Jaguar E-Pace P200 - Test

Na het doorslaande succes van de F-Pace leek de meest voor de hand liggende stap om hetzelfde recept in een kleinere verpakking te gieten. Begin 2018 resulteerde die gedachte in de E-Pace, die sindsdien niet uit de schaduw van zijn grotere broer heeft kunnen stappen. Dat heeft voor een groot deel te maken met het feit dat de kleinere auto op een ouder platform staat en daardoor meer weegt dan zijn grotere merkgenoot. Meer ook dan de meeste concurrenten, waardoor het ook in onze vergelijkende test geen winnaar bleek. Wellicht dat het allemaal anders wordt als we geen diesel, maar een benzinemotor meenemen. Dat betekent altijd een 2,0-liter viercilinder, met naar keuze 200, 250 of zelfs 300 pk.

Wij houden het bescheiden en gaan voor de instapper. Met 200 pk en 320 Nm heeft die al ruim voldoende vermogen, zeker doordat het maximale koppel al vanaf 1.200 toeren klaarstaat. Zonder te willen vervallen in clichés over roofkatten die gereed staan om hun prooi te bespringen, moet gezegd dat de P200 opvallend vinnig is. Zelfs in de terughoudende Eco-stand hoef je je grote teen maar te bewegen om de auto naar voren te laten schieten. De 100 staat zelfs sneller op de teller dan de fabriek belooft. Toch is het vooral de bijna eindeloze flexibiliteit vanaf lage toerentallen die de meest positieve indruk achterlaat. De standaard negentraps automaat past er goed bij en kiest altijd bijna onmerkbaar de juiste versnelling. Doordat de motor zoveel koppel heeft, maakt het niet veel uit dat de schakelmomenten zelf niet zo snel verlopen als in sommige concurrenten.

Overigens smokkelt de transmissie wel een beetje, de één wordt onder normale omstandigheden eigenlijk niet gebruikt. In de praktijk rijd je altijd weg in twee en functioneert de transmissie dus als achttraps automaat. Het korte eerste verzet dient als een soort reductiebak voor als een verwarde Jaguar-rijder toch eens daadwerkelijk het terrein in zou gaan.

(BIJNA) ALTIJD VIERWIELAANDRIJVING

Vandaar ook dat de E-Pace P200 altijd vierwielaandrijving krijgt. Sterker nog, afgezien van de basisdiesel heeft elke uitvoering standaard aandrijving op alle vier de wielen. In het geval van de topmotoren zelfs met onafhankelijke verdeling tussen het linkeren rechterachterwiel. Bij deze P200 gaat het om een conventioneler Haldex-systeem, waarbij de motor in principe alleen de voorwielen aandrijft en pas als die het niet meer aankunnen zijn krachten op de achterwielen mag loslaten. Dat gebeurt vrijwel onmerkbaar. Aan tractie heeft de auto daardoor nooit gebrek. Aan grip in principe ook niet, ware het niet dat de testauto op winterbanden staat en dat heeft nadelige gevolgen voor de remweg en de grip in bochten. Uit een eerdere ervaring met een E-Pace op goede banden weten we dat de SUV dan juist erg goed de bocht om wil. In weerwil van de massa zit er niet veel rol in de koets.

Na een kort moment van zetten duikt de neus maar wat graag naar binnen en door de tamelijk directe besturing voelt de auto wendbaar en watervlug. Het is een compliment aan de ondersteltechnici dat ze een auto van 1.800 kilo met redelijk conventionele technologie op een dergelijke manier de bocht om kunnen laten gaan. Uiteraard staat daar wel een comfortoffer tegenover. Op korte oneffenheden veert de auto amper in, waardoor slecht wegdek best vermoeiend wordt. Kennelijk menen ze bij Jaguar dat hun klanten gehecht zijn aan een zekere mate van sportiviteit en wie daar niet op zit te wachten, kan zich melden bij zusterbedrijf Land Rover voor een Evoque. Dat verleent beide auto’s wel een duidelijk andere insteek, waardoor ze naast elkaar kunnen bestaan zonder kannibalisme.

GEÏNSPIREERD DOOR F-TYPE

Dat komt met name doordat het onderscheidende karakter is doorgetrokken in het interieur. De diepe zit ten opzichte van de raamlijn, het cockpitgevoel dat door de op de F-type geïnspireerde handgreep voor de passagier nog wat extra kracht wordt bijgezet: het voelt overduidelijk als een Jaguar in plaats van een Land Rover. De gebruikte materialen en de manier waarop ze in de auto zijn verwerkt, verlenen de E-Pace een echt eigen uitstraling, niet alleen ten opzichte van zijn concerngenoot, maar ook ten opzichte van al het andere in dit segment. Alles ziet er keurig verzorgd uit, het sluit naadloos op elkaar aan en ergonomisch zit het ook wel snor. Alleen is het multimediasysteem niet het modernste in dit segment; het reageert bij vlagen erg traag of loopt spontaan vast. Ondanks de dalende daklijn kan een volwassene van gemiddeld Nederlands formaat prima een plek vinden op de achterbank en dan blijft er in de kofferruimte nog 577 liter over voor bagage. Daarmee overtreft de E-Pace bijna al het andere in dit segment.

Eigenlijk is zo’n E-Pace dus stiekem best een heel fijne midi-SUV, dus hoe zit het nu eigenlijk met dat gewicht? Tot op heden heeft het geen nadelige gevolgen, maar dat wordt anders als je gaat kijken naar wat het betekent voor de kosten. Het begint met de mrb, die afhankelijk van de provincie waar je woont € 263 tot € 296 per kwartaal bedraagt. Daar komen de benzinekosten bij. Met een ingetogen rijstijl lust de E-Pace al een liter per 9,5 kilometer. Zelfs als we het negatieve effect van de winterbanden meenemen, betekent dit dat 1 op 10 al een uitdaging wordt. Als de viercilinder wat vaker aan de bak moet, wordt het net zo makkelijk 1 op 8. Het werkt ook door in de prijs. Door de CO2-uitstoot van maar liefst 182 gram per kilometer kun je ten opzichte van een vergelijkbaar gemotoriseerde Volvo XC40, Audi Q3 of BMW X1 zomaar rekenen op € 6.000-10.000 extra bpm.

Voor de redelijk luxe aangeklede, maar allerminst full options-uitvoering die wij testten, zul je dus € 81.016 moeten over maken. Erg fors, zelfs voor een premiummerk. Dat is jammer, aangezien de E-Pace binnen het segment zeker kans maakt op de originaliteitsprijs voor zijn uiterlijk. Daarbij rijdt de Jaguar boven gemiddeld sportief, heeft hij een ruime kofferbak en een mooi interieur. Anders dan anders, en dat past zeker bij het merk, maar ook bij slechts een klein gedeelte van de mensen die in de positie zijn om een nieuwe auto in dit segment aan te schaffen. Degenen die dat wel doen en de ongetwijfeld aanzienlijke afschrijving voor lief nemen, kunnen zich wel troosten met de gedachte dat ze degene die de E-Pace na hen bezit een groot plezier doen. Leuk voor later dus.