Mercedes-Benz C-klasse Estate en C 63 AMG (2007) - Test

De nieuwe C-klasse heet met achterklep niet langer Combi, maar Estate. Bij ons tenminste, want in eigen land wordt nog steeds vastgehouden aan de naam 'T-Modell'. Enfin, bent u vast in de eerste regel de weg kwijt, maar Mercedes-Benz wil met een naamswijziging benadrukken dat de nieuwe C-klasse stationwagen bij de lifestyle-combi's hoort, maar tegelijkertijd hamert het merk op een kofferruimte die zo'n 200 liter over de gemiddelde concurrent heen biedt. Met de achterbank neergeklapt ontstaat een laadruimte van 1.500 liter en die is bovendien zodanig vormgegeven dat ook flinke, lompe vormen gemakkelijk naar binnen kunnen worden geschoven. Zo past er bijvoorbeeld een blok in van maximaal 827 liter of kun je, meer naar de dagelijkse praktijk van veel Mercedes-rijders toe vertaald, maar liefst vier golftassen kwijt. Een van de trucs die werden toegepast, is dat de achtersteven rechter is dan die van de vorige C en – het moet gezegd – het is de ontwerpers gelukt dit te doen zonder dat de auto veel inboette aan elegantie. Daarnaast kunnen tegen meerprijs allerlei handigheden worden ingebouwd (Easy Pack), waaronder diverse sjorogen en bevestigingshaken, rails in de vloer met verschuifbare bevestigingspunten, een achterklep die met een druk op de knop open en dicht gaat en onder de laadvloer een compleet bouwpakket met telescopische stangen, klemmen en banden waarmee de gekste dingen solide vastgemaakt kunnen worden.

Je zou bijna vergeten dat je ook nog voorin kunt zitten, maar laten we dat vooral niet doen, want daar ben je uiteindelijk toch het meest. Als vanouds treffen we daar een vrij klassiek aandoend instrumentenpaneel aan. Tamelijk druk allemaal, maar uitstekend afgewerkt en opgetrokken uit mooie materialen. Wat betreft het rijgedrag heeft de C-klasse een beweging richting sportiviteit gemaakt, zonder het Mercedes-comfort uit het oog te verliezen. Dat geldt natuurlijk ook voor deze Estate. Wij reden met de C 320 CDI en de C 280, beide met de automatische 7G-Tronic-zevenbak. Beide motoren zijn keurig stil, waarbij de diesel alleen onderin een wat overaanwezig dieselgeluid geeft, terwijl de benzine alleen bovenin bij volgas duidelijk present is. Wel viel op dat de spiegels wat veel windgeruis geven.

Agressie

De Estate wordt net als de sedan leverbaar in drie verschillende uitvoeringen, waarbij, eveneens synchroon aan de vierdeurs, de Avantgarde een afwijkende neus heeft. Daar is de staande ster van de neus verdwenen om pontificaal in de grille terug te komen. Een stijlelement dat eerder werd toegepast in sportieve varianten van Mercedes-Benz.

Over sportief gesproken: omdat we toch bij Mercedes-Benz op bezoek waren, kregen we meteen even de gelegenheid een ochtend te sturen in de nieuwe C 63 AMG. Anders dan de vier voorgaande generaties schreeuwt deze C AMG het uit van agressie wanneer je oog in oog met hem staat. Natuurlijk helpt het nieuwe gezicht van de basis-C (in Avantgarde-trim) daar al flink aan mee, maar dikke bumpers met verticale luchtsleuven op de hoeken, uitgeklopte wielkasten en enorme luchtgaten maken het feest af. En al die gaten zitten er niet voor niets. Deze motor heeft elke kubieke centimeter lucht die hij kan vangen keihard nodig, zo blijkt. We vroegen ons af waarom dit blok, dat in de E 63 AMG 514 pk levert, in deze auto is teruggebracht naar 457 pk. AMG-topman Wolf Zimmermann heeft een verrassend antwoord: "Doordat het frontoppervlak van de C kleiner is dan dat van de E, konden we niet genoeg luchtinlaat creëren om hetzelfde vermogen te bereiken. Maar", zo haast Zimmermann zich te zeggen, "die 457 pk zijn voor de C-klasse ruim bemeten."

Understatement

Wát een understatement, zo ontdekken we een half uur later. Want de C 63 AMG is echt snoeihard, volgens de makers zelf de puurste AMG ooit en daar zouden ze wel eens gelijk in kunnen hebben. Onlangs nog reden we een aantal dagen in de E 63 AMG (binnenkort in AutoWeek en inmiddels al te zien op AutoWeek TV), en dat is een wereld van verschil. Waar de E toch vooral een supersnelle reislimousine is, biedt de C dat pure en agressieve dat je hoopt te krijgen in zo'n auto. En terecht, want de gemiddelde koper van een E AMG is 65 jaar, terwijl die leeftijd bij de C AMG op 35 ligt. Mensen in de kracht van hun leven willen peper en dat vinden ze in deze nieuwe C AMG. De besturing is net wat lichter dan die van de BMW M3 (aan die vergelijking is natuurlijk geen ontkomen, zeker nu daar ook een vierdeurs van komt), maar tegelijkertijd messcherp. Zelfs op het natte wegdek waarop wij worden getrakteerd, blijft de auto tot hoge snelheden uiterst koersvast. En natuurlijk moeten we de geneugten van de Duitse autobahn even uitbuiten. Met kinderlijk gemak, terwijl de automatische zevenbak bijna ongemerkt schakelt, blaast de auto weg. Zelfs ver boven de tweehonderd voelt hij nog steeds erg stabiel aan. Helaas is bij 250 km/h de pret voorbij, maar tegen bijbetaling kan de begrenzer worden versoepeld tot 280 km/h. En dan nog wordt er geknepen, want helemaal onbegrensd loopt deze auto zo'n 315 km/h.

De C 63 AMG komt in januari naar Nederland, zowel in de vierdeursuitvoering die wij reden als in de Estate-versie. En animo is er genoeg; de importeur heeft er al zo'n honderd verkocht, waarbij de gelukkigen hem nog niet eens gezien, laat staan gereden hebben. De sedan kost E 91.900, een Estate mag voor E 94.200 weg. De gewone Estate staat in december bij de Nederlandse dealers en wordt leverbaar vanaf E 39.900 voor een C 180 Kompressor.