Test: Lexus ES 300h

Vaak klopt het dat verandering nodig is in het leven en de vroege inzet op hybridetechnologie bij Toyota bewijst dat. Daardoor hoeven de Japanners nu, ruim twintig jaar nadat de Prius bijna universeel weggehoond werd door autoliefhebbers, veel minder hard te veranderen om aan de striktere CO2-eisen te voldoen. Daar profiteert ook luxedochter Lexus van, dat met de ES 300h een auto zonder stekker in de hogere middenklasse heeft die toch maar 125 gram CO2 per kilometer uitstoot. Dat is weliswaar meer dan de grenswaarde van 95 gram, maar ook weer niet zo veel meer dat je er tien plug-in hybrides voor hoeft te verkopen om het gemiddelde weer naar beneden te trekken. Bovendien veranderde het hybrideconcept zelf in de loop der jaren ook, veelal ten goede. Zelfs de ES is niet meer hetzelfde als toen de voorwielaangedreven, grote sedan begin 2019 voet op Nederlandse bodem zette. Zo krijgt het model voortaan standaard ondersteuning mee voor Apple CarPlay en Android Auto en staan er digitale buitenspiegels op de optielijst. Dat is reden genoeg voor een hernieuwde kennismaking.

UITDAGINGEN

Laten we beginnen met de digitale buitenspiegels, die voor € 1.750 leverbaar zijn. Tenminste, op de hier geteste President Line en dat is meteen de duurste uitvoering uit de prijslijst. En in alle eerlijkheid: ze zijn het niet waard. Zoals we eerder ook al bij de Audi E-tron constateerden wordt het eigenlijk alleen lastiger om goed overzicht te krijgen van de situatie om je heen. Op een scherm diepte inschatten werkt minder goed dan in een spiegel en bij lastige lichtomstandigheden, bijvoorbeeld in het donker met veel koplampen van achteropkomend verkeer, wordt het er niet beter op. Ook inparkeren in een onverlichte garagebox bij daglicht is een uitdaging. Overigens kunnen de spiegels bij achteruitrijden en het gebruik van de knipperlichten overschakelen naar een grotere hoek. Dat zorgt voor meer overzicht, maar helaas kun je deze stand niet gebruiken bij vooruitrijden. Ten opzichte van Audi, dat de schermpjes in de deur verwerkt, is de opzet van Lexus prettiger omdat het beter in je zicht zit. De keerzijde ervan is dat het er een beetje uitziet alsof iemand een TomTom aan beide A-stijlen heeft geplakt. Al met al levert het weinig concrete voordelen op.

Een stuk positiever zijn we over de komst van geïntegreerde smartphone-ondersteuning via Apple CarPlay of Android Auto. De bediening van het Lexus-infotainment- systeem met een soort mousepad is tijdens het rijden namelijk bovengemiddeld afleidend, maar omdat het aantal functies in CarPlay beperkt is wordt het allemaal een stuk eenvoudiger. Het ingebouwde navigatiesysteem hoef je eigenlijk niet meer te gebruiken en als het niet standaard was, zouden wij het dan ook weglaten. Hoe minder functies, des te minder reden om je te ergeren.

De rest van het interieur is typisch Lexus: heel bijzonder, met voldoende fysieke knoppen om de essentiële functies altijd te kunnen bedienen en alles ontzettend goed afgewerkt. Alleen de verstelbaarheid van de zitpositie valt ons wat tegen. De onderbenen missen wat ondersteuning en de voorruit ligt relatief plat waardoor je een beetje achterover moet zitten om aanvaringen te voorkomen. Passagiers achterin hebben hetzelfde euvel, al is de beenruimte daar weer van een niveau dat het segment bijna ontstijgt. In de kofferbak past tenslotte 454 liter, waar de norm toch op 500 of meer ligt. Bovendien kan de achterbank in verband met een V-brace tussen de achterste veerpoten niet plat. Langere objecten kunnen dus alleen mee als ze door het skiluik passen.

Overigens is die V-vormige versteviging niet de enige maatregel die Lexus neemt om de carrosserie stijver te maken en torderen en trillingen tegen te gaan. De Japanners doen altijd veel aan de bestrijding van Noise, Vibration en Harshness en op de duurdere uitvoeringen vind je zelfs extra, horizontaal geplaatste schokdempers om trillingen in de carrosserie weg te dempen.

DIKKE ROOM

Het resultaat mag er zijn, want om te zeg- gen dat de ES boterzacht rijdt is een under- statement. Het is meer een waterbed gevuld met jam, drijvend in een zwembad gevuld met dikke room. Drempels in een 30 km/h- zone kun je zonder moeite met 30 nemen, zonder dat je uit je stoel wordt gelanceerd en over de snelweg glijdt de ES met het gemak van Citroëns van weleer. Uiteraard heeft dat gevolgen voor de dynamische capaciteiten: die zijn er niet. De ES heeft een keurige gripreserve, maar voelt altijd groot, voornaam en rustig aan. Eventuele aandrang om er hard mee te gaan rijden verdwijnt al snel als sneeuw voor de zon. Daar komt nog bij dat de hybride aandrijflijn het beste tot zijn recht komt bij een rustige, anticiperende rijstijl.

Zoals gezegd is er aan het Hybrid Synergy Drive in de loop der jaren het nodige veranderd, waardoor de hybrides aanzienlijk prettiger zijn gaan rijden. De combinatie van een elektromotor van 120 pk en een 178 pk sterke 2,5-liter viercilinder levert 218 pk gecombineerd vermogen op voor de voorwielen en die heb je lang niet allemaal nodig om een beetje mee te komen met het verkeer. Dat zorgt er samen met de overdadige isolatie en de dikke ruiten weer voor dat je de verbrandingsmotor zelden hoeft te horen. Alleen voluit komt het kenmerkende loeiende geluid het interieur binnen, maar zoals gezegd doe je dat zelden. Het gaat veel meer om de verfijning en omdat de 218 pk er niet allemaal tegelijk inhakken is wielspin zelfs op nat wegdek zeldzaam. Wie de discipline en het geduld kan opbrengen om de rijstijlmeter in Eco te houden kan bovendien waanzinnig zuinig rijden. 1 op 17 is voor een benzineauto van dit formaat natuurlijk keurig en het voordeel is dat het in de stad alleen maar zuiniger wordt, terwijl conventioneel gemotoriseerde auto’s daar juist meer gaan verbruiken.

Lexus ES

DIK AANGEKLEED

Sowieso is de ES uit kostenoogpunt best een goede aanbieding. Het volledig volgehangen testexemplaar kost weliswaar meer dan € 70.000, maar dan heb je ook alles wat je zou kunnen willen én de digitale buitenspiegels. Bij de concurrentie krijg je voor dat geld een gelijkwaardig presterende sedan, maar met een zo’n uitrusting kost het vaak een stuk meer. Bovendien hoef je niet door te sparen voor de dikste versie, want zelfs de basisuitvoering heeft al stoel- verwarming, smartphone-ondersteuning, lichtmetaal en veel veiligheidssystemen. Alleen een uitgebreid parkeerpakket met voetgangersherkenning ontbreekt dan, maar adaptieve cruisecontrol met rijbaanassistent en verkeersbordherkenning zit er bijvoorbeeld altijd op. Je kunt dan géén digitale buitenspiegels bestellen, maar dat lijkt ons alleen maar een voordeel. Wat de hernieuwde kennismaking met de ES bewijst, is dat verandering altijd kan, maar gelukkig niet altijd moet.