Test: Land Rover Discovery (2002)
Laatbloeier
Dertien jaar alweer gaat de Land Rover Discovery mee. Tijd voor een nieuw model zou je zeggen, maar bij het Britse merk is daarvan geen sprake. Zoals altijd wordt een Land Rover door de jaren heen fijngeslepen, het uiterlijk wordt hier en daar bijgeschaafd en de techniek verbeterd. Zo ook de Discovery die er met koplampen à la Range Rover qua uiterlijk behoorlijk op vooruit gegaan is.
Op Britse bodem vindt de hernieuwde kennismaking plaats, die we beginnen met een Discovery 2003 met 4,0-liter V8. In een donkere kleur en met de nieuwe 18-inch lichtmetalen wielen ziet 'ie er indrukwekkend uit, imposanter dan ooit het geval was. Op de een of andere manier heeft het model qua uitstraling nooit kunnen tippen aan andere Land Rovers, bijvoorbeeld het oermodel, de stoere Defender. Een model dat al decennia nauwelijks gewijzigd is. Behalve de koplampen draagt ook de voorbumper bij aan een robuuster voorkomen van de Discovery, het is een geslaagde neuscorrectie. En profil zijn er nauwelijks wijzigingen, aan de achterzijde zien we iets gewijzigde achterlichtunits. Bij de instap is het helemaal een feest van herkenning, alleen wat bekledingsmaterialen en kleurencombinaties zijn nieuw voor ons. Het vierkante, ongewijzigde dashboard met grote bedieningsknoppen begint nu toch wat gedateerd te raken maar dat is niet vreemd na dertien jaar.
Windgeruis
De V8 beschikt standaard over een automatische transmissie. De zoemende V8 blijft nadrukkelijk op de achtergrond als we door het Engelse platteland zoeven, wat helaas niet opgaat voor het windgeruis. Eerst controleren we nog of de portierruit linksvoor wel helemaal dichtzit. Is het misschien de radio die stoort? Maar het geluid blijkt van een matig afdichtend deurrubber te komen. Het is vast exemplarisch, denken we nog. Collega's melden echter hetzelfde te horen bij hun testexemplaar en inderdaad, in de Td5 die we later die dag rijden horen we het weer. Tja, dan komt toch naar voren dat de auto qua ontwerp niet meer een van de jongste is. Hoewel nieuwe rubbers toch voorkomen op het lijstje van de 700 wijzigingen die de Discovery onderging.
Elektronische hulp
Op de landelijke weggetjes waarover we van de British Midlands naar Eastnor Castle rijden, valt op hoeveel Land Rovers er in Groot-Brittanië in omloop zijn. Je komt de ene Defender of Discovery na de ander tegen. Het is daar meer dan een lifestyle-auto, daar wordt 'ie dikwijls ingezet als trekauto voor het vervoer van schapen of als robuuste terreinauto, maar bijvoorbeeld ook voor het doen van de boodschappen. Dat is wat je noemt 'super utility'. In het vlakke Nederland worden auto's als de Discovery toch vooral gekocht voor de uitstraling. Ook als grijsgekentekende bedrijfsauto doet hij het in ons land goed. Op de vele rotondes die we op de testroute ronden, valt op dat de auto voor een terreinwagen weinig overhelt. De Discovery laat zich behoorlijk strak door bochten sturen door de Active Cornering Enhancement, een elektronische hulp die er dankzij sensoren voor zorgt dat de ophanging straffer wordt in bochten.
Kracht
Voor het baggerwerk in een terrein rond Eastnor Castle, een kasteel dicht tegen de grens van Wales, nemen we de Td5 turbodiesel. Die beschikt over bergen koppel bij lage toeren, 340 Nm bij 1.950 rpm wel te verstaan. De vijfcilinder produceert een stoer geluid, maar nagelt er niet al te luid op los. Bij het intrappen van het gas merk je echter dat er een flinke jongen onder de motorkap huist. In de lage gearing tokkelen we door de soms toch wel diepe blubbersporen. De Discovery wordt permanent over vier wielen aangedreven, voor het zware werk schakel je die lage gearing in met een klein pookje, voor de normale versnellingspook. De kleine pook vraagt behoorlijk wat kracht en laat zich vaag bedienen. Na een paar keer krijgen we hem pas in de juiste stand, lage gearing dus. Overigens mag je niet harder dan een kilometer of tien per uur rijden om dit in te schakelen. Wanneer de Discovery echt zwaar baggerwerk voor zijn kiezen krijgt, is het Diff-Lockeen centraal blokkeerbaar differentieel, inschakelbaar. Dat de Active Cornering Enhancement ook in het terrein zijn werk doet, blijkt als we door een in een stromende beek veranderd spoor rijden. De Defender van Land Rover Experience, het begeleidende team, die voor ons rijdt schudt heftig heen en weer, terwijl wij in de Discovery weliswaar heel wat schokken te verduren krijgen, maar niet zo ruw als de auto voor ons.
Het is altijd weer een prettige gewaarwording om met de Hill Descent Control een steile helling af te dalen. Als bestuurder hoef je niets te doen, alleen het stuur vast te houden. Remmen doet de elektronica, en da's best prettig, want als het echt spannend wordt, heb je genoeg andere dingen om je mee bezig te houden. Je wilt tenslotte niet ondersteboven de helling afrollen.
Laatste kunstje
De Discovery is op hoge leeftijd mooier dan hij ooit was, een laatbloeier dus. In 1998 heeft Land Rover de auto overigens ook al grondig vernieuwd, destijds vooral op technisch gebied. De rek is er nu wel uit, dat neemt echter niet weg dat de nieuwe Discovery het niet nog een aantal jaar kan maken. De auto ziet er goed uit en staat zijn mannetje in het terrein, maar ook op het asfalt. Het is echter wel het laatste kunstje want na deze facelift komt een compleet nieuw model. 'De vernieuwde Discovery vult het gat op dat met de nieuwe Range Rover is ontstaan', zegt Guido Pot, manager marketing van Land Rover Nederland. 'Het is bijvoorbeeld een auto voor mensen die de nieuwe Range Rover te hoog geprijsd vinden.' Voor de Discovery Td5 vraagt de dealer € 41.850,-, voor de V8 € 43.600,-.
