. Voor iemand die in een 911 nog net een Porsche herkent, maar verder niets, is de hele alfabetwirwar van het merk inmiddels echter een soort klucht. Welke uitingen kent de 911 inmiddels? Tel je even mee? De S, de GTS, de Turbo, de Turbo S, de GT3, de GT3 RS, de GT2 RS en de R. En dat is nog zonder open of vierwielaangedreven varianten. Deze letterbrij behelst enkel de huidige 991.2-generatie van de meest bekende sportwagen ter wereld. Jij, als AutoWeek-lezer, snapt het wellicht nog wel. Jij kent de GTS als een Carrera S vol opties en snapt dat een GT2 RS eigenlijk een GT3-versie van de 911 Turbo is. Of zoiets. Maar voor Jan met de pet is het simpelweg de zoveelste Porsche. Het 'weten' schept natuurlijk wel een band van autokenners onder elkaar, want dat de hype rondom gelimiteerde Porsches de prijzen zo omhoog laat schieten, heeft een zeer belangrijke en niet te onderschatten fundering: het zijn allemaal subliem goede auto's. Een Carrera S gaat al naar automobiele perfectie, maar wie een keer een GT3 of 911 R richting de 9.000 toeren heeft gejaagd, heeft geproefd van de verboden vrucht. Beter wordt het eigenlijk niet. Alleen game-jongetjes die de auto's nooit echt hebben gereden, spreken van de grijze muis onder de supercars.

De prijs die voor deze perfectie wordt betaald, is dat de auto's vaak onbereikbaar zijn. Van zichzelf zijn ze al stervensduur, maar de wachtlijsten en gelimiteerde oplagen zijn een groter probleem. Je komt er als nieuwe koper nauwelijks tussen, als je het geld überhaupt al hebt, en als occasion zijn ze soms duurder dan nieuw. En dus was in er in elk geval bij ondergetekende blijdschap toen in oktober de volgende letter aan het 911-gamma werd toegevoegd. De 911 Carrera T. Met de T van Touring, onder meer een verwijzing naar een lichtgewicht model uit 1968. De auto heeft de basismotor van de 911 Carrera, een 3.0 zescilinderboxer met twee turbo's en 370 pk. Om gewicht te besparen, verdween de achterbank, werd de geluidsisolatie verminderd en krijg je lusjes in plaats van deuropeners. Bij de handgeschakelde variant werden de overbrengingen korter en standaard krijg je het sportonderstel van de Carrera S. Een soort betaalbare versie van de 911R, dacht ik! Minder kilo's en meer focus op rijbeleving, zonder dat de prijs zo uit de hand loopt als bij een GT3. Een werelds idee!

DE PRAKTIJK

Maar hoe weerbarstig is de praktijk. De demo-auto had sowieso de gratis toe te voegen achterbank op zijn plek, maar al was die afwezig geweest, dan scheelt het slechts 20 kilo. Met alle sportieve zaken als vierwielsturing en het sperdifferentieel is nettowinst iets van 5 kilo. De kortere overbrengingen blijken in praktijk enkel een kortere eindoverbrenging te zijn, de verhouding tussen de verzetten zelf is niet gewijzigd. Wat houd je dan over? Heel kort door de bocht een 911 met het onderstel van een Carrera S en de aandrijflijn van een Carrera. En nee, die combinatie bestond nog niet, maar om daar nu een compleet nieuw model voor op de markt te brengen, dat voelt een beetje als een tussendoortje. Als een Golf GTI met een 1.5 TSI en 187 pk met wat plexiglas waardoor hij 10 kilo minder weegt. Alsof er vlak voor de lancering van de nieuwe GT3 RS nog iets op de markt moest worden gebracht. Het doet denken aan de 911 Speedster van de 997-serie, die behalve een iets andere koets ook maar weinig aan het 911-gamma toevoegde. Het design van de T bevalt ons wel beter dan dat van de Speedster destijds. Je krijgt standaard de zwarte spiegels en extra spoilerlip; de zwarte uitlaatpijpen verraden dat je standaard een sportuitlaat krijgt.

Is het verder geen fijne auto dan? O, jawel. Hij is geweldig. De besturing is subliem goed, het onderstel biedt bizar veel rust voor zo veel scherpte en de motor ... ja die motor. Dat is wellicht nog het grootste pluspunt van de T. Hij laat goed zien dat zelfs de basis-Carrera eigenlijk al meer dan genoeg punch in huis heeft. Voor een turboblok voelt hij fijn hoogtoerig. En al was de sound and feel bij de oude atmosferische boxer uiteraard beter, Porsche weet samen met Ferrari (en met Mercedes-AMG) turbotechniek naar een nieuw tijdperk te tillen. De zeventraps handbak is nauwkeurig, al is de zesbak in de Cayman (en in de GT3) nog wat fijner. Het geheel smelt samen tot een waanzinnige sportwagen. De auto is echter vooral zo goed omdat het een 911 is, niet omdat er een T op staat.