Mazda CX-60 e-SkyActiv PHEV 327 - Afscheid duurtest

We wilden onomstotelijk vaststellen dat de CX-60 hoogwaardiger is dan de CX-5 en daarom haalden we de zojuist vernieuwde CX-5 erbij. Is de CX-60 echt premium? Zonder meer, als we kijken naar aankleding en materiaalgebruik in het interieur. Op dat punt kan hij zelfs de vergelijking aan met bijvoorbeeld de BMW X3, een tegenstrever die hij ook tegenkwam in een dubbeltest die we gedurende de duurtest­periode hebben gemaakt. De rijeigenschappen van de CX-60 zijn helaas nog niet van een hoger niveau. Sterker nog, de CX-5 rijdt gewoon beter.

Lange ritten op gladde snelwegen, dan is de Mazda CX-60 het fijnst

De grootste Mazda tot nu toe is tevens de zwaarste, mede door de plug-in hybride techniek. Vooral de afstelling van de achteras toont aan dat er nog wat te verbeteren valt. Verfijning is bij drempels ver te zoeken, en dat het beter kan toonde onze kennismaking met de CX-60 met de zespits dieselmotor aan. Die komt niet naar Nederland, maar de zescilinder benzineversie maakt straks wel in ons land zijn opwachting. Die ‘niet plug-in hybrides’ zijn zo’n 200 kilo lichter en daarmee is de CX-60 de fijnere auto. Tijdens de trips naar het buitenland konden we de rijeigenschappen van de plug-in hybride CX-60 beter waarderen. De Japanner lijkt gemaakt voor lange ritten over mooi glooiende asfalt­wegen, en voelt zich dan beter dan in het Nederlandse straatbeeld, waarbij je soms van drempel naar drempel rijdt.

Het 'woep-geluid' van de transmissie

Maak je vrij veel korte ritten, dan kun je heel wat kilometers geheel elektrisch afleggen. Bij herfst- en lentetemperaturen haalden we 50 kilometer op een volgeladen accu, in de koudste winterweken was dat tegen de 40, of soms minder. Een vrij normale prestatie voor een plug-in hybride van dit formaat. Het is vergelijkbaar met de elektrische prestaties van de Cupra Formentor e-Hybrid die we hiervoor als plug-in hybride duurtester reden. Toch is de plug-in hybride techniek van de Mazda, waarbij een 2,5-liter viercilinder samenwerkt met een elektromotor, niet het toppunt van verfijning. Dat komt vooral door de geluiden die de aandrijflijn maakt. Na verloop van tijd merkten we dat die geluiden afkomstig zijn van de nieuwe achttraps automaat. Bij het inleggen van de zesde versnelling hoor je een klank die zich nog het beste als ‘woep’ laat omschrijven. Omdat de diesel met dezelfde automaat een identieke ‘woep’ produceerde, viel het kwartje. Als je de rijstand ‘Sport’ selecteert, is de CX-60 nog het meest een Mazda. Vol overgave stort hij zich dan op het verslinden van asfalt. Zijn 327 pk komt er in ‘Sport’ efficiënt uit en de acceleratie is behoorlijk. Wil je zo veel mogelijk gebruik maken van zijn elektrische capaciteiten, dan moet je die stand laten voor wat-ie is. Zonder te pluggen moet je je tevreden stellen van een verbruik van rond de 1 op 12. Door de vele lange, buitenlandse trips komen wij, inclusief alle elektrische kilometers die we in Nederland maakten, uit op een duurtestverbruik van 1 op 14,2.