Nissan X-Trail

't Is een koud kunstje om zoiets te bedenken, maar is het ook wat? Is het 't beste van twee werelden? Of is het juist twee keer niets - geen handige stationcar en geen echte 4x4? Kortom, de hoogste tijd voor een uitgebreide kennismaking.

Dat doen we op de weg én in het terrein. Om met het laatste te beginnen: de X-Trail komt inderdaad op plaatsen waar een normale wagon never nooit te vinden zal zijn. En ja, op plaatsen die je in Nederland en de directe omgeving ook zeker niet zult tegenkomen. Maar wie een keer het geluk heeft om met z'n X-Trail het terrein in te gaan, kan redelijk tevreden zijn met wat hij kan. Neem nou een steile helling met wat losse stenen erop: gaat prima, zolang je maar met een beetje vaart kunt beginnen. Want door het ontbreken van een tussenbak voor hoge en lage gearing zul je bijvoorbeeld nooit die verbluffende dingen kunnen die een 'echte' terreinwagen wel kan: even stilstaan en gewoon rustig verder rijden.
Het All Mode-aandrijfsysteem van de X-Trail is - ook heel trendy - zo gemaakt dat een computertje bepaalt of je nu met voorwielaandrijving rijdt, of juist met 4x4. Als de voorwielen gaan doorslippen, dan worden binnen een tiende van een seconde de achterwielen ter assistentie geroepen.
Je kunt er zelf niet zo gek veel aan regelen. Op het dashboard zitten drie knoppen: eentje voor permanente tweewielaandrijving, een stand voor de automatische selectie en een lock, die 'm op 4x4 blokkeert, maar dat maar tot 30 km/h doet. Ga je sneller, dan gaat de blokkering eraf.

Ruimte als een stationcar

Goed, de terrein-helft van de X-Trail is redelijk voor elkaar. Je kunt er prima mee uit de voeten, maar voor het echt avontuurlijke werk kun je beter naar wat anders op zoek gaan.
Eens kijken naar de andere helft van de mix: de stationcar. De binnenruimte komt inderdaad aardig overeen met die van een stationcar van ongeveer dezelfde afmetingen. Kortom, flink wat bagageruimte en zat hoofd- en beenruimte. Best een leuk interieur trouwens. Met aparte bekleding, die wel wat wegheeft van schuimrubber en iets heel futuristisch heeft. Een ook de X-Trail heeft de klokken midden op het dashboard staan. Eigenlijk kunnen we bij onze eerste kennismaking geen compromis vinden op het stationcargebied. Totdat...
Totdat je gaat rijden. Want dan krijgt deze stationcar te maken met wat nukken van terreinwagens. Zoals de hoogte, de wielophanging en de besturing. Die huis-, tuin- en keuken-stationcar zal echt geen last hebben van een wat waggelend weggedrag - bij de X-Trail dus wel. Begrijp het niet verkeerd, 't is geen schommelstoel, maar in bochten voel je de hoogte en ook bij elke lastwisseling word je eraan herinnerd. De achterkant van de auto beweegt met wat vertraging ten opzichte van de voorste helft. En de besturing had van ons iets meer gevoel mogen hebben, zodat je met iets meer precisie kunt sturen. Op de snelweg is de X-Trail daarentegen een prima reisgenoot. De vering en demping zijn goed op smaak; niet te hard en niet te zacht. Hij is ook nog behoorlijk stil. Het enige geluid dat iets te duidelijk hoorbaar is, komt van de banden. Vanuit stilstand accelereert hij redelijk vlot, maar de trekkracht van de benzinemotor in vijf viel ons een beetje tegen; er gebeurt niet zo gek veel. De diesel doet het wat dat betreft beter.

Flinke meerpijs diesel

Kopers kunnen kiezen uit het bescheiden aanbod van twee viercilindermotoren: een 2,0-liter benzinemotor en een 2,2-liter diesel. Dat is al. De eerste heeft een vermogen van 140 pk en een koppel van 192 Nm. Voor een auto van dit gewicht (1417 kg) vrij bescheiden. Dit veroorzaakt ook mede die wat matige trekkracht in vijf.
De diesel is exact hetzelfde als van de Almera Tino. Hij heeft 114 pk en een koppel van 270 Nm en dat is niet alleen gunstiger bij het klimmen in het terrein, maar ook op eerder genoemde buitenwegen een voordeel. Onze eerste indruk is eigenlijk dat dit de betere motor is voor deze auto. En je krijgt er nog een zesbak bij ook, om op lange afstanden min of meer 'zuinig' te rijden. Min of meer, want voor de verwachte meerprijs van zo'n f 7.500 zul je nog een behoorlijk eind zuinig moeten rijden om het weer terug te verdienen. Over prijzen gesproken: die zijn op dit moment nog niet vastgesteld, maar de importeur verwacht de benzineversies vanaf net iets meer dan 60 mille op de weg te kunnen zetten. Dat is dan voor het goedkoopste model, de luxe Elegance-uitvoering zal bijna f 80.000 kosten. De X-Trail staat begin september bij de dealers.
De Nissan X-Trail is er een mooi voorbeeld van: crossover is nooit ideaal, maar altijd een compromis. Kortom, hij doet het heel aardig in het terrein, redelijk op de weg en heeft zat binnenruimte. En het is zeker waar: je hebt een stoere auto voor je deur. Maar echt overtuigen doet hij (nog) niet.