Opel Agila 1.0 LPG – 2010 – 273.052 km - Klokje Rond

Geen koppendraaier

Een beetje zelfspot is Niels Meijer niet vreemd. Hij weet maar al te goed dat de Agila geen koppendraaier is. Verre van. “Ik merk het vooral op de snelweg, daar krijg je maar bar weinig respect van de medeweggebruikers, met name niet van de snelle jongens.” Dat was in het begin behoorlijk wennen, geeft hij ruiterlijk toe. Tot dan reed hij met een Peugeot 206 met 2-liter diesel, qua prestaties zo ongeveer het tegenovergestelde van de Opel. “Toch komt hij prima mee in het verkeer en ik zit er goed in, zo viel mij op bij de eerste proefrit. Ik noem het een levensloopbestendige auto. Weet je wat het is? Ik vind het zonde om bakken met geld aan afschrijving uit te geven. Want als je, zoals ik, een kleine 30.000 kilometer per jaar rijdt en je doet dat met een nieuwe of heel jonge auto, dan gaat het echt heel hard met de waardevermindering. Nu ben ik mede door corona minder gaan rijden en meer thuis gaan werken, maar nog altijd rijd ik twee keer per week van huis naar Terheijden, dat is 85 kilometer enkele reis.” Daarvoor is de Agila volgens Niels de ideale auto. Al zou hij kunnen kiezen. “We hebben ook een Toyota Auris hybride van 2013 met maar 25.000 kilometer op de klok. Ik heb altijd al Toyota gereden. Maar ook een Volvo V50, die beviel niet en een Peugeot met de bekende 1.2-motor, die verbruikte veel olie.”

Tobben met gas

De afgelopen 100.000 kilometer zijn niet helemaal zonder slag of stoot verlopen, zo zien we terug in de onderhoudshistorie. Dankzij een stel goede vrienden met verstand van techniek, weet Niels de kosten voor onderhoud en reparaties net zo laag te houden als die voor brandstof, belasting en verzekering. “Twee jaar geleden is de versnellingsbak gereviseerd, hij begon steeds slechter te schakelen en op het laatst kreeg ik hem niet meer in de eerste versnelling. Een goede vriend van mij is docent motorvoertuigtechniek en heeft die klus geklaard. De koppeling was al vervangen”. Een andere kennis doet al het normale onderhoud. De gasinstallatie is volgens Niels een beetje een hoofdpijndossier. Het is destijds door Opel verkocht als een af fabriek-systeem, ook al is het door een derde partij ingebouwd. “Het probleem is dat een reguliere lpg-specialist er niet zo veel mee kan omdat de software specifiek Opel is. Daarvoor moet je dan bij de dealer terecht en die durft er op zijn beurt weer niet aan te sleutelen. Ondertussen zit ik met een motor die slecht overschakelt van benzine naar gas. Met wat kunstgrepen lukt het altijd wel, maar ideaal is dit niet.” Het motorlampje brandt sinds jaar en dag, daarom heeft hij het maar afgeplakt. “Het is ieder jaar weer een strijd om hem door de apk te krijgen, dat heeft steeds te maken met de uitstoot.”

Bananendozen

De autoliefde van Niels is overgeslagen op zijn zoon Lloyd, die nog voor het behalen van zijn rijbewijs een klassieke Renault Estafette kocht. De restauratie is in volle gang. En er is nog een rijdend project in huize Meijer: een Peugeot 306 cabriolet. “Die is al 25 jaar oud en ik betaalde er €400 voor, ongelooflijk. Hij stond al lang te koop en de eigenaar wilde er graag vanaf. Natuurlijk zat er veel werk aan en in een paar jaar tijd hebben we er een kleine €5.000 aan verspijkerd. En ondertussen blijft de Agila goedkope kilometers leveren.”
Niels echtgenote Miriam runde een kringloopwinkel en ook daar kwam de Opel goed van pas. “Er passen veertien bananendozen in, weten we nu. Een poosje geleden heb ik op de sloop een ander stuur gekocht, het oude was totaal versleten. Vorig jaar scheurde de einddemper eraf, dat kun je verwachten na ruim elf jaar. Verder merk ik nu dat hij aan een beurt toe is. De multiriem jankt soms, nog het gevolg van de kapotte dynamo. De stuurbekrachtiging is een beetje vaag en het koppelingspedaal voelt raar aan.” Het zijn precies de zaken die keurmeester Joep Schuurman op zijn aantekeningenblad heeft staan. Als we de aandrijflijn van de onderkant bekijken, valt op dat het metalen deksel aan het uiteinde van de versnellingsbak bijna is doorgeroest. We hopen voor Niels dat hij nóg eens vier jaar kan rijden met de Agila, tegen niet al te hoge kosten.

Eigenaar Opel Agila

Naam: Niels Meijer
Bouwjaar: 1976
Woonplaats: Leersum
Beroep: Serviceverkoper bedrijfsdeuren
Eerste auto: Opel Kadett 1.2 S van 1980
Vorige auto: Peugeot 206 2.0 HDi
Wat zou je aan je auto willen veranderen?: “Niets.”
Wat is je langste reis met deze auto?: “Groningen.”

Onderhoudshistorie

Elke 20.000 km regulier onderhoud
Gasverdamper en injectoren zijn al vervangen
179.230 km 4 banden en schokdempers achter
209.144 km beurt, lpg-injectorrail, temperatuursensor
217.839 km veren en schokdempers vóór
229.008 km apk, beurt, kleppen stellen, koppeling
230.575 km revisie versnellingsbak
233.576 km bobines vervangen
238.653 km bougies
252.364 km apk, beurt, 4 banden
254.005 km dynamo
262.636 km voorwiellagers

Wat mankeert eraan?

Het motorstoringslampje is afgeplakt
De multiriem piept na de start
Er zit veel speling op de versnellingspook
De koppeling voelt niet helemaal natuurlijk
De aircopomp maakt wat bijgeluiden, maar koelt nog wel
De auto vraagt om onderhoud
Het achterdeksel van de transmissie is doorgeroest
Er zit een klein gaatje in de uitlaat voor de achterdemper
De mistlampglazen worden wit
De remschijven zijn versleten

De mening van Carrec Technocenter

“De auto rijdt, voor wat het is, nog erg goed. Ik denk dat deze Opel het na wat onderhoud nog heel lang goed gaat doen.”