Lamborghini Murciélago Roadster

Zondagmorgen, de Via Modena ligt er nog verlaten bij. De Italianen liggen nog op één oor. Maar dat duurt niet lang meer… Plotseling klinkt er in de verte een hoogtonig gegil, en een geel projectiel schiet richting het dorpje. Het vlak boven het asfalt liggende gevaarte neemt met z'n 2,05 meter bijna de hele weg in beslag. Een tegemoetkomende fietser stapt verschrikt af, en dan gaat alles plotseling heel snel. Het projectiel blijkt een paar seconden later een gezicht te hebben, met gemeen priemende ogen en wijd opengesperde neusgaten. De voor- en zijruiten hebben de vorm van een vizier, en de immens brede buitenspiegels lijken verdacht veel op oren. Gelijktijdig breekt er een akoestisch inferno los, en de fietser wordt door de daaropvolgende luchtverplaatsing bijna weggeblazen. Hij gooit opgewonden zijn armen in de lucht. Dan draait hij zich om en kijkt de Lamborghini na. "De Roadster!" roept hij enthousiast, waarna hij weer op zijn zadel klimt en wegfietst.

De man woont in Sant'Agata Bolognese, samen met Automobili Lamborghini, de grootste werkgever in dit voorstadje van Bologna. En als rasechte Italiaan houdt hij van sportwagens, vooral van die uit zijn eigen woonplaats. Met de Murciélago Roadster biedt Lamborghini voor het eerst een derde model aan, naast de gesloten Murciélago en de 'kleine' Gallardo. De zaken in Sant'Agata lopen weer lekker, sinds de overname in 1998 door Audi. Het merk is terug op de kaart gezet en wil verder groeien. Dat moet ook wel als het merk met de stier aansluiting wil houden bij Ferrari, de eeuwige rivaal uit het nabijgelegen Maranello. De nieuwe Murciélago Roadster zal trouwens slechts een kleine bijdrage leveren aan die expansiedrift, want er zullen dit jaar maar zeventig exemplaren van gebouwd gaan worden.

Buitenaards
Met slechts 107 centimeter is de Murciélago Roadster één van de laagste auto's ter wereld, maar met een imposante 224 centimeter (inclusief spiegels) tegelijkertijd een van de breedste. Daardoor heeft 'ie haast buitenaardse proporties. Die indruk wordt nog eens versterkt door zijn lijnenspel. De Murciélago ziet er ongekend gemeen uit, met zijn vele hoeken en scherpe lijnen. Zo te zien heeft ontwerper Luc Donckerwolke zich flink laten inspireren door Stealth-vliegtuigen. Zou die Lambo zo soms onzichtbaar voor flitskasten zijn..? Het maakt in ieder geval een exotische indruk. Je kunt haast niet geloven dat deze bizarre creatie door mensenhanden is gemaakt. Geheel volgens de Lamborghini-traditie zwenken de deuren naar boven open. De instap wordt er trouwens niet makkelijker door. Als een soort slangenmens moet je jezelf in de kuipstoel zien te wurmen, die nog net een plekje tussen de waanzinnig brede dorpels en de grote middenconsole heeft gevonden.
Het dashboard is nogal basic, en ziet er nogal gewoontjes uit. Wel is de ergonomie dankzij het toeziende oog van moeder Audi goed voor elkaar, en dát was op z'n zachtst gezegd nog weleens anders bij de bolides met stierenbloed. Ook de afwerking is best goed voor elkaar, maar verwacht geen exotische materialen of fraai design. Het is vooral plastic wat de klok slaat. Je vindt alles wat je nodig hebt, maar meer ook niet. Zo is het stuur bijvoorbeeld in de hoogte, maar niet axiaal te verstellen zijn, wat bij deze prijs nogal belachelijk is. En wie een Becker-autoradio met een simpel navigatiesysteem wil, moet nog eens dik 3.000 euro extra neerleggen. Maar de belangrijkste zaken zijn gelukkig goed voor elkaar. Zo is de zitpositie gewoon perfect. Je handen vallen haast automatisch op het stuur en de versnellingspook, die een Ferrari-achtige open schakelcoulisse heeft. Half zittend, half liggend trek ik de deur naar beneden en vraag me af of een elektrische bediening niet handig zou zijn. Of misschien moet ik gewoon wat meer aan lichaamsbeweging gaan doen…

Kart
Slechts zesennegentig millimeter scheidt de Murciélago-onderkant van het asfalt. En tussen hem en mijn achterwerk zit hooguit twintig centimeter. Net als zijn gesloten broer, die in 2001 op de markt kwam, heeft de Roadster permanente vierwielaandrijving met een centraal geplaatste Visco-koppeling. Dit zorgt samen met de extreem laag geplaatste motor voor een perfecte gewichtsverdeling. 58 procent van het gewicht zit namelijk boven de achterwielen, waardoor de tractie en wegligging perfect zijn. Wie ooit met een kart heeft gereden, kent de spontaniteit van een superdirecte besturing en de bijbehorende bliksemsnelle reacties op het stuur. De Murciélago rijdt als een kart, maar dan met twee stoelen en een carrosserie. Hij deelt je constant mee hoe de toestand van de weg is. Zelfs de kleinste oneffenheid wordt feilloos doorgegeven aan de ruggenwervel van de chauffeur, en zijn dikke sloffen lopen elke dwarsrichel achterna. Terwijl je met de linkerhand het stuur in bedwang houdt, moet je met de rechter de versnellingspook door de bak zien te loodsen. Daarbij moet je behoorlijk wat kracht gebruiken, want makkelijk gaat het niet. Maar goed, dit is dan ook geen Toyota. Deze supersportwagen wil getemd worden.

