Occasion koopadvies: Alfa Romeo Giulietta - Lancia Delta - Seat Leon

ALFA ROMEO GIULIETTA 1.4 TURBO MULTI-AIR DISTINCTIVE AUT. (2012)

De uit 2010 daterende Giulietta is pas recent uit productie gegaan, maar vervelen doet hij nog altijd niet. Van de grille via de opvallende achterlichten tot het sportieve interieur, Alfa Romeo heeft een decennium geleden zijn best gedaan om een fraaie hatchback neer te zetten. Dat maakt dat je met een dergelijke occasion er niet meteen verouderd bij rijdt.

Ons exemplaar haalden we op bij een specialist in Italiaanse auto’s die de Alfa Romeo weliswaar voor zijn echtgenote had gekocht, maar hem gewoon in de showroom heeft geplaatst, voorzien van prijskaart. Die vermeldt het hoogste bedrag van deze drie mediterrane amigo’s, maar op verschillende fronten krijg je óók het meeste auto in handen. Zo stuurt de lekker smeuïg door douwende machine maar liefst 170 paarden naar de voorwielen, goed voor aansprekende prestaties. Geen klachten over de soepele motor, wel voel je in krappe bochten dat er een flink blok tussen de voorwielen hangt. Jammer dat er aan deze krachtbron een automaat zit gekoppeld. Niet dat die transmissie slecht is, maar gevoelsmatig wil je in een Alfa altijd zelf schakelen. “Mijn vrouw wilde graag een automaat, vandaar”, horen we van directeur Henk Tappel.

Ook typisch Alfa Romeo zijn de scherpe besturing en het stevige, maar niet oncomfortabele onderstel. Ondanks het relatief grote vermogen ben je deze occasion altijd de baas in plaats van andersom. En wil je meer, dan zet je de DNA-knop in standje Dynamic, waardoor het gaspedaal nog wat scherper reageert en het elektronische sperdifferentieel – Q2 genaamd – ingeschakeld wordt, zodat je strak van bocht naar bocht krult. Het cuore sportivo uit zich ook in een aansprekend dashboard, fraaie en goed steun biedende zetels en in Distinctive-trim een flinke lijst goodies, waarvan wij het elektrisch verstelbare stuur eruit pikken. Zo kan iedereen een goede zit creëren. Want laten we wel wezen: in een Alfa rijd je liever zelf dan dat je gereden wordt, ook omdat de Giulietta de minste binnenruimte van het trio biedt. Nu we het toch over maten hebben: de kofferruimte is eveneens het krapst.

Die van de Delta biedt met de achterbank in ‘zitstand’ zomaar honderd liter meer! Wat betreft exploitatiekosten denken wij dat de Alfa vanwege het uitnodigende karakter en de kilometerstand de duurste kostganger van de drie is.

LANCIA DELTA 1.4 TURBO MULTI-AIR ORO (2011)

Ook al stammen Alfa Romeo en Lancia van hetzelfde (Fiat-)concern, de Giulietta en de Delta zijn heel verschillende auto’s. Kijk maar naar de wielbasis: die van laatstgenoemde is bijna zeven centimeter langer. Samen met de gestrekte én relatief hoge carrosserie maakt hem dat bijzonder ruim. Vooral op de verschuifbare achterbank is het riant toeven, terwijl voorin de Leon nipt met de eer gaat strijken. Die ruimte is ondergebracht in een kunstig vormgegeven koets, die door de two tone-kleurstelling in chic beige-zwart nog eens extra wordt geaccentueerd. Tijdens de introductie vond iedereen hem prachtig, maar tot aanschaf overgaan was voor velen een brug te ver. Zij deden zichzelf tekort, want de Delta is met zijn ruimte en klassieke, luxe uitstraling én uitrusting een reiswagen pur sang.

Wij reden de 140 pk-versie (een iets zwakkere variant van de Alfa-krachtbron) in de Oro-uitvoering en dat bleek een prettig totaalpakket. Je voelt dat het blok ietsje getemperd is, maar het soepele karakter past hem prima. In ’onze’ Delta was hij gekoppeld aan een opvallend stevig te bedienen zesbak. De gebruikte materalen zijn zorgvuldig toegepast, zodat je achter het stuur gezeten een rijk gevoel hebt. Mooie, klassieke klokken doen de rest. Wel is her en der te zien dat de Delta ruim 140.000 kilometer ervaring heeft, verdeeld over drie eigenaren.

