Maserati GranTurismo

Autonieuws wordt tegenwoordig in zo'n razend tempo en met zo'n intensiteit over je uitgestort dat de spanningsboog vaak korter is dan je eigenlijk zou willen. Immers, hoe vaak komt Maserati nu met een compleet nieuw model? Als het er drie per decennium zijn, is het veel. Toch bestond er bij velen het idee dat de Gran Turismo de opvolger is van de Gran Sport (voorheen Coupé, z'n levensloop begonnen als 3200 GT) terwijl dat niet het geval blijkt te zijn. De persvoorlichters van Maserati laten dan ook geen mogelijkheid onbenut om dit e aanwezige journalisten in te peperen. Tegelijkertijd zwijgen diezelfde personen als het graf wanneer de logische vraag volgt of er dan wel een opvolger voor de kleinste Maserati op de rol staat. Een mysterieuze blik blijkt het hoogst haalbare – zoals zo vaak wanneer die vervelende journalisten willen weten wat een fabrikant allemaal in de pijplijn heeft zitten. Men wil wel kwijt dat de Gran Sport aan het einde van dit jaar uit productie wordt genomen; op de assemblageband moet plaats worden ingeruimd voor de Gran Turismo, waarvan er in Modena in 2008 zo'n 3.500 de fabriekspoort moeten verlaten. De productie voor dit jaar, waarvan de uitlevering in september begint, is reeds uitverkocht. Wie een Gran Turismo wil hebben, zal geduld moeten hebben tot een flink eind in 2008. De voortekenen zijn dus goed, maar interessanter vinden wij de auto zélf. Hoe goed is die?

Adembenemend

Over het uiterlijk kunnen we kort zijn; het ontwerp van Pininfarina ziet er adembenemend uit. Met stijlkenmerken van historische Maserati's, maar ook van hedendaagse (de Quattroporte) en studiemodellen zoals de Birdcage. De immense grille neemt daarbij een prominente plaats in. Een missertje vinden we de achterlichtunits, een soort omgekeerde versie van die van de Ford Mondeo. Niet dat ze misstaan,maar het had zeker origineler gekund. Net zoals de optionele 20-inch lichtmetalen wielen, die sprekend op de Opel OPC-wielen lijken. Dan zijn de standaard 19-ichwielen, in drietand-stijl, specialer. De Gran Turismo staat op een 12,5 cm ingekort platform van de Quattroporte, de overhang achter nam met bijna 7 centimeter af. Met een totale lengte van 4,88 meter en een gewicht van 1.880 kilo is de Gran Turismo echter nog steeds een forse auto. Met twee personen aan boord slaat de weegschaal dik boven de twee ton uit, laat staan als je er met z'n vieren in kruipt. Wan dát kan dus. Je zit achterin als volwassene tot 1,90 meter best oké, maar je moet zo niet naar Zid-Frankrijk willen rijden natuurlijk. Voorin zit je beduidend beter, op stevige, bijna harde stoelen, die best wat meer zijdelingse steun zouden mogen geven. Het sterk aan de Quattroporte verwante dashboard is voor Italiaanse begrippen duidelijk en overzichtelijk, de boel steekt netjes in elkaar en de materialen (leer en zacht kunststof) zijn van goede kwaliteit. Beetje jammer van die harde kuststof 'aluminium' strip over het dash. Een goede rijpositie is snel gevonden, het rechtop staande stuurwiel benadrukt het sportieve gevoel.

Net hoe je 't bekijkt

Maar hoe sportief is de Gran Turismo eigenlijk? Het is maar maar net hoe je het bekijkt. Met 405 pk en 460 Nm, afkomstig uit de bekende ongeblazen 4,2-liter V8, is het prima opschieten. Maar ook niet meer dan dat. Het aanzienlijke wagengewicht en het feit dat de achtpitter onderin weinig heeft te bieden, gaan echter ten koste van de sensatie en snelheidsbeleving. Pas boven de 5.000 toeren - liever nog iets meer; pas bij 7.100 tpm komt het piekvermogen los – is de machine echt wakker. Het geluid van de motor valt een beetje tegen, de uitlaatsound is leuker, en als je plotseling gas loslaat, hoor je zowaar wat donker gerommel aan de achterzijde. De V8 is gekoppeld aan een automatische ZF-bak en dat is een fijn stuk techniek. In normale modus schakelt-ie op zondagmiddagtempo en kun je lekker voortkabbelen, in de Sport-stand krijgt de bak een cafeïneshot toegediend; hij blijft langer in de toeren hangen, schakelt eerder terug en bovendien zijn de schakeltijden korter. Bij terugschakelen geen automatisch tussengas, zoals bij andere auto's waarin deze bak is gemonteerd. Je kunt het hele proces ook handmatig regelen met de pook of flippers aan de stuurkolom. In de toerenbegrenzer blijven hangen is er niet bij, de bak schakelt altijd automatisch op. Je kunt de Gran Turismo voor E 3.448 extra bestellen met het Skyhook-systeem; druk je de Sport-knop in, wordt de elektronisch geregelde demping straffer en de gaspedaalrespons alerter. Standaard (dus zonder Skyhook) wordt de GT al in deze configuratie afgeleverd, eigenlijk is het dus zo dat wanneer je de Sport-knop níet inschakelt, de auto comfortabeler wordt. Soms ook wel lekker. Want een echte sportwagen is de nieuwe Maserati niet, hij stuurt weliswaar messcherp maar het gewicht, de lengte en de 'luie' motor - in langzame bochten moet je echt terug naar z'n één om er weer vlot uit te komen – gooien roet in het eten. Voor een comfortabele, sportieve reisauto is de GT eigenlijk weer iets te hard. Overigens maakten we ons ernstig zorgen over de Brembo-remmen van onze testauto, die de massa absoluut niet overtuigend tot stilstand wisten te brengen, inclusief gevoelloos, zompig rempedaal. Hopelijk is dit exemplarisch, en te wijten aan de vele heftige kilometers over de bochtige bergwegen van Zuid-Tirol.

Twee gedachten

Het is dus een beetje hinken op twee gedachten met de Gran Turismo. Te sportief voor een limo, te comfortabel voor een sportwagen. Een soort crossover, dus. Het is absoluut een begerenswaardige auto maar hij laat toch wat steken vallen links en rechts, waardoor we (nog) niet als een blok voor deze nieuweling zijn gevallen. Maserati wil in het segment graag de concurrentie aangaan met auto's als de Mercedes CL500, BMW 650i en Jaguar XKR en dat zijn natuurlijk niet de minsten. Met een vanafprijs van E 153.923 is de Gran Turismo ook nog eens de duurste van dit trio. Dé grote troefkaart van Maserati is natuurlijk de exclusiviteit, z'n prachtige Italiaanse maatpak en het sportieve imago. Of dat genoeg is om Maserati verder omhoog te laten klimmen (er werd dit jaar voor het eerst sinds de overname door Fiat, 17 jaar geleden, winst gemaakt) zal nog moeten blijken.