Opel Insignia Sports Tourer (2013) vs. Volvo V60 (2012) - Occasion Test

Trouwe lezers van AutoWeek bladeren vaak het eerst door naar de immens populaire rubriek ‘Klokje rond’, waar we auto’s met hoge tellerstanden aan de tand voelen. Eigenlijk kijken we dus niet op van de twee of drie ton die de Insignia en V60 in deze test achter de ­ kiezen hebben.

We zagen immers al meer dan eens auto’s met een miljoen kilometer ervaring. Alles valt of staat met de onderhoudshistorie en de manier waarop de vorige bezitters met de techniek omgingen. Iemand die de motor de tijd geeft om op bedrijfstemperatuur te komen en ook ­ daarna niet altijd het uiterste vraagt, is de perfecte eigenaar. Als diegene dan ook nog eens al het onderhoud op tijd laat doen en daar niet op bezuinigt, heb je een goede ­ basis voor een probleemloze occasion. Maar ja, hoe kom je erachter wat voor ­ verleden een gebruikte auto heeft? Veel is af te lezen aan de staat van de carrosserie, de wielen en het interieur. Hoe minder beschadigingen, hoe zorgvuldiger de eigenaar is geweest. De onderhouds­geschiedenis is te achterhalen via het onderhoudsboekje, hoewel steeds meer merken dit digitaal ­ bijhouden. Wanneer je twijfelt, is een onafhankelijke aankoop­keuring een optie. Natuurlijk kunnen de toekomstige onderhoudskosten hoger uitpakken. Denk bijvoorbeeld aan componenten van de airconditioning, de koppeling en misschien dure reparaties aan de motor of de transmissie.

De bloedlijn van de in 2008 geïntroduceerde Opel Insignia voert terug naar de Vectra en de Ascona. In 2013 achtte Opel de tijd rijp voor een facelift en onze testauto heeft die cosmetische ingreep ondergaan. Die is het snelst te herkennen aan de chroomstrip die de achterlichten verbindt. Vrij recent heeft Opel laten weten dat de ­ Insignia in Nederland alleen nog maar als diesel leverbaar is. De huidige versie kwam begin 2017 op de markt; dat is niet eens zo gek lang geleden en alles wijst erop dat hij nu langzaamaan uitgefaseerd wordt. Een opvolger lijkt niet waarschijnlijk. De eerste paar jaar was de basismotor voor deze ­ grote Opel een atmosferische 1,6-liter met 115 pk. En dat voor een auto van bijna vijf meter lang en 1.400 kg zwaar! Met die lengte overtrof hij zelfs een BMW 5-serie in die tijd. In 2011 kwam de 1,4-liter turbomotor. Het topmodel is de 2.8 V6 Turbo OPC, met 325 pk. Opmerkelijk is ook dat de 1.4 ­Turbo als bi-fuel is geleverd, met een lpg-installatie dus. De Insignia is er als vijfdeurs liftback, als sedan en als Sports Tourer, de stationwagon. De laatste is ook als Country Tourer geleverd. Je weet wel, met SUV-­achtige trekjes, zoals zwarte kunststof ­ randen op de wielkasten en de dorpels. Sommige motorversies zijn geleverd met vierwielaandrijving en in 2015 debuteerde de 1,6-liter diesel.

Wat bij de facelift van de Insignia ook is aangepakt, is de enorme hoeveel knopjes op de middenconsole. Dat zijn er nu een stuk minder, terwijl het beeldscherm juist groter is. Veel functies moet je nu via het menu regelen en dat doe je met een soort muis op de middentunnel, net achter de pook. Het dashboard loopt visueel door in de portieren. Helaas heeft deze Opel niet de bekende AGR-stoel, wat niet wegneemt dat we goed zitten en dat hoort ook zo in een auto in dit segment. De bestuurdersstoel heeft elektrische hoogteverstelling en een elektrische verstelbare lendensteun. En er is lekker veel ruimte. In de reviews lezen we dat de 140 pk turbomotor maar nét aan is voor de grote Opel en daarin geven we onze lezers geen ongelijk. Hij komt wat stroperig op gang en is niet zo levendig als de 1.4 TSI van VW. De overbrengings­verhoudingen van de zesbak zijn gemaakt op weinig toeren. Dat is soms fijn, maar in de zes is er geen gang meer in te krijgen.

De Insignia ís niet alleen groot en zwaar, zo voelt hij ook en daarmee is hij met name geschikt als comfortabele kilometervreter. De 18-inch wielen zorgen voor iets meer stuurprecisie, mooi meegenomen. Neem gerust je vrienden of kinderen mee, er is ruimte genoeg, ook voor de bagage. Qua prestaties biedt deze Opel niet wat je van een D-segment-auto verwacht, wat ruimte betreft echter wel.

