Test: Mazda 2 facelift (2011)

De Mazda 2 heeft allang niets meer te maken met de Demio waarop-ie in eerste instantie nadrukkelijk geïnspireerd was. De Japanners hebben gelukkig voorgoed afgerekend met de doosvorm. Van 't origineel neemt de gefacelifte Mazda 2 de fraai welvende voorste wiel-kasten en de sterke wigvorm over; die laatste wordt nog eens geaccentueerd door de scherp getekende schouderlijn die aan de achterzijde afbuigt boven de ver over de spatschermen doorlopende achterlicht-clusters. De achterkant van de Mazda 2 zou met zijn knijpende achterlichten zonder al te veel fantasie zomaar van een Italiaanse tekentafel kunnen komen. Nieuw aan het opgefriste model – dat zowel als drie- als vijfdeurs leverbaar blijft – is de neus, die het huidige Mazda-familiegezicht toont. De bovenste helft van de grille, die geflankeerd wordt door grote, moderne, ver over de carrosserie uitgesmeerde koplampen, omvat het Mazda-logo en de onderste helft is massiever dan voorheen.

Ook de op de hoeken van de bumper ­geplaatste mistlampen zijn van een nieuw design, en geven de voorzijde van de auto een dynamische touch. Voor wie het uiterlijk van de 2 nog meer dynamiek wil geven, heeft Mazda ook van de jongste generatie een GT-M-versie beschikbaar. Die heeft ­sideskirts en een spoiler boven op de ­achterklep.

Vleugje chique

Voor een modern vormgegeven koets als die van de Mazda 2 betaal je een prijs in de vorm van een niet meer dan redelijke hoofdruimte op de achterbank. De been­ruimte kan er prima mee door, en voor de mate van bewegingsvrijheid van je armen hoeft de 2 zich evenmin te schamen; de interieurbreedte op schouderhoogte is zeer acceptabel. Voorin kunnen verreweg de meeste mensen een prima zitpositie vinden. Goed, zeeën van ruimte heeft de Mazda 2 nog steeds niet te vergeven, maar benauwd zul je het zeker niet krijgen op de voorste zitplaatsen van de Japanner. Voor het zitmeubilair heeft Mazda nieuwe bekledingsstoffen beschikbaar, waarvan de fabrikant beweert dat ze er niet alleen sportiever uitzien, maar vooral dat ze van een hogere kwaliteit zijn dan voorheen. Maar de ontwerpers hebben zich bij de opfrisbeurt niet beperkt tot louter 't opnieuw bekleden van de voorstoelen en de achterbank. Vrijwel vanzelfsprekend heeft 't dashboard ook hun aandacht gehad. Dat dashboard is opgetrokken uit donkere kunststof, maar Mazda heeft 't grote, donkere vlak gebroken door het audiopaneel en het centrale element daaromheen uit te voeren in zwarte pianolak. Zilverkleurige elementen in het middendeel van het dashboard en rond de ventilatieroosters brengen een vleugje ­chique in 't interieur. Verder voelen de ­bedieningsknoppen steviger aan dan in het pre-faceliftmodel en hebben de klokken ­witte cijfers tegen een zwarte achtergrond. De meters zijn omrand door een zilver-kleurige ring. Net als in de Mazda 5 staat de versnellingspook hoog in de middenconsole, en dus goed onder handbereik.

Klappen

Voor de Nederlandse markt zijn drie ­benzinemotoren beschikbaar: een 1,3-liter van 75 pk, een 1,3-liter High Power met 84 pk en een 1,5-liter die 102 pk genereert. Alledrie de motoren voldoen nu aan de Euro 5-emissienormen en bovendien zijn ze iets zuiniger dan voorheen. Voor beide 1,3-liters geldt volgens Mazda een met vijf procent verlaagde CO2-uitstoot en een brandstofverbruik dat met twee procent is teruggedrongen. De Japanners hebben deze verbeteringen met relatief simpele middelen bereikt. Zo wordt de dynamo voortaan elektronisch aangestuurd, is olie met een lagere viscositeit gebruikt en heeft de ­versnellingsbak langere overbrengingen gekregen.

Wij maken nader kennis met de sterkste motor uit het gamma, de 1,5-liter met 102 pk. Dat vermogen lijkt er niet ­helemaal uit te komen; je moet de motor behoorlijk aansporen om 'm er de sokken in te laten zetten. Maar wie niet bang is om het gas­pedaal wat langer te vloeren en de krachtbron de hogere toerenregionen te l­aten ­opzoeken, die weet behoorlijke ­prestaties uit de Mazda te halen. Motorgeluiden ­dringen niet nadrukkelijk door tot het ­interieur van de 2, dus daar hoef je je niet voor in te houden. Anders wordt dat als je kiest voor de automatische transmissie die Mazda aanbiedt in combinatie met de 1,5-liter. Mazda heeft niet gekozen voor een hypermoderne automaat met dubbele ­koppeling, maar voor een rechttoe rechtaan viertrapstransmissie om de kosten niet de pan te laten uitrijzen. Als je geen haast hebt, voldoet de bak prima en schakelt-ie ook naar behoren. Maar wie wat sneller wil, wordt al snel geconfronteerd met een ­loeiende motor en een versnellingsbak die met aardige klappen de versnellingen ­inlegt, en soms zelfs even de tel kwijt lijktte zijn.

Comfortabeler

De Mazda 2 is ook in z'n jongste gedaante nog altijd een lekker vlot sturende auto. De elektrische stuurbekrachtiging voelt ­heel natuurlijk aan en stuurbewegingen worden direct opgevolgd. We zouden hooguit een iets zwaardere, vleziger besturing rond de middenstand op prijs stellen. De aanpassingen van de ingenieurs aan het onderstel hebben hun vruchten afgeworpen. Zij namen voor de facelift onder andere de vering, demping en de sporing van de wielen onder handen. Het resultaat is dat de Mazda 2 comfortabeler is geworden en oneffenheden in het wegdek beter filtert. Dat was eigenlijk wel nodig ook, want de ­vorige 2 was echt compromisloos hard. Bij snelle last­wisselingen is de achterzijde van de auto nu minder losjes. Dat maakt de 2 tot een iets minder attractieve rijdersauto, aan de andere kant is-ie wel veiliger als je je op de grens tussen grip en slip ­begeeft. De Nederlandse importeur laat de prijslijst van de Mazda 2 starten bij 11.250 euro.