Opel Insignia 2.0 CDTI 130pk EcoFLEX S/S Cosmo (2012)

De Insignia maakt al sinds 2008 deel uit van het modellengamma van de Duitse fabrikant. Het zou dus zomaar kunnen dat de grote Opel binnen afzienbare tijd zijn eerste facelift krijgt. Tot nu toe heeft Opel zo'n ingreep echter nog niet nodig gevonden. Wat ons betreft een prima beslissing, want de Insignia ziet er nog altijd heel eigentijds uit. De relatief lange auto heeft ronde vormen, die worden gecombineerd met een scherpe hoek, die kenmerkend is voor de Insignia. Die vind je ook binnen terug.

Onder de motorkap van 'onze' Insignia vinden we een 2,0-liter dieselmotor die is uitgerust met commonrail-inspuiting. Dankzij een turbo en een intercooler komt de krachtbron op een maximumvermogen van 130 pk en een maximumkoppel van 300 Nm bij 1.750 toeren per minuut. Daarmee toont de Insignia zich een aangename metgezel in het heuvel landschap aan de oevers van de Moezel, waar we de auto mee naar toe namen. Wel bemerken we, zoals wel vaker bij motoren uit de stal van General Motors, dat de CDTi wat traag op gang komt en dat de koppeling bruusk aangrijpt. In de meeste gevallen presteert de Opelmotor echter voldoende om soepel met het verkeer mee te kunnen komen.

Een nadeel van de Insignia is wel dat hij niet zo prettig schakelt. De zesversnellingsbak laat zich wat hakerig bedienen en mist trefzekerheid. En dat terwijl het motorkarakter van je verlangt dat je de versnellingspook vaak ter hand neemt. Onder in het toerenbereik gebeurt er namelijk niet zo veel. Bij 50 km/h in de vierde versnelling gooit de Insignia de handdoek in de ring. Terwijl de schakelindicator je bijkans smeekt om een verzet lager te kiezen, trekken er duidelijke trillingen door de carrosserie. Vervolgens kost het nogal wat moeite om weer in te voegen tussen het andere verkeer.

Grote auto

Wat het rijgedrag betreft, zijn we niet zo te spreken over de Insignia. Niet zozeer omdat hij zaken verkeerd doet of slecht rijdt, maar in vergelijking met veel van zijn concurrenten voelt hij wel erg lomp aan. De Opel is dan ook een grote auto, en dat wreekt zich in bochten door eerder optredend onderstuur en een veel sterkere neiging tot overhellen.

De Opel laat op het dynamische vlak een lage score noteren. Die minpuntjes compenseert de Insignia echter weer ruimschoots door zijn uitstekende gezinseigenschappen. Vijf mensen vinden zonder probleem een plek in deze auto. Bovendien verwent de Insignia je met een riante bagageruimte.

De prijs van de grote Opel is bovendien relatief aangenaam. En dat terwijl een Insignia Cosmo – dat is de dikste versie - standaard al heel wat prettige zaken aan boord heeft. Het wordt nog mooier: als je die versie dan nog wat extra aankleedt met navigatie, Bluetooth en verwarmde stoelen kom je op een aankoopbedrag waar verkopers van concurrerende merken witjes van weg zullen trekken. Vergeleken met een aantal andere Duitse toppers in dit segment heeft de Insignia dus weliswaar minder vermogen en een wat minder 'hoogwaardig' imago, maar wat de verhouding tussen prijs en kwaliteit betreft, is de Opel gewoon een heel slimme keuze.