Test: Mercedes-Benz S-klasse (2017)

Na de eerste rijtest die we in 2013 met de huidige generatie Mercedes-Benz S-klasse maakten, waren we van mening dat het op dat moment eigenlijk nauwelijks beter kon: die auto klopte werkelijk aan alle kanten. Maar inmiddels zijn we vier jaar verder, rijdt er een nieuwe generatie van de BMW 7-serie rond en heeft Audi net een kakelverse A8 gepresenteerd. Mercedes voelt de hete adem van dit duo in de nek en acht de tijd rijp om de S-klasse een update te geven. Het kan dus blijkbaar toch nóg beter! Hoewel je het aan de buitenkant niet ziet, bevat de opgefriste S-klasse volgens Mercedes maar liefst 6.500 nieuwe onderdelen. De auto heeft nieuwe motoren en verder zijn de functionaliteit, veiligheid en comfort naar een nog hoger plan gebracht.

Met de introductie van de nieuwe E-klasse vorig jaar liet Mercedes al zien welke kant het opgaat met de assistentiesystemen voor autonoom rijden. Het wekt weinig verbazing dat de S-klasse die voorzieningen nu ook heeft – uiteraard in een nog verder verbeterde vorm. Op cosmetisch vlak zijn de wijzigingen beperkt. Wie een beetje z'n best doet, ziet dat de voorbumper, grille en koplampen een net iets andere vorm hebben gekregen. Ook het patroon in de achterlichtunits is herzien.

In het zeer hoogwaardig afgewerkte interieur valt direct het nieuwe stuurwiel op. Dat heeft nu, net als dat van de E-klasse, kleine touchpads waarmee je heel eenvoudig alle functies in het centrale multimediascherm en het instrumentarium bedient. Beide vormen nu optisch een eenheid achter één glasplaat. Wederom geldt: net als in de E. Verder bedien je cruisecontrol voortaan met knopjes op het stuur; het tempomat-stengeltje aan de stuurkolom, decennialang kenmerkend voor Mercedes, is daarmee verdwenen. Je ziet nu wat je doet (als je het tenminste niet al op de tast kunt).

Alles in de S-klasse is gericht op het welbehagen van bestuurder en passagiers. Om dat welbehagen naar een nog hoger plan te tillen, biedt Mercedes nu de Energizingfunctie. Hierbij zijn klimaatregeling, stoelen (ventilatie, verwarming, massage), interieurverlichting en audiosysteem aan elkaar gekoppeld. Je kunt heel simpel één van de zes voorgeprogrammeerde settings kiezen (met thema's als Freshness, Warmth en Vitality), helemaal aangepast aan je stemming op elk moment van de dag. Het scheelt je in elk geval de keuze uit één van de 64 verschillende verlichtingskleuren.

ALS EEN MOTORRIJDER

Het onderstel was goed en is dat nog steeds. De nadruk ligt op comfort, maar wanneer je de auto flink de sporen geeft, merk je dat de wielophanging niet achterblijft. Een aardig detail is dat het onderstel er voortaan voor zorgt dat de carrosserie in bochten iets naar de binnenkant daarvan kantelt, net zoals motorrijders dat doen. Het doel van dit systeem is niet het bereiken van hogere bochtsnelheden, maar een verkleinde invloed van g-krachten op het comfort. Je blijft nu gemakkelijker recht op je stoel zitten.

Er debuteren vier nieuwe 3,0-liter zescilinders (uit de modulaire motorenfamilie) en een nieuwe 4,0-liter V8 in de vernieuwde S-klasse. Twee van die zescilinders zijn dieselmotoren en de andere twee lopen, net als de V8, op benzine. De zescilinder benzinemotoren zijn elk uitgerust met een 48-volt startgenerator. Dankzij de hogere spanning die deze lichte hybridisatie met zich meebrengt, is er meer elektrische energie beschikbaar en zijn de meeste randorganen voortaan voorzien van een elektromotor. Een multiriem is daardoor niet langer nodig.

DE 560 IS TERUG

De zescilinder benzinemotoren zijn er in twee vermogensvarianten: 367 pk in de S 450 en 435 pk in de S 500. Die laatste komt overigens niet naar Nederland: het gat tussen de S 450 en de S 560 (de V8) dat de S 500 dicht, is namelijk vrij klein. Wij reden de S-klasse met de 467 pk V8. Met deze motor luistert de auto naar de naam S 560. Inderdaad, ze hebben in Stuttgart een oud nummer afgestoft: 560 is een aanduiding die bij de duurste S-klasse uit de jaren 80 hoort (W126). Dat is nu zeker niet het geval, want er is ook nog een S 600 met een V12. Wie dat niet genoeg vindt, kiest de Mercedes-Maybach S 650 (630 pk). Verder is er uiteraard het sportieve geweld in de vorm van de Mercedes-AMG S 63 (612 pk) en S 65 (630 pk).

KNAP STAALTJE VERFIJNING

In de S 560 vormt de V8 een heel fijne combinatie met Mercedes' negentraps automaat. Zowel in de Comfort- als Sport-stand is de aandrijflijn bij de les; zonder ook maar een spoor van nervositeit wordt er op het gaspedaal gereageerd. Trekkracht is er altijd meer dan voldoende, de twee in de blokhoek geplaatste turbo's lijken geen vertraging te kennen. Hinderlijke trillingen en vibraties zijn de motor vreemd. En op geluidsisolerend materiaal is bepaald niet bespaard, de motor doet fluisterstil wat-ie moet doen. Alleen met diep ingetrapt gaspedaal hoor je heel in de verte de kenmerkende V8-ronk. Mercedes zegt dat bij min of meer constante en lage belasting vier van de acht cilinders worden uitgeschakeld. We moeten het maar voor waar aannemen, we hebben er niets van gemerkt, niet bij het uitschakelen van de cilinders en net zo min bij inschakelen. Een knap staaltje verfijning. Of je nu zelf rijdt of wordt gereden, deze auto is in alle opzichten nog altijd in staat om je te behagen.

Of Mercedes hiermee de lat voor de concurrentie weer iets hoger heeft gelegd? We zijn benieuwd wat Audi met de nieuwe A8 in huis heeft. De gefacelifte S-klasse staat in elk geval vanaf deze maand bij de dealer en heeft een vanafprijs van € 108.141.