Mercedes-Benz GLA-Klasse

Oog in oog met de nieuwe GLA van Mercedes-Benz ontdekken we iets wonderlijks. Deze auto lijkt in het echt namelijk beter te kloppen dan op de foto's. Sterker nog, als geheel lijkt deze nieuwe Benz coherenter dan de A-klasse zelf. Voller, met daardoor een achterzijde die beter aansluit bij de imposante neus. Een natuurlijke schoonheid is het wellicht niet, maar de GLA trekt de aandacht zonder meteen schreeuwerig over te komen.

Het is niet moeilijk voor te stellen dat je valt voor de charmes van deze cross-over. Nu ja, cross-over ... Tijdens de persintroductie wordt er alles aan gedaan om die term maar vooral niet te hoeven gebruiken. Nee, dit is een auto in de traditie van de G-klasse, M-klasse en GLK-klasse, een stoere off-roader annex SUV en niet anders. De Stuttgarter moet het opnemen tegen de Audi Q1, BMW X1 en de duurdere varianten van auto's als de Ford Kuga. De Volvo V40 Cross Country, zeg je? Nee, dat is een opgehoogde hatchback; de GLA is echt heel anders – zeggen ze bij Mercedes-Benz.

Toch bekruipt je bij het instappen wel degelijk een bekend hatchback-achtig gevoel. Je zit weliswaar iets hoger dan in de A-klasse, maar zo heel veel scheelt het niet. Wellicht speelt ook mee dat je uitkijkt op exact hetzelfde dashboard. Dat overtuigt nog steeds met obsessief goede afwerking en de veelgeroemde vormgeving, maar de originaliteitsprijs wint het niet. Ondanks fors grotere buitenmaten zit je ook niet veel beter op de achterbank. De beenruimte is voldoende en er is iets meer plek voor je hoofd dan in de hatchback, maar bakens verzet de GLA hier niet.

Hetzelfde geldt voor de achterbak. De GLA biedt met een inhoud van 421 liter weliswaar zo'n 80 liter meer ruimte dan de A-klasse, maar het is niet genoeg om ze slapeloze nachten te bezorgen in Ingolstadt of München. De grote vraag is natuurlijk of dat allemaal erg is. Het antwoord is nee. De GLA is voor de meeste mensen waarschijnlijk ruim zat en de zitpositie is nu ook weer niet zó hoog dat-ie onprettig wordt.

Geen dieseldreun
We worden verrast door het geluid dat de motor produceert als we hem koud starten. Of eigenlijk het gebrek aan geluid. We rijden met de instapdiesel, de GLA 200 CDI, die het 2,1-liter commonrail-dieselblok onder de kap heeft. Die motor kennen we uit andere modellen van het merk, waarin hij met z'n metalige gestamp een weinig verfijnde indruk maakt. Die dieseldreun schittert in de GLA door afwezigheid. De zelfontbrander is aanzienlijk gecultiveerder in deze cross-over die geen cross-over mag heten, al is hij nog niet zo verfijnd als sommige Franse diesels.

Met 136 pk en 300 Nm bij 1.400 toeren per minuut heeft de viercilinder weinig moeite met de ruim 1.500 kilo zware auto. De zesbak schakelt licht en niet erg precies, maar geeft verder weinig reden tot klagen. De prestaties zijn niet bepaald spetterend, maar de diesel zit zelden verlegen om een adequate duw in je rug. Je verlangt niet naar meer. Bovendien sluit de ontspannen motorisering goed aan bij het onderstel.

Vage besturing
De A-klasse is volgens de marketingafdeling voor hippe singles, de GLA voor gezinnen. Dat betekent in de praktijk dat het onderstel aanzienlijk minder hard is en dat maakt de GLA een veel volwassener auto. Ook de banden met hogere wangen doen wat dat betreft een duit in het zakje. De cross-over is hierdoor op lange afstanden een veel prettiger keuze dan de donorauto. Toch is de GLA niet week. De koets zet zich wat in bochten, maar helt niet vervelend ver over. Oneffenheden worden daadkrachtig gedempt.

Wat helaas gebleven is, is de wat vage besturing. Zeker rond de middenstand lijkt er weinig verband te zijn tussen wat je met het stuur doet en wat er met de wielen gebeurt. Voor de volledigheid melden we dat wij reden met het comfort-onderstel. Er is ook nog een sportafstelling en voor de waaghalzen een off-road-variant. Hoewel de auto niet vaak in het terrein gebruikt zal worden, is de GLA daar namelijk best bruikbaar.

Versies met 4Matic-vierwielaandrijving krijgen een automatisch afdaalsysteem en op een klein terreinparcours bewijst de GLA dat je hem best een keer op onverhard kunt inzetten. Toch zal het merendeel van de in ons land verkochte exemplaren voorzien zijn van louter voorwielaandrijving. Al was het alleen maar vanwege de prijs. Voor de instap-benzine betaal je namelijk al € 35.350, en dieselen kan pas vanaf € 38.795. En dan moet je er nog zaken als lichtmetaal en navigatie bij optellen.

Daarmee is de GLA zo'n € 3.000 tot € 5.000 duurder dan een vergelijkbaar gemotoriseerde A-klasse. Maar daar staat tegenover dat dit model een stuk beter uitgekristalliseerd is. Sterker nog, we kunnen ons niet helemaal aan de indruk onttrekken dat dit de auto is die de A-klasse eigenlijk had móéten zijn.