Peugeot Partner Tepee (2008) - Test
In hogere sferen
- Albert-Jan Cornelissen
- Eerste rijtest
De Peugeot Partner begon ooit als een goedkope, wat utilitaire ruimtereus, maar is inmiddels uitgegroeid tot een volwaardig MPV-alternatief. Niet zo gek ook, want hij krijgt de moderne techniek van de 308 mee. En het mooie is, hij werd er nauwelijks duurder door.
Samen met zijn broertje Citroën Berlingo opende Peugeot in 1996 met de Partner het bal der ludospaces. Het idee; zo veel mogelijk ruimte voor weinig geld, met dank aan de bestelwagen-genen van het karretje. Daarbij moest je het wat koddige uiterlijk, de simpele afwerking en het niet bijster geraffineerde rijgedrag dan maar voor lief nemen.
Hoe anders is het bij de nieuwe Partner. Het bestellertje van weleer is uitgegroeid tot een origineel gelijnde ruimtewagen die je met zijn hoge dak weliswaar nog steeds niet om zijn uiterlijk koopt, maar waarmee je toch prima kunt komen voorrijden. En dat 'gegroeid' mag u letterlijk nemen, want ten opzichte van zijn voorganger werd hij liefst 24 centimeter langer. Dat scheelt een slok op een borrel voor wat betreft het ruimteaanbod. Minstens zo indrukwekkend klinkt de toename in zijwaartse richting van 13 centimeter, maar een groot deel daarvan komt voor rekening van de als Dombo-oren uit de carrosserie stekende buitenspiegels. Voortaan luistert de MPV-uitvoering van de besteller trouwens naar de naam Tepee – en Peugeot wil gek genoeg dat we dat op z'n Engels uitspreken. Maar dat mag u meteen weer vergeten, want iedereen zal het gewoon over 'Partner' hebben.
Generatiekloof
Zodra je instapt, ervaar je een generatiekloof als je net uit de oude Partner komt. De blikkerige portiertjes hebben plaatsgemaakt voor kloek dichtploffende en geheel beklede exemplaren en het erg utilitaire dashboard ruimde het veld voor een zonder meer keurig ogende variant die is afgewerkt met nette materialen. De plastics zijn weliswaar niet van het type 'soft touch', maar soit, daar kunnen we in deze auto wel mee leven. Al met al zou dit interieur zomaar uit een midi-MPV kunnen stammen.
Ook de zitpositie is een zegen ten opzichte van de vorige Partner. Je zit niet meer gehurkt op te kleine en zachte stoelen achter een vlakstaand stuur; in onze testauto tronen we op heuse captain chairs met verstelbare armsteunen. Ze zitten uitstekend en het stuur staat in een vertrouwde hoek ten opzichte van de stoelen. Wel jammer dat de hoofdsteunen niet gekanteld kunnen worden. Met name voor langere mensen zitten ze te ver naar voren toe, waardoor je de leuning verder naar achteren moet draaien om er niet steeds tegenaan te stoten met je hoofd.
Bakjes, vakjes en laatjes
Zoals het een MPV betaamt, zit de Tepee vol met bakjes, vakjes en laatjes. In totaal zit er liefst 65 liter bergruimte in het interieur als je de meest uitgebreide uitvoering hebt. Probeer dan je zonnebril maar weer eens terug te vinden! Als je opteert voor het optionele panoramadak komt er mooi nog 80 liter extra bij. Ondanks de meerprijs van E 1.150 zeggen wij: doen. Want het wordt er heerlijk licht door binnenin en het kroost heeft wat om naar te kijken.Daarover gesproken, we zijn benieuwd hoe lang de klaptafeltjes achterin (onderdeel van het 'Pack Enfants') het gaan overleven. Ze voelen zó fragiel aan dat het nooit lang kan duren voordat ze het begeven.
Wat zitten betreft, valt er ook achterin weinig te klagen. Als alternatief voor de in delen neerklapbare achterbank zijn er drie losse neerklapbare stoelen te bestellen die je in een handomdraai kunt omklappen of uitnemen. Voor E 250 (standaard op XT Executive) is dat een aan te bevelen optie, want het interieur wordt er een stuk flexibeler door. Al net zo handig is de imperiaal die bínnen aan de dakhemel hangt, zodat je lange voorwerpen veilig kunt meenemen. Slim bedacht, want tenzij u 2,20 meter bent, hebt u die enorme hoofdruimte écht niet nodig.
