Peugeot e-2008 & Peugeot 604 - Reportage

Onze duurtest-Peugeot e-2008 stamt uiteraard niet af van Peugeots topmodel uit de jaren 70. Daarom is dit ook geen traditionele Oud & Nieuw, maar meer een verhaal dat aantoont hoe de evolutie van de auto verloopt. We zetten een Franse limousine met een benzineslurpende V6 tegenover een elektrisch aangedreven cross-over uit de compacte klasse van hetzelfde merk. Waar de eerste Peugeot 2008 (2013-2019) nog een soort opgeblazen versie van de 208 was, pakte Peugeot het met nummer twee iets grondiger aan en transformeerde het de cross-over tot SUV. Hij groeide in alle richtingen, behalve in de hoogte, want hij werd juist drie centimeter lager. Met zijn hoge, enigszins vierkante neus is de 2008 prominent aanwezig tussen kleinere auto’s.

De grille van de elektrische versie is deels in de carrosseriekleur uitgevoerd, en dat staat best fraai, zeker in het geval van onze duurtester. De wat trapeziumvormige, afgevlakte en met scherpe vouwen aangezette delen op de flanken zijn typerende stijlkenmerken. Ze eindigen in een punt, halverwege de portieren. De achterkant is volledig in lijn met die van de andere Peugeot-modellen. We zien een donkere balk over de volle breedte van de koets, met daarin de achterlichtunits. De raamlijn loopt naar achteren toe sterk op en dat geeft de 2008 een stoere aanblik. In combinatie met een set grote wielen staat er een eigentijdse, stijlvolle en zeker niet alledaagse auto.

Dan de 604. Een klassieke, Franse limousine volgens het boekje. Hij maakte zijn publieksdebuut 46 jaar geleden op de salon van Genève van 1975. Een maat groter dan de 504 en een serieuze concurrent voor de Citroën CX. Ten opzichte van die auto had de Peugeot een sterke troef: de V6-motor. De door Pininfarina ontworpen koets is ook minder extreem dan die van de CX en kenmerkt zich door strakke, sobere lijnen. Wat een rust vergeleken bij de 2008, die vouwen en lijnen heeft voor twee! De 604 is een stijlvolle verschijning en zijn schoonheid is, zoals dat zo vaak gaat, door de jaren heen verder gerijpt. Bovendien is het een zeldzame auto; de productie kwam in tien jaar tijd niet verder dan zo’n 153.000 exemplaren, wat aangeeft dat de 604 allesbehalve een verkoopsucces was. Zijn lijnen doen enigszins denken aan die van de Fiat 130 Coupé en in de verte ook aan die van de Rolls-Royce Camargue, die allebei niet geheel toevallig op hetzelfde tekenbord uit de pen vloeiden van Paolo Martin, werkzaam bij Pininfarina.

VAN JAEGER NAAR 3D

We gaan bijna 50 jaar terug in de tijd. De tand des tijds heeft het 604-interieur niet ongemoeid gelaten. Dit is geen auto in concoursstaat, tonen de leren zetels. Laten we het op patina houden. In ongerestaureerde staat. Of, in makelaarsjargon: met nog veel authentieke details. We spreken trouwens bewust van zetels. Door de jaren heen zijn ze nog zachter geworden dan ze van oorsprong al waren. Je zakt er een flink stuk in weg en dat geeft een prettig, comfortabel gevoel. Ook typerend voor een auto uit de jaren 70 is de kleurstelling van het interieur. Alles zwart en grijs? Dacht het niet! Bruinen beigetinten wisselen elkaar op smaakvolle wijze af en geven het geheel een warme aanblik.

De 604 heeft een voor die tijd modern dashboard, met een goed afleesbaar instrumentarium. Ook al hanteerde het merk met de leeuw de slogan destijds nog niet, maar je voelt je écht lekkerder in deze Peugeot. Rechts van de Jaeger-klokken loopt een subtiel chroomstripje met daarin de typeaanduiding 604. De radio zit, samen met de bedieningsknoppen van de zijruiten, ergens ver weg in de diepte en het contactslot vinden we links van het stuur. De klimaatregeling bestaat uit twee eenvoudige schuifregelaars en een draaiwieltje voor de ventilator. Naar de beste Peugeot-traditie is er een schuifdak om een fijne portie rijwind naar binnen te halen.