Formule 1-territorium
De beloning voor het harde werken in de Lambo krijg je op bochtige landweggetjes, waar hij je inpakt met een waanzinnig goede wegligging en de ongekende prestaties van zijn V12. Die dikke twaalfcilinder levert een heftige 580 pk. Dat was een paar jaar geleden nog Formule 1-territorium! De Lambo knalt met al dat vermogen in slechts 3,8 seconden naar de 100. En volgens Lamborghini is de Murciélago Roadster ook goed voor een top van dik 320 km/h. Als je eens lekker wilt uitwaaien… Toch maar niet doen met open dak, zeker niet als je een toupetje draagt. Onder 3.500 toeren trekt hij trouwens zonder veel spektakel op, maar snel gaat het evengoed wel. Bij 4.000 tpm wordt hij echt wakker, en boven de 5.000 toeren worden vervolgens de poorten van de hel geopend. Op dat moment vechten het motorgeluid, de rijwind en het mededeelzame onderstel om je aandacht. Van de wind merk je trouwens niet eens zóveel. Je hoort hem wel, maar hij streelt slechts zachtjes je haar. En als je de zijruiten omhoog doet, is het zelfs bijna windstil in de Lambo-cockpit. Een knap staaltje werk van de designers en aërodynamica-afdeling. Maar als het gaat regenen, heb je een probleem. We zijn natuurlijk ook verwend geraakt door cabrio's waarvan het dak in twintig seconden elektrisch opklapt, maar de Lamborghini is toch wel héél primitief. Er is slechts voorzien in een nooddakje, en als je dat gaat monteren moet je aan de slag met priegelige stangen en het dekzeiltje. Daarbij is een ruime ervaring met kamperen toch wel vereist. En of de gemiddelde Murciélago-eigenaar dat heeft..? Dan blijven er dus nog maar twee opties over. Óf je moet zo hard gaan rijden dat je onder de regen doorrijdt, óf je moet thuisblijven als het bewolkt is. Maar goed, de meeste Lambo-bezitters wonen toch in een zonnig belastingparadijs…

Kwispelen

Het onderstel van de Murciélago is een klasse op zich. Hij is uitgerust met hydraulische dempers, die zich automatisch aan de snelheid en de wegtoestand aanpassen. Als je het gaspedaal in een bocht plotseling loslaat, kwispelt de Lambo wat met zijn staart, om vervolgens weer keurig in het gareel te komen. Z'n weggedrag is briljant, en tot op zeer hoge snelheid blijft hij sporen als een trein. Dat is vooral te danken aan de uitstekende aërodynamica, die bij Audi in Ingolstadt zorgvuldig is uitgedokterd. Zo is de complete onderkant keurig glad van vorm, waardoor de wind nauwelijks weerstand ondervindt. Er zijn ook speciale kanalen voor de luchtstroom, zogenaamde venturi's, om extra veel downforce te genereren. Dat merk je direct als je serieus gas gaat geven. Je voelt de Lambo zich als het ware aan de weg vastzuigen. De krachtexplosie wordt begeleid door waanzinnig klinkende muziek van Radio V12. In je spiegels zie je dan een compleet 'kieuwencircus', met in- en uitklappende luchtinlaten. Dit VACS (Variable Airflow Cooling System) genoemde systeem zorgt met behulp van uit de achterkant omhoog schuivende inlaten voor een gelijkmatige geleiding van de luchtstromen. Daarbij varieert de hoek waarin ze geopend worden, afhankelijk van snelheid, toestand van de motor en omgevingstemperatuur, met twintig graden. Dit wordt allemaal keurig geregeld door een computer. Verder zorgt die regelunit ervoor dat de achterspoiler tot een hoek van zeventig graden wordt opgeklapt. Een indrukwekkend stukje high-tech, dat z'n werking niet mist. Hij ligt er als een dijk mee op de weg, en da's met vijfhonderdtachtig trappelende paarden onder je rechtervoet een geruststellende gedachte.

Eredivisie
Met de nieuwe Murciélago Roadster doet Lamborghini serieus mee in de eredivisie van de sportwagenklasse en als open auto heeft hij eigenlijk maar twee concurrenten, namelijk de Mercedes-Benz SL65 AMG en de Porsche Carrera GT. Waar de Porsche vooral fijnzinnige racetechniek biedt en de Mercedes comfort, is de Lamborghini de geschikte keuze voor mensen die van brute kracht houden. De Lambo is wat rauw van karakter, maar hij levert hierdoor wel een pure, ongefilterde sensatie. Het open dak versterkt dit gevoel alleen maar, want zo hoor je die magistrale V12 nog veel beter. Ook de wegligging van de Murciélago is pure klasse, het is alsof je in een privé-achtbaan zit. Verder ben je te allen tijde verzekerd van maximale aandacht, want zeker met het dak open trekt hij de aandacht als een magneet naar zich toe. Dat moet je wel willen, natuurlijk. Maar als je niet al te verlegen bent uitgevallen, is een Murciélago Roadster zeer aan te bevelen. Een perfect rijgedrag en de wind in je haren, wat wil je nog meer? Echt hemels.