Test: Kia Cee'd Sporty Wagon

Kia was, op het moment dat het voet aan Europese wal zette voor vrijwel niemand een serieuze optie. Het volgde dezelfde route die de Japanners decennia eerder bewandelden, en bestookte de markt met goedkope en compleet uitgeruste auto's, die kwalitatief de toets der kritiek maar nauwelijks konden doorstaan. Bovendien spraken de ontwerpen op z'n zachtst gezegd niet aan. Lange tijd heeft Kia gerommeld in de marge en kon het onmogelijk op tegen z'n tegenstrevers. Met de komst van de Rio keerde echter het tij voor Kia. Het model laat duidelijk zien dat de Koreanen zich met succes nadrukkelijk concentreren op het verbeteren van de bouwkwaliteit. En de Cee'd die onlangs de Kia-gelederen kwam versterken, toont dat niet alleen de bouwkwaliteit, maar ook het kwaliteitsgevoel naar het niveau van de concurrentie is getild. In een eerdere test in AutoWeek verraste Kia's compacte middenklasser al in positieve zin. Verdwenen is het broodtrommelplastic in het interieur. Het heeft plaatsgemaakt voor goed ogende en aanvoelende materialen. En wanneer je een portier sluit, hoor je niet langer een blikkerige klap, maar een vertrouwenwekkende doffe 'plof'. Bovendien is het weggedrag strakker en dynamischer dan we tot voor kort van een Kia gewend waren. De Koreaanse fabrikant heeft de producten van z'n opponenten nauwkeurig bestudeerd bij de ontwikkeling van de Cee'd, en dat heeft z'n vruchten afgeworpen. Het model kan niet alleen aanhaken bij de top van het C-segment, hij kan het de auto's die er nu de lakens uitdelen zelfs verdraaid lastig maken. Kia is met deze auto klaar voor het uitvoeren van z'n ambitieuze plan: strijden om de gunst van de koper in de hoogste regionen van de compacte middenklasse.

Tekenfilmfiguur

Om de kansen verder te verhogen, breidt het Koreaanse merk het Cee'd-gamma uit. Een driedeursversie staat in de startblokken, en in augustus komt de stationwagonvariant, de Sporty Wagon. Hij wordt gebroederlijk naast de hatchback gebouwd in de Kia-fabriek in Zilina, Slowakije. De typenaam doet een beetje denken aan een tekenfilmfiguur, maar voor het overige is de auto zeer serieus te nemen. De Sporty Wagon is op dezelfde technische leest geschoeid als de vijfdeurs hatchback waarmee we al hebben kennisgemaakt. De modellen hebben een gelijke wielbasis en zijn tot en met de achterportieren identiek. Maar de stationwagon is 10 millimeter hoger en 235 millimeter langer dan de hatch. De toename in lengte zit achter de achterwielen. Aan de achterkant doet de Sporty Wagon sterk denken aan Peugeots 407 SW, met z'n Z-vormige C-stijl en de ver in het dak doorlopende achterklep. Waarom zou je het wiel opnieuw uitvinden, hebben ze waarschijnlijk gedacht bij Kia, en terecht. De scharnieren van de klep zijn ten opzichte van die van de Cee'd hatchback 225 millimeter naar voren in het dak gemonteerd, waardoor de toegang tot de kofferbak groter wordt en deze eenvoudiger te beladen valt. De kofferklep neigt bovendien minder ver naar buiten bij het openzwaaien, en loopt hierdoor een kleinere kans vast te lopen op de neus van een krap op de kont van de Cee'd geparkeerde auto.

De laadruimte biedt 534 liter stouwruimte, en da's 200 liter meer dan de hatchback te vergeven heeft. Met de in twee ongelijke delen neer te klappen achterbankleuning voorover gevouwen groeit de inhoud naar 1.664 liter.

Stugger

In motorische zin is er weinig nieuws onder de zon. Voor de Sporty Wagon biedt Kia hetzelfde motorenpalet aan als voor de hatchback. Dat betekent dat er drie benzinemotoren voorhanden zijn; een 1,4-liter (109 pk), een 1,6-liter (122 pk) en een 2,0-liter (143 pk). Op dieselgebied is er een noviteit. Kia levert de Sporty Wagon niet alleen met de 1,6-liter CRDi (115 pk) ook een 2,0-liter zelfontbrander (140 pk, 304 Nm)). Deze oliestoker komt tevens beschikbaar voor de hatchback. Standaard zijn alle motoren gekoppeld aan een handgeschakelde vijfbak, op de diesel na, die een zesbak meekrijgt. Een viertrapsautomaat is optioneel op de 1,6- en 2,0-liter benzinemotoren en de 1,6-liter diesel. Tijdens de introductie van de Cee'd Sporty Wagon maken we kennis met de benzinegestookte 2,0-liter met automaat, en die leert dat de handbak de betere keuze is. De automatische transmissie schakelt weliswaar rap terug wanneer het gaspedaal een duw krijgt, maar wacht daarna te lang met opschakelen wanneer je fors accelereert; versnellen gaat dan gepaard met een loeiende motor.

Net als bij de hatchback valt er op het rijgedrag van de Sporty Wagon weinig af te dingen. Het onderstel van de laatste lijkt iets stugger afgeregeld, voor het overige zijn de verschillen tussen beide koetsvarianten van de Cee'd nihil. Voor de stationwagon geldt net als voor de hatch dat de elektrisch bekrachtigde besturing tamelijk direct is, maar iets meer gevoel zou mogen geven.

In augustus staat vrijwel de gehele Sporty Wagon-range bij de dealer, alleen de 1,4-liter instapper volgt pas begin volgend jaar.

De prijzenstrategie is eenvoudig; elke Sporty Wagon-uitvoering kost E 500 meer dan z'n gelijkwaardige hatchback-broertje. Dit houdt in dat de prijzen voor de stationwagon beginnen bij E 17.195. Met een garantietermijn van zeven jaar op de Cee'd – zij het met een aantal beperkingen – heeft Kia vriend en vijand verrast. Geen enkele fabrikant heeft dit immers eerder vertoond. Het vertrouwen in het eigen product zet zich onverminderd voort in de Sporty Wagon, want die krijgt eenzelfde lange garantieperiode.