Mercedes-Benz E 350 BlueEFFICIENCY Avantgarde (2012)

Uiterlijk werd er bij die update maar weinig aan de E-klasse gewijzigd. Binnenin vinden we wel een nieuw dashboard. Een soort hoekige dakkapel overkoepelt zowel de instrumenten recht voor je neus als het navigatiescherm, dat boven de middenconsole is opgesteld. Deze overkapping is typerend voor Mercedes' nieuwe, hoekige designline. Ondanks de multifunctionele bedieningsknop in de middenconsole voor de bediening van het Comand-systeem is het dashboard nogal druk.

Achter het fors bemeten stuur – Mercedes blijft knoeperts van hoepels monteren – priemen links traditiegetrouw twee stengels uit de stuurkolom. Met de onderste geef je richting aan en bedien je de ruitenwissers, waardoor het in het begin nogal zoeken is. Bovendien zit hij te laag voor een richtingaanwijzer. En waar je hem zou verwachten, zit de stengel ten behoeve van de cruisecontrol, die je dan ook regelmatig onbedoeld aanzet. Mercedes houdt om ons onduidelijke redenen echter al jarenlang vast aan deze constructie. Rechts prijkt de selectiehendel voor de automaat. De bediening daarvan is even wennen, maar zodra dat eenmaal is gebeurd, valt er prima mee te werken.

Onthaasten

Mercedes maakt in de E 350 CGi gebruik van een 292 pk sterke atmosferische zescilindermotor, die een inhoud heeft van 3,5 liter. De krachtbron levert een maximumkoppel van 365 Nm, dat bij 3.000 toeren per minuut beschikbaar is. De Benz is met deze motor ontegenzeggelijk een rappe jongen voor zijn formaat, maar een echte sprinter is het niet. Mercedes heeft onder meer gekozen voor een atmosferische V6 met nauwkeurig werkende piëzo-injectoren om het brandstofverbruik te drukken. In deze test weet hij echter geen indruk te maken op dit gebied. We blijven steken op een gemiddeld verbruik van 1 op 9,5.

De Mercedes E-klasse staat bekend om z'n comfort en dat is in onze E 350 niet anders. Deze auto is niet gemaakt om sportief mee te rijden, want de wegligging schiet vooral in haakse bochten te kort. Op de snelweg is deze wagen echter helemaal in z'n element. Cruisen is veel meer z'n ding dan op hoge snelheid van bocht naar bocht dansen. Oneffenheden in het wegdek strijkt hij het beste glad, maar bochten ronden, dat doet-ie het liefst met enige prudentie. De besturing is direct genoeg, daar niet van, maar zo licht dat je absoluut geen communicatie met de voortrein ervaart. In de bocht gaat de koets bovendien wat op de buitenste wielen hangen. De zeventrapsautomaat kent een sportstand, maar het heeft niet echt veel zin om die modus te activeren. De transmissie blijkt namelijk ook dan de nodige bedenktijd nodig te hebben voordat hij actie onderneemt. Het wisselen van verzet zelf verloopt echter vloeiend en dus nauwelijks merkbaar.

De E 350 mag sportiviteit dan wel niet zo hoog in het vaandel hebben staan, de andere kant van de medaille is dat je in geen enkele auto zo lekker kunt onthaasten als in de Mercedes. Je kijkt meewarig naar alle kouwe drukte om je heen, terwijl je je soeverein naar je bestemming beweegt.