Strakker dan EQS

De EQE ligt inderdaad net een tandje strakker op de weg dan de grotere EQS. Maar elke Porsche en BMW-bestuurder die de dynamiek-claim in déze auto gaat checken, denkt wellicht dat het een verlate 1 april grap is. Maar ik snap het. Mercedes bekijkt de wereld gewoon wat anders. Zijn auto’s (behalve de AMG’s en wellicht de vorige generatie van de A-klasse) zijn in beginsel gewoon comfortabel. Of soms zelfs extreem comfortabel. Dus als je uit de Benz-familie komt is alles wat lekker stevig op de weg ligt, al snel sportief. En wat andere merken doen, daarmee heeft Mercedes niet zoveel te maken. Men maakt zelf auto’s. En als het even kan de beste auto’s.

Alternatief Model S

Met die filosofie als motto is er vermoedelijk flink met tanden geknarst toen Tesla de premium elektrische automarkt naar zich toe trok. Hoe duur sommige Tesla’s Model S en X soms ook waren, het merk verkocht ze bij bosjes. Pas toen de Model 3 kwam stokte de extreme verkoop van de dure Tesla’s wat. In Nederland geholpen met massa’s belastingvoordeel regelde menig DGA of CEO zo’n mooie snelle Amerikaan voor op de oprit. Het heeft lang geduurd voordat de Duitse industrie met een goed antwoord kwam. Haastprojecten als de EQC waren het allemaal net niet. Maar inmiddels is de cirkel rond. Porsche lanceerde de waanzinnige Taycan als tegenwicht voor alle sprintkanonnen, de dynamische i4 van BMW is een harde concurrent van de Model 3 en Mercedes heeft nu naast de goede EQS ook de EQE om al die Model S-rijders een mooi alternatief te bieden als hun leasecontract erop zit.

9 centimeter kortere wielbasis dan EQE

De EQS is inmiddels veel te zien op onze wegen, maar de EQE moet nog komen. Wij konden er alvast kort mee kennismaken. Als je snel kijkt zie je wellicht weinig verschil met de EQS, iets wat ook steeds meer het geval is met de benzinemodellen van Mercedes. Evengoed is hij fors korter. De wielbasis is zelfs 9 centimeter korter dan die van de EQS. Een goed herkenningspunt is de neus: de EQE mist de kenmerkende, doorlopende lichtstrip. En niet onbelangrijk: het is een sedan met echte kofferbak, terwijl de EQS een vijfde deur heeft. Bij deze introductie kunnen wij enkel de 350+ proberen, die samen met de 43 AMG bij de start verkrijgbaar is. De ‘+’ bij de 350 staat voor de range van 660 WLTP-kilometers, wat de krachtigere versies van de EQE niet zullen halen. Dit mede dankzij het feit dat de 350+ enkel achterwielaandrijving heeft. De enkele elektromotor komt tot 290 pk. Later volgt een EQE 500 4Matic met 408 pk. De 43 AMG krijgt zo’n 476 pk terwijl de al bevestigde 53 AMG ver over de 650 pk zal gaan. Leuk, maar hoe nodig is het? Onze instapper gaat al in 6,2 tellen naar 100 km/h en voelt mede dankzij het forse koppel van 565 Nm snel zat. Maar goed, normen en waarden zijn op dit gebied flink verlegd dankzij de elektrische auto.

Top 210

Maar weet dat je ook in de 350+ geen stakker bent. Zoals gezegd is hij op zijn Mercedes’ comfortabel. Dus rust en sereniteit, waarbij de luchtvering op onze testauto (niet standaard op de 350+) oneffenheden fijn wegfiltert. Ondertussen zoeven we met gemak naar de top van 210 km/h waarbij de wegligging nog steeds goed is. Wel even wennen met hard remmen, omdat je eerst door het regenereren heen moet. Bij BMW en Porsche voelt dat wat alerter, maar dat zal met karakterkeus te maken.

Hyperscreen op AMG's

De cockpit is fabelachtig. De stoelen zitten geweldig en zijn bloedmooi, en de afwerking en dashboard doen niet onder voor dat in een Bentley. De AMG’s krijgen als optie het gigantische hyperscreen van de EQS, wij hebben vandaag het scherm dat we kennen uit de benzine-S-klasse. Zeker niets mis mee! Helemaal omdat augmented reality groot wordt geprojecteerd op videobeelden. Digital light (ook een optie) doet dat naar wens op de weg en de grote HUD biedt alle info die je wilt hebben. Nee hoe high-tech Tesla ook mag zijn, Mercedes heeft veel meer te bieden op een meer luxe manier. Mensen die zeggen dat het niet uitmaakt hoe de auto er vanbinnen uitziet moeten dit toch eens een keer proberen …

Maar liefst 2.300 kilo

Zwaar is hij wel. Ruim 2.300 kilo laat zich ook met goede ondersteltechnieken niet verbloemen. Je voelt het met remmen en op heel slecht stukken moet ook de demping flink aan het werk. Het scheelt wel dat er geen zware motor op de neus ligt, maar het kost toch wat verfijning. En dat terwijl hij twee accupakketten (10 in plaats van 12) minder heeft dan de EQS. Je krijgt op elke versie van de EQE net over de 90 kWh.

Snelladen tot 170 kW

Opvallend: het snelladen kan tot 170 kW, minder dan de 200+ kW van de EQS. Dat heeft volgens Mercedes enkel te maken met het formaat van de accu. Hoe groter, hoe gemakkelijker de stroom erin kan als hij leeg is. Het zijn geen Tesla- (of Kia-) laadsnelheden, maar het is evengoed netjes. En belangrijker: de EQE biedt oneindig veel meer verfijning, comfort en luxe dan een Tesla. Het zou het sterke punt van Mercedes moeten zijn en het merk is daar dan ook vol voor gegaan. In het topsegment is de Mercedes EQE daarmee een aantrekkelijk alternatief voor de Tesla Model S, die tot voor kort eigenlijk geen reëele concurrenten had. De prijs is wel een puntje, want bij Tesla krijg je veel meer vermogen voor je geld. De Model S long range van € 100.000 begint al met 680 pk. De EQE 43 AMG kost je straks minimaal € 107.000 en komt tot krap 480 pk. En reken er maar gerust op dat de optielijst bij Mercedes-Benz een stukje langer is dan bij Tesla. Nu zegt vermogen in dit segment niet alles, want hoeveel vermogen heb je nodig in iets wat geen pure sportwagen is? Mercedes wilde met de EQE in ieder geval geen half werk leveren en die missie is dan ook duidelijk geslaagd.