Test: Kia Sorento 2.2 CRDi Automaat X-tra (2009)

Om maar meteen met het belangrijkste nieuws te beginnen: de Sorento is van een bedrijfsauto  getransformeerd tot volwaardige SUV, die ook als zevenzitter is te bestellen. De auto die  anaf 2002 het merk Kia op de kaart zette – en niet alleen in Nederland – heeft zijn ladderchassis en starre achteras verruild voor een zelfdragende carrosserie en een onafhankelijke achterwielophanging, een megastap vooruit, zo mogen we wel constateren. Het rijdt stukken comfortabeler en de auto is er lichtvoetiger van geworden. Kia pakte de Sorento kortom heel grondig aan, dus de term 'all new Sorento' is dit keer helemaal op zijn plaats. Wij vinden het front stoer en sterk, de achterkant een beetje saai. Maar waarom zo lang gewacht met het moderniseren van zo'n belangrijke auto?

Hans van Gent, een Nederlander die bij Kia Europa's Research & Development in Rüsselsheim werkt, legt uit: "Kia is een zeer grote autobouwer met veel productlijnen. We hadden simpelweg niet de capaciteit om een jaar eerder met de nieuwe Sorento te komen", verklaart hij. Wellicht gaf Kia stiekem ook wel de voorkeur aan het doorontwikkelen van B-segment-variaties, omdat daarin, in tegenstelling tot dat van de grote SUV's, nog groei zit.

Opmerkelijke stilte

Dat de nieuwe Sorento een imposante, kloeke verschijning is, wist u al, maar Kia heeft meer gedaan dan het uiterlijk aanpakken. Zo vervangt een nieuwe 2,2-liter diesel van 197 pk de 2,5-liter. Deze commonrail-turbodiesel is een lekkere krachtbron. Hij is bescheiden in geluid en verbruik (7,2 l/100 km volgens de fabriek), dus ook in uitstoot, maar hij pakt toch gretig op. Op de zelfgemaakte all new zestrapsautomaat is Kia erg trots.

Het moet gezegd: die bak past prima bij de viercilinder dieselmotor. Door de vele mogelijke stapjes blijft het toerental lekker laag en hoeft de motor er nooit echt aan te sleuren. Dat is relaxed sturen – precies wat je wilt met een SUV van dit formaat. Erg te spreken zijn we over de ruimte vanbinnen. De Sorento is daar heel royaal mee; ook lange mensen kunnen zich een prettige zitpositie aanmeten. Op de achterbank al evenzeer zeeën van ruimte. De nieuwe Sorento is elf centimeter langer dan zijn voorganger en daardoor behoort een derde zitrij nu tot de mogelijkheden. Wie daar niet voor kiest, krijgt een graanpakhuis als kofferruimte, met onder de vloer nog een flink luik. Maar ook als je de derde zitrij wegklapt, wat kinderlijk eenvoudig en in twee delen gaat, ontstaat nog een heel behoorlijke bagageruimte.

Het interieur van de Sorento is wel wat minder revolutionair dan de buitenkant. Kia heeft er wel een keurig interieur van gemaakt, maar zonder veel verrassingen of frivoliteiten. Opvallend mooi is de klokkenwinkel, die uit drie overlappende tunnels bestaat. Het stuurwiel ziet er mooi uit, met aluminium-look delen. De prijs van de Sorento begint messcherp, maar loopt vlot op als je ook 4WD en een extra achterbankje wilt. Wel blijven de prijzen in de pas  bij die van de concurrentie. De klasse van de forse SUV's heeft er een serieuze speler bij, dat is wel duidelijk.