Soft
Het feit dat de nieuwe Partner op het onderstel van de Peugeot 308 staat, zorgt voor hoge verwachtingen wat betreft de rijeigenschappen. Maar om meteen met de deur in huis te vallen; die maakt hij niet helemaal waar. Peugeot heeft de Partner namelijk een érg soft afgestelde vering meegegeven en samen met de lange veerwegen veroorzaakt dat een niet bijster strak bochtgedrag. Al bij lage snelheden gaat hij op het buitenste wiel leunen en dribbelt de voorkant naar de buitenkant van de bocht. Niet dat de Partner gevaarlijke streken uithaalt overigens, want het onderstuur treedt heel voorspelbaar op. Maar voor een prettig weggedrag had Peugeot de vering rustig een tandje straffer mogen afstellen.
Je zou verwachten dat met de keuze voor de veerafstelling de Partner over een subliem veercomfort zou bieden, maar ook daarbij zijn wat kanttekeningen te plaatsen. Op snelheid rijdt hij weliswaar erg comfortabel, voor kuilen en putdeksels geldt echter dat ze opvallend hard worden doorgegeven. Bovendien is het onderstel tamelijk rumoerig te noemen; bandengeluid is tamelijk sterk aanwezig.
Wél bescheiden is het windgeruis. Gezien het niet onaanzienlijke frontale gewicht zou je verwachten dat dit goed hoorbaar is, maar afgezien van het gefluit rond de enorme buitenspiegels valt dit alleszins mee.
Sterkere versie
We reden met de 1,6-liter dieselmotor, die afhankelijk van de uitvoering goed is voor 90 en 110 pk. Maar na met beide varianten gereden te hebben, kunnen we zeggen dat alleen de sterkste uitvoering aan te bevelen is als je veelvuldig op de snelweg en met het gezin op pad bent. Met name in de vijfde versnelling is de fut er bij de zwakkere variant snel uit; dit is met 1.400 kilo schoon aan de haak dan ook geen lichte auto. Ook voor de 110 pk-versie geldt echter dat hij voldoet, maar geen overdaad aan vermogen biedt. Onder de 2.000 tpm geeft hij niet thuis en dat zou je bij een koppelrijke diesel niet direct verwachten.
In Nederland zal vooral de 1,6-liter benzine het goed gaan doen, aangezien de Partner Tepee geen auto is die veel zakelijk gereden zal worden. Hier is er eveneens keus uit 90 of 110 pk, waarbij hetzelfde advies geldt: ga als het even kan voor de sterkere versie. Temeer omdat voor beide auto's een even hoog verbruik (8,2 liter op 100 km) wordt opgegeven en de meerprijs met E 900 binnen de perken blijft.
Prettig is in alle varianten de hooggeplaatste pook van de vijfversnellingsbak, wederom een MPV-foefje. Daardoor zit hij perfect binnen handbereik. De transmissie zelf is wat minder prettig. Net als in de andere PSA-modellen schakelt hij wat hakerig en met erg lange wegen, vooral de vijfde versnelling zit ver naar rechts. Je moet de verzetten echt inleggen, dat moet beter kunnen.
Achter de enorm ver openzwaaiende achterklep (niet te dicht op de auto achter je gaan staan dus!) gaat een bagageruimte met een inhoud van 505 liter schuil, die bovendien mooi gelijkmatig van vorm is en een opvallend lage tildrempel heeft. Wel jammer dat die klep nogal zwaar gaat. Je kunt echter ook twee deurtjes bestellen.
Overigens is er van de bestelwagenversie een variant die 20 centimeter extra overhang heeft, waarmee Peugeot een zevenzitter van de Tepee zou kunnen maken. Dat zou een mooi antwoord zijn op auto's als de Caddy Maxi. Maar daar zijn ze in Sochaux ongetwijfeld al druk over aan het nadenken.
Halverwege juni staat de nieuwe Partner bij de showroom, met een vanafprijs van E 16.790 voor de XR 1.6 16V. De XT-versie van deze motor is slechts E 220 duurder geworden dan zijn voorganger, terwijl je toch echt véél meer auto krijgt. Knap gedaan van Peugeot.
Had je deze auto's al gezien?
Lees ook
Peugeot Partner Tepee Outdoor 1.6 16V (2008) - Test
Citroën Berlingo Multispace - Peugeot Partner Tepee - Renault Kangoo Family - Volkswagen Caddy - Test
Ford E-Tourneo Courier: slimme gezinsauto toch niet voor Nederland
Extravagante Hyundai Staria krijgt opfrisser
Ram brengt Hemi V8 terug: 'We hebben het verknald'
Gerelateerde forum topics
Lezersreacties (1) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.