Met de Porsche Macan Turbo de grens over - Reportage

Porsche, Duitsland en Oostenrijk zijn een drie-eenheid. Oprichter Ferdinand Porsche is van geboorte Oostenrijker, maar verhuist voor een baan bij Daimler begin jaren 20 naar het hart van de Duitse auto-industrie, Stuttgart. Dat is lang voordat er ook maar één auto onder zijn eigen naam de fabriekshallen uit rolt.

Voordat we naar Oostenrijk afdalen, worstelen we ons in het ochtendverkeer eerst naar hartje Stuttgart, waar Ferdinand Porsche in de Kronenstraße, op nr. 24, in 1931 zijn eigen Konstruktionsbüro begint. Het destijds moderne pand staat er nog precies zo bij als in de tijd dat zijn bureau er gehuisvest was. Daarna rijden we het dal uit, omhoog naar het woonhuis dat hij al in 1923, tijdens zijn eerste dienstjaren bij Daimler, laat bouwen, aan de Feuerbacher Weg, op nr. 48. Onze pelgrimstocht is begonnen.

TWEE TURBO’S

Er is een reden dat we de Macan Turbo meenemen voor deze semicompacte trip. De sleutel van de opvallende – dat is het understatement van het jaar – in modieus Mamba Green getooide SUV hebben we op het HQ in Zuffenhausen in ontvangst genomen. Na onze kortstondige bezoekjes aan beide pleisterplaatsen in Stuttgart rijden we direct door naar de plaats waar alles begint voor Porsche als sportwagenmerk: Gmünd, Oostenrijk. Vanaf Amsterdam is het precies 1.093 kilometer, vanaf Porscheplatz 1 in Stuttgart toch nog 520. Een prima gelegenheid om de Macan op een wat grotere afstand op zijn merites te beoordelen. Eerst als Autobahnstürmer, dan op de Landstraßen, als bedwinger van de vele hairpins. Maar we strooien hier niet met cijfers en letters. Wie daaraan behoefte heeft kan bij de test in AutoWeek 6 terecht.

In deze vorm wordt de Macan Turbo nog een jaar of twee gebouwd; een elektrische variant neemt zijn rol naar verwachting over. Misschien is dit dus wel de laatste keer dat twee echte turbo’s het vermogen opstuwen. Toch gunde Porsche de Macan in het najaar van 2019 nog een grote opfrisbeurt, die vooral onderhuids nieuwe techniek bracht. Aan het uiterlijk wijzigde Porsche de voorzijde, met drie grote luchtinlaten voor een efficiëntere beademing. Meer in het oog springt de achter steven met zijn nieuwe led-achterlichten, die gezelschap kregen van een verbindingsstrip.

Onderhuids veranderde als gezegd meer: de nieuwe 2,9-liter V6 met dubbele turbo, bekend van de Panamera en de Cayenne, geeft de Macan vleugels. Je vraagt je af waar de grens ligt, het is ‘slechts’ een V6’je. Bijzonder aan deze motor is dat de turbo’s in de V hun plek hebben en dat hij tien procent meer vermogen levert. Dit terwijl hij ruim 0,7 liter slagvolume moest inleveren. Alles voor reducering van de CO2-emissie, zonder aan vermogen en koppel in te boeten.

De zeventraps PDK bleef, hoewel geüpdatet en aangepast aan het karakter van de nieuwe motor, evenals het Porsche Traction Management – het eigen 4WD-systeem. De glanzende remschijven en de witte remklauwen staan symbool voor Porsche Surfaced Coated Brake, waarmee de Turbo standaard is uitgevoerd. Het remvermogen, toch al top of the bill, is hiermee verder vergroot en je kunt het ook zeldzaam goed doseren.

Het interieur is grotendeels ongemoeid gelaten. Slechts de multimedia-unit, Porsche Communication Management, met een 10,9-inch scherm, is nieuw en up-to-date zonder voorop te lopen. Vergeleken met de jongere Porsches is het geheel met de erg brede, drukke middenconsole en de orgie aan losse schakelaars toch enigszins van gisteren. De nieuwe 911 laat zien welke richting het uit gaat als de volgende Macan zijn opwachting maakt.

LICHTVOETIG

Intussen zijn de ochtendfiles bij Leonberg en Sindelfingen opgelost, zodat we de ETA kunnen halen. Hoewel, de A8 kan bij de beruchte versmalde bergetappe WiesensteigMünchen altijd een verrassing opleveren. We rijden na München door over de A8 richting Salzburg. Een fraaie, vandaag rustige snelweg. De Alpen in de verte worden naarmate de kilometers in hoger tempo onder de wielen door glijden steeds imposanter. Die nieuwe V6 laat zich tijdens het accelereren dankzij de vier uitlaatpijpen goed horen, maar blijft op snelwegtempo grotendeels op de achtergrond. Tenzij je de ‘uitlaatknop’ op de middenconsole indrukt; dan laat de V6 de toehoorders en inzittenden akoestisch een poepie ruiken. Voor zover dat nog belangrijk is in deze tijd.