RIJKE HISTORIE

Als het op stationwagons aankomt, kan Volvo bogen op een rijke historie. Het merk is er onlosmakelijk mee verbonden. Toch is deze V60 op een andere leest geschoeid, maken we op uit een uitspraak van Volvo destijds: ‘Onze sportwagon is niet ontworpen om met de traditionele stationwagons te concurreren. We wilden deze auto zoveel mogelijk coupégenen meegeven. Voor wie veel ruimte wil, hebben we de V70 en XC70 in het gamma.’ Duidelijke taal, die weergeeft dat het merk geen pretenties had om de ruimste te zijn in die klasse. De V70 zat qua formaat inderdaad in het vaarwater van de Insignia, hoewel niet prijstechnisch. De verkoopcijfers piekten heel sterk in 2013 en 2014, ten tijde van de plug-in hybridestorm die in Nederland woedde. De V60 is er met een vijfcilinder diesel in combinatie met een oplaadbaar accupakket. Bingo! Misschien wel de leukste plug-in hybride op de markt.

Verder zien we vooral viercilinder turbo­motoren en de vijfcilinder diesel. De echte wolf in schaapskleren is de T6, met zijn dwarsgeplaatste zescilinder met 304 pk en vierwielaandrijving. De facelift kregen we in 2013. Een jaar later werd de Cross Country aan het gamma toegevoegd. De V60 is er ook als sedan, S60 genaamd.

Sinds 2018 staat de huidige V60 in de showroom, net zo groot als de laatste V70. Ja, dit is een maatje kleiner, dat merk je al na het instappen. Je zit als bestuurder aardig ingebouwd, al willen we van krapte niet spreken. De V60 biedt het zitcomfort dat we van Volvo gewend zijn. Echt zo’n zetel waar je niet meer uit wilt. Het dashboard oogt moderner en iets fraaier dan dat van de Opel en dat mag ook wel, gezien de hoge nieuwprijs. Verder is alles vooral heel vertrouwd Volvo.

Het aandrijfconcept is vrijwel hetzelfde als in de Opel: een viercilinder met turbomotor en een zesbak. Maar in dit geval is dat een 1,6-liter motor met iets meer vermogen en veel meer koppel bij een lager toerental. En dat in een kleinere auto die bijna 100 kg lichter is. Het maakt de V60 tot een lekker vlotte auto en ook hier is aan de motor niet te voelen dat de kilometerstand zo hoog is. Aan de versnellingsbak helaas wel, de tweede versnelling laat zich niet zonder ­ extra kracht inleggen. Dat zou overigens kunnen liggen aan de afstelling van het schakelmechanisme, want alle andere versnellingen zijn gemakkelijk te vinden en bijgeluiden uit de bak horen we niet. De ­ besturing voelt directer aan dan die van de Insignia en het nemen van bochten gaat met meer enthousiasme en gemak. Vering en In zijn geheel is dit een vrij dynamische Volvo die past als een jas demping hebben gedurende de jaren en ­kilometers wat van hun strafheid verloren, maar in zijn geheel is dit een vrij dynamische Volvo, die past als een jas.

GEEN GARANTIE

Ondanks de hoge tellerstanden voelen deze tien jaar oude auto’s niet versleten of vermoeid aan. Een vergelijkbare Volvo met maximaal 150.000 km op de klok gaat al snel richting € 14.000 en een Opel met een vriendelijke stand kost dan zo’n € 11.000.

Hoeveel risico loop je? Op garantie hoef je niet te rekenen. Zou je een beroep kunnen doen op nonconformiteit als je na een paar maanden met een slippende koppeling of – erger – met een kapotte motor komt te staan? Waarschijnlijk sta je niet sterk bij een rechtszaak; dat heeft alles te maken met die hoge kilometerstand. Je kunt dan redelijkerwijs verwachten dat er een ernstig gebrek kan optreden. Die gok neem je.

Bovendien is er altijd nog zoiets als overleg met de verkopende partij. Wellicht is die bereid je tegemoet te komen in de kosten en vanuit het eigen netwerk met een betaalbare oplossing te komen. Het is hoe dan ook een goed idee altijd wat geld achter de hand te houden voor onverwachte kosten. Toch zou je er ook best een tonnetje bij kunnen rijden zonder noemenswaardige onderhoudskosten.

Daar zijn genoeg voorbeelden van en technisch gezien moet dat er zeker in zitten bij deze auto’s. Ben je niet bang uitgevallen, dan koop je voor een zacht prijsje een ruime en representatieve reisauto.