Nissan Micra

In de lijnen van de derde generatie van de Micra herkennen we zonder veel moeite het model dat nu afgelost wordt, terwijl het toch een volledig ander ontwerp is. Het model is de typenaam Micra eigenlijk ontgroeid. Het ontwerp oogst sympathie bij z'n omstanders. Met name de boogvormige dakconstructie zorgt voor een hoge aaibaarheidsfactor. Het afgeronde dak mondt uit in brede, hoekiger vormgegeven flanken. Met name van achteren doet het design van de Micra vaag denken aan dat van de New Beetle. De grote, eivormige koplampen vormen een in het oog springend detail; ze zijn hoog in de neus gemonteerd en geven de Micra een schrander neusje. Aan de bovenkant van de koplampunits zitten bobbels, die vanuit het interieur zichtbaar zijn. Ze bakenen voor de bestuurder de voorkant van het model mooi af en da's handig voor een auto die z'n dagen voornamelijk in drukke, stadse gebieden zal slijten en zich regelmatig door nauwe kruip-door-sluip-door-gaatjes zal moeten laten dirigeren. Daarbij helpt het dat de Micra korter is dan z'n voorganger. Ruimtewinst hebben de ontwerpers weten te boeken door de wielen verder op de hoeken van de auto te plaatsen en door het model zowel breder als hoger te maken.

Zendertje
Hoe lang zal het nog duren voordat we contactsleutels als hopeloos verouderd ervaren? Nissan bevindt zich nu in ieder geval in de voorhoede met een zender in de vorm van een conventionele sleutelhouder, die de Micra op een afstand van tachtig centimeter automatisch ontgrendelt; geen toetsen indrukken, geen sleutel zoeken, maar gewoon op de auto aflopen met de intelligent key (zoals Nissan de voorziening heeft gedoopt) en de Micra verschaft toegang. Je hoeft – uiteraard - alleen handmatig het portier te openen met behulp van een miniscuul knopje op de handgreep. Ook op de achterklep vinden we een dergelijk klein knopje, dat de klep via een elektrisch systeem automatisch ontgrendelt. Makkelijk als je met je handen vol met boodschappen staat.
Eenmaal gezeten op de commandopost van de Micra, breng je de motor tot leven met een draaiknop aan de stuurkolom. Uit veiligheidsoverwegingen kan dit overigens alleen als je gelijktijdig je voet op het rempedaal houdt.

Praktisch nut
Aan het interieur van de nieuwe Micra is af te lezen dat gebruiksgemak een belangrijke rol heeft gespeeld tijdens de ontwikkeling. Een ogenschijnlijke kleinigheid als een uitklapbaar haakje in het dashboard om de tas met je Pizza erin aan op te hangen getuigt daarvan. Maar ook de opklapbare zitting van de passagiersstoel, met daaronder een opbergruimte met een inhoud van 12 liter (niet in alle versies) geeft aan dat aan praktisch nut gedacht is. Vermeldenswaard is verder nog het dashboardkastje, dat onderverdeeld is in compartimenten. Zelfs een uitschuifbare lade ontbreekt daarin niet.
Voorin is het voor inzittenden met een gemiddeld postuur goed uit te houden. Een goede zitpositie achter het stuur is zonder veel moeite te vinden. Als passagier wordt je op een bochtig parcours geconfronteerd met een wat te vlakke zitting waar je vrij gemakkelijk vanaf glijdt. Schrap zetten is het devies. In de rechte lijn biedt de Micra echter een comfortabele zit. Achterin gaat het er – en dat is niet zo verbazingwekkend - allemaal wat krapper aan toe. De beenruimte houdt voor volwassenen niet over. Daar is overigens wel wat aan te doen; de achterbank is namelijk over een lengte van 20 centimeter te verschuiven. Dat kan zowel vanuit de kofferbak als in het passagierscompartiment. Aan hoofdruimte kom je gauw te kort. Daaraan is de aflopende daklijn debet.

Looiig
Rijden, dat doet de kleine Nissan meer dan verdienstelijk. De elektrische stuurbekrachtiging werkt snelheidsafhankelijk en geeft de bestuurder voldoende gevoel over wat er onder hem allemaal gebeurt. Alleen direct rond de middenstand voelt de besturing enigszins 'looiig' aan. Als het echt hard gaat wordt de achterhand een beetje wiebelig. Laat het gas los en de kont van de Micra doet een stap opzij, maar doorzetten, dat doet 'ie niet snel. Behoorlijk veilig dus, maar een tikkie te soepel achter, dat onderstel dat in nauwe samenwerking met partner Renault ontwikkeld is.
Nissan levert de nieuwe Micra vanaf eind januari in combinatie met een van de volgende drie motoren: een 1,2 liter (65 pk), een 1,2-liter (80 pk) of een 1,4-liter (88 pk). Van een op buitenlandse markten leverbare eenliter blijven wij hier te lande verstoken, maar het is de vraag of we daar rauwig om moeten zijn. Na een korte kennismaking met de sterkste 1,2 en de 1,4, komen we natuurlijk tot de conclusie dat de veertienhonderd de beste krachtbron is voor de Micra. De motor maakt de Nissan aangenaam vlot zonder daarbij veel kabaal te maken. Vooral de tussenacceleraties gaan de 'zwaarste' Micra goed af. De 65 pk sterke twaalfhonderd doet uiteraard onder voor z'n krachtiger broer, maar stelt niet teleur. Hij weet nog goed raad met de Micra, al moet je wat meer aandringen om het tempo op te schroeven. De geluidsproductie van de krachtbron blijft daarbij ruim binnen de perken. De zwakste 1,2, daar moeten we nog mee kennismaken, maar met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen we nu al stellen dat de grootste 1.2 het beste compromis levert, wanneer we kijken naar prestaties versus kosten.
In een later stadium komt Nissan met een tweetal common rail-diesels voor de nieuweling, geleend van Renault: twee 1,5-liters met een inhoud van respectievelijk 65 en 82 pk. Alle motoren zijn vanaf begin volgend jaar leverbaar in zowel een driedeurs- als een vijfdeurscarrosserie. Er zijn drie uitrustingsvarianten beschikbaar; de instaptrim heet vooralsnog Visia – Nissan studeert nog op en basisversie daaronder. De 'middle of the road'-uitvoering heet Acenta en de topversie gaat schuil onder de naam Tekna. Iedere uitvoering krijgt af fabriek in ieder geval zaken als ABS, Brake Assist (remassistent) en EBD (elektronische remkrachtverdeling mee.