De enorme souplesse viel ons al na de eerste meters op. Mag 550 Newtonmeter trekkracht vandaag de dag niet eens uitzonderlijk zijn, de breedte van het toerengebied is dat wel: tussen 1.800 en 5.600 toeren. Bij de vorige versie stond hetzelfde aantal overigens bij 1.350 tpm paraat! Het weer is gelukkig bar en boos: regen, die zodra we vanaf afslag Bernau het wintersportgebied in rijden overgaat in lichte sneeuw. Het PTM mag dan zijn kunsten vertonen. Ongekend, wat een grip. De Macan tikt de twee ton aan, maar voelt door de superieure besturing en het adaptieve, luchtgeveerde onderstel aan als een sedan van hooguit 1.200 kilo. Zo lichtvoetig is hij. Zonder overdrijving: de Macan is zozeer Porsche dat je bijna vergeet dat het een SUV is. PTM stuurt het merendeel van het vermogen naar de achterwielen, want hoewel de Macan sterk verwant is met de (vorige) Audi Q5 kiest Porsche voor de verdeling van de krachten naar de wielen voor een lamellenkoppeling in combinatie met PDK. Het geeft de Macan zijn speelse spring-in-het-veldkarakter. Hij krimpt als je rijdt, voelt compacter aan dan de 1.945 kg die hij weegt. De eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat onze Macan was uitgerust met het optionele Porsche Torque Vectoring, dat de auto nog agieler maakt.

GMÜND

We arriveren in de kleine plaats Gmünd, in de Oostenrijkse provincie Karinthië, tijdens de Tweede Wereldoorlog de geboortegrond van sportwagenmerk Porsche. Stuttgart, waar Ferdinands Konstruktionsbüro is gevestigd, ontkomt in 1944 niet aan de geallieerde bombardementen en hij neemt de wijk naar dit veilige onderkomen in zijn heimat. De keuze voor Gmünd is geen toeval, Ferdinand kent de omgeving op zijn duimpje. De route naar de Katschberg Pas in de buurt behoort tot de steilste in zijn soort, uitstekend geschikt om prototypes te testen. Het komt goed van pas dat Ferdinand de burgemeester van het slaapdorpje kent. Die wil maar wat graag wat bedrijvigheid en bezorgt Porsche een werkplaats, een voormalige houtzagerij. Als Ferdinand na WOII twee jaar in Franse krijgsgevangenschap verblijft, zet zijn oudste zoon, Ferry, de bedrijfsactiviteiten voort. Hij verwezenlijkt zelfs zijn droom om hier een sportwagen te bouwen.

De eerste auto onder eigen naam, de Porsche 356, wordt op 8 juni 1948 gecertificeerd. Twee jaar later, als er 52 zijn gebouwd, verhuist Porsche de productie terug naar Zuffenhausen. Als eerbetoon aan ‘de grote man’ huist in de voormalige werkplaats in Gmünd het privémuseum van Helmut Pfeifhofer. Hij mag zich de eerste Porsche-fan noemen als hij op elfjarige leeftijd vanuit de schoolbanken de eerste prototypes voorbij ziet razen. In 1982 heeft hij voldoende spaargeld om het restant van de voormalige Porsche-werkplaats aan te kopen. Om de veelzijdige en uitgebreide collectie te zien weten veel Porsche-liefhebbers de weg naar Gmünd te vinden. Het is zelfs een bedevaartsoord geworden. Behalve de indrukwekkende collectie auto’s is ook het ori ginele kantoor van Ferry te bezichtigen.

ZELL AM SEE

Inmiddels staat onze navigatie ingesteld op Zell am See. De route kun je tegen de klok in rijden, over de Katschberg Pas, of met de klok mee, over de Gross Glockner. We nemen er de tijd voor want de twee dorpen liggen 136 kilometer van elkaar vandaan.

Als Ferry in de jaren 30 aan het toeren is stuit hij net buiten Zell am See op een zeshonderd jaar oude villa. Zijn vader koopt het zogeheten Schüttgut (in goed Nederlands: huis van bulkgoederen) in 1941 en maakt er zijn vakantieadres van. Later wordt het ook het toevluchtsoord voor zijn gezin. De aankoop van het Schüttgut – nu een boerderij met 140 koeien – markeert het begin van vele aankopen in Zell am See.