Aanbieder Benny Oldenbeuving van Auto Service Paterswolde hoopt dat de Delta naar een echte liefhebber gaat. Die liefhebber zit dan voor het minste geld op een fraaie, met leer en alcantara beklede stoel, waarbij het Lancia-logo in de hoofdsteun is gestanst. Dit soort details duwden hem richting de premiumhoek (A3, 1-serie, A-klasse), maar daar kon hij nooit echt potten breken. Deze relatieve onbekendheid plus het aparte, smaakgevoelige uiterlijk maken deze occasion minder tijdloos dan de Giulietta.

Ook ‘pakt’ het meubilair (zowel voorals achterin) in de Alfa Romeo het lichaam beter, zodat die ondanks zijn sportieve inborst toch meer een allemansvriend is dan de Delta. De Oro (Italiaans voor ‘goud’) houdt qua luxe het midden tussen enerzijds Argento (zilver) en Platino (platina). Voor een occasion uit 2011 levert dat tijdgebonden comforten veiligheidsvoorzieningen op, waarbij de standaard afwezigheid van klimaatregeling en een navigatiesysteem de meest opvallende issues zijn, maar deze occasion heeft die wél aan boord.

SEAT LEON 1.2 TSI STYLE BUSINESS (2013)

Voor de derde occasion steken we de Middellandse Zee over en komen we terecht in het Spanje van de Seat Leon. Met die auto zitten we een beetje in onze maag. We wilden namelijk graag het zojuist vervangen model rijden en niet dat van daarvoor (de ‘hoge’ Leon). Automatisch kom je dan terecht bij een wat jongere occasion, maar voor een vergelijkbaar bedrag als de Giulietta en de Delta zit je er daardoor niet zo potent bij. Ons niet gekentekende (want Duitse) exemplaar is voorzien van een 1.2 TSI-blok dat 105 pk aan de voorwielen afgeeft. Voor een dergelijke, ruim 1.100 kilo zware auto het minimum, wat ons betreft. Er is ook nog een 85 pk-versie, maar die moet je maar laten staan.

Nu valt met 105 pk wellicht best te leven, maar helaas komt de aandrijving lang niet zo geraffineerd over als die van zijn Italiaanse tegenstrevers. Eenmaal op snelheid gaat het wel, maar vanaf stilstand zit je met een vrij gevoelig gaspedaal, waardoor je al snel met te veel gas wegrijdt. Omdat het maximumkoppel al bij 1.400 toeren vrijkomt, gaat dat wat schokkerig.

Na de sportieve Giulietta en de smeuïge Delta is het zodoende niet meteen liefde op het eerste gezicht. Eigenlijk geldt dat voor het hele voorkomen van deze occasion. De witte lak filtert de strakke lijnen weg en eenmaal binnen is het enkel zwart wat de klok slaat. Met een 150 pk-sterke knalrode FR zou het totaalplaatje anders kunnen zijn, maar dat is het prijskaartje óók.

Op emotioneel vlak weet de Leon ons derhalve niet te raken, rationeel is het een ander verhaal. Qua prijs zit hij tussen de andere twee in, maar het is wel de jongste en het minst ervaren. Dat doet zeer gunstige exploitatiekosten vermoeden. Ook zie je de ‘onervarenheid’ in het interieur. Wat je ook ziet of aanraakt, deze Leon voelt en ruikt gewoon als nieuw, alsof de tellerstand 0 is. Op het gebied van luxevoorzieningen deelt hij de koppositie met de Giulietta, terwijl op veiligheidsgebied de Leon het modernste is. Het ruimteaanbod is uitgekiend: de Leon is maar liefst 26 centimeter korter dan de Delta, maar op het gebied van binnenruimte geeft de Spanjaard veel minder toe. Al met al scoort deze occasion vooral op rationeel vlak, wat gezien zijn Duitse achtergrond niet verwonderlijk is.

Met Auto Emoción, hartstochtelijk olé-geroep, uitbundig uitgedoste flamencodanseressen en een stel royale paellaschotels onder palmbomen heeft het minder te maken. Onze keuze zou daarom de Giulietta zijn.