Peugeot 206 CC

Sensatie op de Salon van Gèneve in maart 1998. Heb je het al gehoord? Heb je het al gezien? De 20hartje van Peugeot! Een spectaculair gelijnd karretje dat net zo makkelijk speelt voor coupé als voor cabriolet. Echt een scheetje om te zien, maar niet zomaar een geinig protootje. Ten eerste gunde de 20hartje ons een aardige blik op de toen nog streng geheime 206. Daarnaast ging menig toeschouwer door de knieën voor de charmes van de 20hartje. De directie van Peugeot incluis en ze namen de enig juiste beslissing: maken dat ding!

En zo staan we nu in Zuid Frankrijk met de sleutels van een 206 C(oupé)C(abriolet) in handen. Pluvius heeft de hemelsluizen wagenwijd opengezet; we hadden op een warmer welkom gerekend. Getverderrie, kunnen we niet open rijden. Niet best gehumeurd sjokken we door de regen naar onze 206 CC. De stemming stijgt als we onze felgroene charmeur in het oog krijgen. Hij is móói: een lekker brutaaltje met een heerlijk eigenwijze lijn. Een krachtige snuit met die hongerig opengesperde bek. Een heel vlakke, ver doorlopende voorruit, overgaand in het vaste dakdeel dat achter het voorportier in een sierlijke, doch abrupte boog naar beneden duikt. Achterop vallen die eigenwijze handvaten meteen op, maar ook de ribbels op het kofferdeksel zijn niet alledaags.

Actie

Om niet te verzuipen, mag de 206 CC voorlopig zijn regenmuts ophouden. Onze bagage raken we makkelijk kwijt in de kofferbak die nu 320 liter inhoud heeft. We nestelen ons in het knusse interieur en gaan op weg met de tweeliter zestienklepper, goed voor 136 pk. Hij weet prima raad met de CC, al zal de 206 GTI-rijder iets aan scherpte missen. Niet verwonderlijk, want de CC is door de noodzakelijke verstevigingen met iets meer dan 1100 kg gewicht zo'n 100 kg zwaarder dan de GTI. Het onderstel voelt prima aan en de 206 CC 2.0 16V danst dan ook als een vrolijke flierefluiter van het ene bochtje naar het andere. Hij krijgt er geen genoeg van en dat gaat ook op voor zijn bestuurder. Gezeten in een goed steunend kuipstoeltje kan die met het lekker dikke stuurtje de CC precies plaatsen daar waar hij wil.
Het dashboard is identiek aan dat van de hatchback. Het veel vrolijker karakter van de CC onderstreept Peugeot treffend met fraaie kleurcombinaties; zonder meerprijs in diverse tinten als alternatief voor saai grijs. Moet je doen, want het zorgt voor sfeer in het interieur. Leer kan ook, kost extra en er is slechts keus uit zwart of zwart met rood.

De tweede C

Het is al bijna pikdonker als we ineens geen druppels meer op de voorruit krijgen. Yes, het dak kan open en wel meteen! Omdat de CC een hard dak heeft, hoef je niet - zoals bij een normale cabriolet - te wachten tot de stof droog is. Deze 206 kan meteen open. Wel eerst even de bagage opnieuw rangschikken en het rolnet in de - tot 150 liter inhoud gereduceerde - kofferbak uittrekken. Dat net geeft aan tot hoe hoog de bagage mag komen om genoeg ruimte voor de kap over te laten. Hendeltjes bij de voorruit los en het knopje achter de handrem ingedrukt houden tot het piepje gaat. In 8 tellen worden alle zijramen geopend en 20 seconden later is de 206 CC een heuse cabrio geworden. Het feest kan beginnen!
Dakloos is de CC helemaal een plaatje met het stoere, hoge kontje. De ver doorgetrokken voorruit zorgt dat de rijwind goed over je wordt heengeleid en ook met de ramen naar beneden hoef je niet bang te zijn voor een onontwarbare haardos. We crossen nu over beroerd geplaveide, bochtrijke weggetjes in de heuvels boven St. Tropez. De 206 CC geeft geen krimp; zijn stijfheid scoort een ruime voldoende. Dat betekent dat het koetswerk als je door een serieuze kuil dendert best wel kreunt in zijn voegen, maar je over het algemeen gevrijwaard blijft van rammelgeluiden.