Het is tegenwoordig zelfs domicilie van de Porsche-clan, het tweede epicentrum, naast Zuffenhausen. Op het landgoed staat ook de kapel waar familieleden zijn begraven, onder wie laatst Ferdinand Piëch, de onlangs overleden VW-patriarch en familie van de Porsches. Eigenlijk is de hele streek Pinzgau (deel van de deelstaat Salzburgerland) Porsche-land. Ferry’s bekendste zoons, Ferdinand en Wolfgang, groeien op in het dorp, waar de familie hotels, skiliften, scheepvaart en het vliegveld bezit.

En dan is er nog de Studio F.A. Porsche, in 1972 opgericht in Stuttgart door de eigenzinnige 911-ontwerper Ferdinand, ‘Butzi’, de kleinzoon dus. Hij verhuist de studio in 1974 naar Zell am See waar hij in eerste instantie voor Porsche het Chronograph 1-horloge ontwerpt. Tegenwoordig ontwerpt de studio in opdracht van derden allerlei producten, van Huawei-mobieltjes tot vliegtuigstoelen, trams en meubels.

Sinds 2019 is er nog een reden Zell am See te bezoeken. Begin februari vindt er een spectaculair evenement plaats: de GP Ice Race. Wat begon in 1928 tijdens de Olympische Spelen is vorig jaar in ere hersteld. Liefhebbers toveren het oude vliegveld voor één weekend om tot ijscircuit waarop vele (klassieke) raceen rallyauto’s van het kaliber Audi Sport Quattro en Porsche 911, en buggies met oude cracks achter het stuur hun ronden maken (zie kader). Vanuit Zell zetten we koers naar Reit im Winkl in Duitsland. Dit dorp waarin en waarbij naar hartenlust geskied, gelanglauft en gegolft wordt, ligt aan de Deutsche Alpenstraße en vormt het perfecte keerpunt voor onze grensoverschrijdende trip.

DOODSVERACHTING

Vanuit Reit im Winkl nemen we de grensroute naar Kössen en Oberaudorf, om te eindigen in Garmisch-Partenkirchen. Trek er gerust een dag voor uit als je de complete grensroute afwerkt tot aan Garmisch, de koers verloopt niet vlot. Via Duitsland word je gedwongen de Alpenstraße aan te houden. Dan passeer je over de 307 zowel de Schliersee als de Tegernsee, die allebei de moeite waard zijn. Daarna zakt het weer af naar de grens tot aan Wallgau en dan is het nog een halfuur tot Garmisch. Het alternatief is door Oostenrijk over snelweg A12 tot Zirl. Via de 177 passeer je het overbekende Seefeld om bij ‘tankdorp’ Scharnitz Duitsland weer binnen te rijden. Garmisch is dan niet meer ver weg.

In 1935 voegden de nazi’s Garmisch en Partenkirchen samen tot een dubbelstad vanwege de Olympische Winterspelen van 1936. Sinds 1953 begint hier het Vierschansentoernooi Skispringen, de sport waarbij vederlichte skispringers met ware doodsverachting met een snelheid van 90 km/h naar beneden suizen. Ze hebben aerodynamisch gevormde pakken om de grenzen van de opwaartse lift te tarten. Eventjes vliegen ze, om 120 meter verder te landen met zicht op het Olympisch Stadion. Verplichte kost op Nieuwjaarsdag als het concert in Wenen is afgelopen. Tegenwoordig trekken veel wandelaars naar het gebied. Het ligt in het Loisachdal en aan de voet van het Wettersteingebergte met de Zug spitze (2.962 m) als letterlijk hoogtepunt.

WEEMOED

Vanaf de voormalige olympische stad is het een uur of vier rijden terug naar Zuffenhausen. De S-GO 6401 gekentekende Macan Turbo gaat dus weer richting de thuisbasis. Voordat we onder de slagboom van Porsche Werk 1 door rijden mag hij nog een keer zijn kunsten vertonen. Onderweg zijn we weemoedig, we gaan hem missen. Daarin zullen we niet de enigen zijn. Je zou bijna vergeten dat de Macan samen met de Cayenne de kurk is waarop Porsche drijft. Zonder dit duo geen 911, Boxster, Cayman en Taycan. Na deze exercitie is het gedaan met de Macan in deze vorm. Elektroaandrijving is de – voorlopige – toekomst.

Het is te hopen dat Porsche de next generation dezelfde allure geeft. Er zal heus weer een ‘Turbo’ zijn, maar dat mag je net als bij de Taycan gerust met een korreltje zout nemen. Als het zover is zoeken we de grens weer op.