Test: Nissan Qashqai (2007)

Bij Nissan vinden ze het segment waarin auto's als de Volkswagen Golf, de Ford Focus en de Opel Astra de lakens uitdelen maar conservatief. Deze compacte middenklassers zijn weliswaar populair, maar oersaai, aldus de makers van de Qashqai. Het uiterlijk knipoogt hier en daar naar dat van de Murano. Zo doet de sterk stijgende onderste raamlijn van de Qashqai denken aan z'n grote broer. Hij heeft net als de Murano een stoere uitstraling met z'n stompe neus en krachtig ogende flanken. De geaccentueerde schouders en de geprononceerde wielkasten geven de Qashqai een onverzettelijke indruk. Net als de Murano. Maar hij oogt lichtvoetiger door z'n compactere afmetingen. De Nissan heeft dezelfde taak als de Note, die het auto's in zijn segment met succes knap lastig maakt. De Qashqai zal in ieder geval zonder veel moeite z'n voorganger, de Almera, doen vergeten en ook kopers moeten wegsnoepen bij de Primera, die nu z'n laatste dagen slijt. Met een lengte van 4,31 meter en een breedte van 1,78 meter zijn de buitenmaten net iets rianter dan die van de Ford Focus. Hij is een tikkie langer en staat hoger op z'n wielen dan de hatchbacks waarmee hij zich afficheert; het dak is 1,61 meter van het asfalt verwijderd. De bodemvrijheid bedraagt 200 millimeter, en hij heeft aan- en afloophoeken van 12,2 en 30,2 graden. Met deze waarden moet hij voor het terreinwerk geschikte SUV's laten voorgaan. De Qashqai is een compacte crossover, volgens Nissan; een auto die het midden houdt tussen een hatchback en een kleinere SUV. Rijdynamiek en comfort deelt hij met de eerste, terwijl hij voor wat betreft zithoogte, tractie en ruimte aansluit bij de tweede, da's de gedachte.

Stadsnomade

Voor de Qashuai heeft Nissan een viertal motoren ter beschikking; twee benzinemotoren met een inhoud van respectievelijk 1,6- en 2,0-liter en twee commonrail-diesels, een 1,5- en een 2,0-liter. De benzineversies zijn hoofdzakelijk door de Japanners ontwikkeld, de zelfontbranders komen van Renault. De kleinste krachtbronnen levert Nissan alleen met voorwielaandrijving. Beide tweelitermotoren zijn te combineren met twee- of vierwielaandrijving, het van de X-trail bekende all mode 4x4-systeem. Onder normale omstandigheden drijft dit louter de voorwielen aan, maar als een wiel grip verliest, dan wordt via de centrale koppeling bij de achteras ook vermogen naar de achterwielen gestuurd. Maximaal gaat vijftig procent van de aandrijving naar achteren. Tot op een snelheid van 30 km/h kan ook met permanente vierwielaandrijving worden gereden. De vierwielaandrijving bewijst z'n nut vooral onder slechte weersomstandigheden; op nat en glibberig wegdek blijft de Qashqai lang beheersbaar. De integrale aandrijving is niet geschikt om onverhard terrein te doorkruisen. Bovendien zijn, zoals gezegd de aan- en afloophoeken, en tevens de bodemvrijheid te gering voor offroadgebruik. En ook een extra reductie op de versnellingsbak ontbreekt. De Qashqai is door z'n scheppers vernoemd naar een nomadische woestijnstam die leeft in het zuidwesten van Iran. De woestijn, daar kan de Qashqai echter beter verre van blijven; het is meer een stadsnomade.

Dieselklop

Wij maken een kennismakingsrit met de Qashqai 2.0 en 2.0 dCi. De 140 pk sterke benzinemotor komt niets te kort en weet de Nissan tot prestaties aan te sporen waarvoor hij zich niet hoeft te schamen. De pook van de zesversnellingsbak (CVT is eveneens leverbaar in combinatie met deze motor) laat zich probleemloos door de verzetten dirigeren. Het koppelingspedaal werkt erg licht en het aangrijpingspunt laat zich wat lastig bepalen. Het aangenaam dikke stuurwiel draait voldoende zwaar. Maar rond de middenstand verlangen we meer communicatie. De elektrisch bekrachtigde installatie neemt je bij lagere snelheden veel werk uit handen door nadrukkelijker ondersteuning te bieden, bij hogere tempi voelt de boel echter nog altijd wat te vaag aan. De Qashqai presenteert zich als stabiel en helt in bochten gering over. Hij neigt naar vertrouwenwekkend onderstuur als het wat te hard gaat in de bocht.

De benzineversie van de Qashqai die we aan de tand voelen, heeft voorwielaandrijving, de 2,0 dCi is gezegend met vierwielaandrijving. Daarvan heb je profijt op bochtige parcours; de diesel rondt bochten neutraler wanneer je wat harder aandringt. Dat je extra gewicht meetorst, voel je wel, maar log komt de 2,0 dCi 4x4 niet over. De oliestoker heeft niet allen 10 pk meer in de aanbieding, maar ook een aanzienlijk grotere trekkracht. Het koppel van de dCi is maximaal 320 Nm bij 2.000 tpm, dat van de 2,0-liter benzine 196 Nm bij 4.800 tpm. De 2,0-liter dieselmotor, die standaard een partikelfilter heeft, is onze favoriet; hij laat zich – bijna vanzelfsprekend – schakellui rijden (wij hebben een zesversnellingsbak aan boord, maar Nissan levert voor de 2,0 dCi ook een zestraps automaat) en kan voldoende z'n spieren ballen om de Qashqai in gezwinde spoed over kronkelende bergweggetjes te jagen. Dat laatste doet-ie in een opmerkelijke rust. Bij fel accelereren, hoor je 'm wel, maar op kruissnelheid verdwijnt de dieselklop ver naar de achtergrond.

Asymmetrisch

Als eerste Europese auto van de Nissan/Renault-alliantie staat de Qashqai op het zogenaamde C-platform van de partners. Z'n lange wielbasis van 2.631 millimeter komt vooral de beenruimte van de achterpassagiers ten goede. De nogal fors aangezette dorpel kan het bereiken van de achterbank enigszins bemoeilijken, maar over de zit zelf valt weinig te klagen. Iemand van 1.80 meter kan probleemloos 'achter zichzelf' zitten.

Voorin draait alles om de bestuurder. Het dashboard is rond degene die het roer in handen heeft, opgebouwd; een zogenaamd asymmetrisch interieur. Je kijkt uit op en sportief gevormd, motorfietsachtig instrumentarium. De bedieningsorganen zitten netjes geclusterd op het middendeel van het dash, waaraan in optische zin afbreuk wordt gedaan door een knoert van een scherm ten behoeve van het navigatiesysteem (optie). Helaas zit het nog gefixeerd ook; je kunt het niet laten verzinken in het dashboard.

In maart staat de Qashqai bij de dealer, behalve als 2,0 dCi; die volgt iets later. Alle Qashqais hebben airco, radio/cd-speler met stuurwielbediening, Bluetooth voor handsfree bellen, airbags voor bestuurder en passagier, zij-airbags en curtainairbags. Voor de instapper, de Visia, heeft Nissan een introductiepakket samengesteld, bestaande uit 16-inch lichtmetalen wielen, mistlampen vóór en cruise control. Dit Look-pakket vergt en extra investering van 750 euro.