Opel Agila 1.0 Edition (2011)

Technisch is de Agila vrijwel identiek aan de Suzuki Splash, die in dezelfde fabriek wordt gebouwd. Alleen de voor- en achterpartij van de Opel zijn anders. Ook de uitrustingspakketten van de beide modellen verschillen behoorlijk van elkaar, zodat je even moet puzzelen als je de prijzen van beide tweelingzusjes goed wilt vergelijken.

Het uiterlijk van de Opel Agila mag er beslist zijn. De wat korte wielbasis en de hoge koets zorgen niet direct voor een sportieve tint, maar iets vlots heeft kleine MPV nog wel. De grote lampen van de Opel geven de auto een duidelijk herkenbaar uiterlijk. Al is hij dan niet meer de jongste, de Agila oogt beslist niet bedaagd. Opel en Suzuki hebben leuke vormen heel aardig weten te combineren met functionaliteit. En wat je ook van het interieur mag vinden, saai is het beslist niet. Het is allemaal mooi afgewerkt en je hebt veel ruimte voor losse spullen. Handig is het bakje met klep centraal op het dashboard. De meegeleverde geluidsinstallatie klinkt heel aardig, maar heeft helaas geen aansluitingen voor externe geluidsbronnen en ook moeten andere apparaten en laders om beurten aan de 12V hangen. Wat betreft het meubilair behoort de Agila tot de top in zijn segment. Hij heeft fijne, comfortabele stoelen.

Gedurende de testperiode hadden we een haastig tussendoorklusje, waarvoor we in één dag op en neer naar North Wales moesten (2.000 km), daarvoor kozen we de Agila en daar hebben we geen spijt van gekregen. En ook op de achterbank is het prima toeven in de Opel. Je zit er niet alleen lekker ruim, het neerklappen gaat ook heel mooi. Zitting en rugleuning gaan in één vloeiende beweging plat en dat staat in schril contrast tot de nogal krakkemikkige constructies bij veel concurrenten.

Korte vijfde versnelling

Onder de kleine motorkap van de Agila bevindt zich een 1,0-liter driecilindermotor. Het driepitterje is met zijn 65 pk op papier geen machine die zorgt voor zwarte strepen op het asfalt, maar toch is er prima mee te leven. Dat heeft wel een keerzijde. Om er het maximale uit te halen, is de vijfde versnelling erg kort gehouden. Bij 120 km/h draait de krukas 3.800 tpm en dat zie je terug in het verbruik, dat met 1 op 12,9 voor een auto van dit formaat zeker niet laag is. En je hoort het. Los daarvan stuurt de Agila prettig en de vijfversnellingsbak voelt best precies aan.

Onze Agila was behoorlijk compleet, maar dat zie je dan ook terug in de totaalprijs. We reden de Edition met onder meer airconditioning, toerenteller, audio, een dubbele laadvloer en elektrisch verstelbare en verwarmbare buitenspiegels. Daarnaast is voor deze auto bijbetaald voor metallic lak en het Style-pakket. Dat omvat privacy glass achter, 15-inch lichtmetalen wielen en een met leer bekleed stuurwiel.

Al met al kunnen we stellen dat Opels interpretatie van de Suzuki Splash erg volwassen aanvoelt, vooral dankzij een goed onderstel en een mooie afwerking van het interieur. De driepitter weet nog redelijk raad met de 950 kilogram zware auto, maar dat betekent wel veel toeren maken. En dat vertaalt zich weer in een relatief hoog verbruik.