Zon op de bol

De volgende ochtend blijkt het zowaar droog te zijn en de zon laat zich zelfs zien. Onze groene vriend staat al weer startklaar, zij het deze keer met een 1.6 16V-motor. Voor de spotters onder ons: de 1.6 heeft een ronde uitlaat, de 2.0 een ovale. We sturen eerst een stukje dicht om het koetswerk droog te laten waaien, maar dan gaat de kap weer open. Even controleren of Peugeot de waarheid spreekt. Jawel, je kunt écht langzaamrijdend (max. 10 km/h) de kap open doen. Leuk als je langs een terrasje flaneert of in de file zit.
Het is nog frisjes; een stoelverwarminkje zou de pret nog meer verhogen, maar is in ons land (nog?) niet leverbaar. We laten ons niet kennen en met gezwinde spoed sturen we de CC 1.6 – dezelfde motor als in de vernieuwde Citroën Xsara – over de Franse binnenweggetjes. Eigenlijk doet die 109 pk motor maar weinig onder voor de tweeliter; pas als het flink omhoog gaat, heeft de 1.6 er iets meer moeite mee. Lijkt ons zeker in Nederland de ideale motorkeuze, temeer daar het 15 inch onderstel iets soepeler is afgestemd dan de 16 inch van de tweeliter. Beter voor het koetswerk en prettiger voor de inzittenden. Goed bekeken is de 1.6 de best uitgebalanceerde versie met een lekkere mix tussen sportiviteit en comfort.

Minder leuk

Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden en dat geldt ook een beetje voor de 206 CC. Die mooie daklijn zorgt voor een beperkte hoofdruimte; wie duidelijk langer is dan 1,80 meter krijgt problemen. Een echte tegenvaller vonden we het windgeruis bij gesloten kap: alsof je met de deuren open rijdt! Moet Peugeot nog maar eens goed naar kijken. En als je dan zo lekker zit te sturen op van die bergweggetjes valt op dat de verzwaarde voorruitstijlen best hinderlijk in de weg zitten voor het uitzicht. En dan is er nog dat fraai geboetseerde achterbankje: een lust voor het oog, maar daar blijft het dan ook bij. Je moet de CC zien als een pure tweezitter met wat extra ruimte achter de voorstoelen voor sporttassen. Met het dak naar beneden is de bagageruimte beperkt, ondanks het inwisselen van het reservewiel voor een bandenreparatieset.
Maakt dat de 206 CC tot een oninteressante auto? Bepaald niet want er blijft nog genoeg pret over. Met een basisprijs van rond de 40 mille is het de goedkoopste open auto. Met natuurlijk als groot voordeel dat 'ie minder inbraakgevoelig is dan een 'zachte' cabrio. Peugeot heeft met de 206 CC een uniek en buitengewoon leuk pretmobieltje op de markt gezet. Aan het succes van de CC twijfelen we niet meer; wie nu bestelt, kan pas begin 2002 rijden. Misschien wel het allergrootste nadeel van deze charmeur.

Moeilijke keuze

We schreven dat de 1.6-versie de meest uitgebalanceerde versie is en dus de voorkeur geniet. Tenzij je ABS en airco op je 1.6 wil; zit je al vrijwel op de prijs van de tweeliter met lichtmetalen 16-inch wielen, witte wijzerplaten, aluminium in het interieur en zij-airbags. Betaal je bij de 1.6 allemaal extra voor. Kan die tweeliter toch nog wel eens interessanter zijn…