Welkom in de 21e eeuw, dat is de eerste gedachte als je in de e-2008 stapt. Al was het maar omdat Peugeot sinds een aantal jaren een geheel eigen visie heeft op het dashboard, met instrumentenpaneel niet achter het stuur, maar iets erboven. Op die manier zitten de klokken direct in het blikveld. Dat heeft wel als consequentie dat het stuur wat lager is gemonteerd en dat het een stuk kleiner is. Bovendien zijn de onderen bovenkant afgeplat, wat een beetje het idee van een vierkant stuur geeft. Het kost daarom even tijd om een goede zitpositie te vinden. De duurtester heeft een zogenaamd 3D-instrumentenpaneel, dat tamelijk futuristisch oogt. In de middenconsole treffen we een rijtje fraaie tuimelschakelaars aan voor allerlei functies. Sommige bieden directe toegang tot een aantal menu’s op het centrale beeldscherm. De stoelen zijn wat kleiner van formaat, maar bieden goede steun en je hebt niet meteen het gevoel in een SUV te zitten. Het grote scherm van het infotainment systeem staat iets naar de bestuurder toe gedraaid. Een contactslot is er niet: je activeert de e-2008 met een drukknop. Hoe dan ook: een speels en sfeervol interieur, absoluut onderscheidend in dit segment.

ONDERWEG

Nu komen we bij de belangrijkste en zelfs enige overeenkomst: het motorvermogen. Wat is er toch veel veranderd in de loop van de jaren. De V6 van de 604 is met zijn blokhoek van 90 graden een bijzonder lijvig geheel en dan komt er nog eens een volumineuze automatische transmissie bij (samen brengen ze dik 200 kg op de schaal).

Het contrast: de eveneens 136 pk sterke elektro motor van de e-2008 past in een fikse sporttas! Over het surplus aan koppel hoeven het niet eens te hebben. Door zijn accupakket van zo’n 300 kg – deels weggewerkt onder de voorstoelen, deels onder de achterbank en op de plek van de oorspronkelijke brandstoftank – is de elektrische Peugeot toch zwaarder dan de grotere, klassieke limousine. Die moet op zijn beurt een brandstoftank meezeulen, die geheel gevuld 100 kilo weegt. Maak je geen illusies over de daadkracht van de V6, want het lijkt erop dat een substantieel deel van de 136 paarden in de stal ligt te rusten of voorgoed de benen heeft genomen. Eigenaar Daan Nieuwenhuijs is ook niet te spreken over de prestaties en al helemaal niet over de brandstof consumptie. Gelukkig staat er thuis nog een moderne 508 voor de dagelijkse ritten.

De 604 komt als een heer schap op leeftijd nogal moeizaam op gang. Wellicht dat een fikse onderhoudsbeurt en een revisie van de carburateur meer leven in de brouwerij brengt. De drietraps automaat (GM Turbo Hydramatic) werkt nog naar behoren. Ach, met een klassieker als deze moet je niet de snelste willen zijn. Dit is reizen in stijl. Genieten. Totdat je moet tanken. Hij zuipt namelijk als een tempelier. Binnen 500 kilometer mag je weer voor 100 euro in de tank kieperen. Rijd je veel, dan is het lonend om een gastank te laten inbouwen. Fijn is dat je geen mrb betaalt, omdat de auto ouder is dan 40 jaar.

Dan is er nog het spreekwoordelijke Franse veercomfort. Slechte wegen worden gewoon leuk, zo goed weet de vering alle ellende weg te filteren. De 604 is met rondom onafhankelijke wielophanging een zalige reislimo. Na de rit in de 604 lijkt de e-2008 wel een GTI. Hij gaat sneller van nul naar honderd dan een BMW 628 CSi, een tijdgenoot van de 604. We mogen nu dan misschien niet meer opkijken van 8,5 seconden, maar in 1979 was dat enorm snel.

Daarmee zijn we meteen bij het grote pluspunt van een elektromotor: maximaal koppel vanaf het eerste moment. Altijd trekkracht en een vloeiende accele ratie. En dat in alle stilte. In dit geval voelt die V6 meer dan ooit als een stuk antiek, omdat de elektromotor hem op alle fronten aftroeft. De e-2008 is, zelfs met deze relatief kleine motor, een lekker vlotte auto die niet doet verlangen naar meer vermogen. Ander bijkomend voordeel is dat de remenergie grotendeels terugvloeit in de batterij. Zet het pookje in de stand ‘B’ en je remt extra sterk op de motor. In de dagelijkse praktijk raak je het rempedaal nog maar nauwelijks aan. Ook wat besturing, vering en demping betreft is de e-2008 een totaal andere auto. Het stuur is klein en daarom werkt het systeem direct en heb je een meer dan gemiddelde connectie met de auto en de weg. Het hogere gewicht heeft ook een voordeel: er drukt wat meer massa op de vering en dat geeft iets meer comfort. Kortom, bepaald geen straf om mee onderweg te zijn, die elektrische 2008.

De generatiekloof komt op deze manier wel heel erg sterk naar voren. Toch hopen we dat er nog vele liefhebbers zijn die de nog bestaande 604’s blijven koesteren, zodat we nog lang van die heerlijke ‘grande routière’ mogen blijven genieten. (MK)