Hyundai i30 1.6 GDi i-Catcher (2012)

De waardering van het lijnenspel van een auto blijft altijd iets persoonlijks. Het neemt niet weg dat we gerust kunnen stellen dat Hyundai serieus bezig is met een familieidentiteit. Het uiterlijk van de i30 vertoont grote verwantschap met dat van auto's als de i40 en de i20. Hij heeft een dynamisch voorkomen met strakke lijnen en een stevige schouderpartij. Met z'n aflopende, bijna coupé-achtige daklijn loopt de i30 keurig in de pas met een aantal concurrenten.

Bij het instrumentarium overheersen de organische vormen. Wel is het geheel overzichtelijk gebleven. Dat Hyundai de hoeveelheid schakelaars op het dashboard nog enigszins binnen de perken heeft weten te houden, is overigens voor een deel toe te schrijven aan het feit dat er een boel knoppen op het stuur zitten. Het i30-stuur in onze testauto bevat welhaast meer knoppen dan dat er twintig jaar geleden in een hele Hyundai Pony te vinden waren. In de praktijk functioneert alles prima. Verder heeft Hyundai een flinke stap vooruit gemaakt als het gaat om de materiaalkeuze. Alles zit stevig in elkaar en voelt goed aan.

De vormgeving speelt niet alleen een rol als het gaat om de bediening van de auto, het heeft ook invloed op de ruimtebeleving. De Hyundai is vanbinnen niet overdreven breed. Daar staat tegenover dat de Koreaan wel een behoorlijke hoofdruimte biedt en dat is in dit segment een veel interessanter gegeven. Minstens zo Europees als z'n hoofdruimte zijn ook de stoelen. Die voelen lekker stevig aan en bieden, ook als je wat flinker van postuur bent, goede ondersteuning.

Ongeblazen motor

Downsizing, je lijkt er tegenwoordig niet meer aan te ontkomen. Bij Hyundai zijn ze al wel bezig met turbomotoren, maar de i30 heeft nog een ongeblazen krachtbron. Die direct ingespoten 1,6-liter staat voor 135 pk in de tabellen. De i30 heeft een probleemloos schakelende zesbak, die we regelmatig moeten gebruiken, met name om terug te schakelen. De i30-motor is namelijk nogal van het gezapige soort, weinig sprankelend. Als je het gaspedaal intrapt, merk je wel dat er direct iets gebeurt onder de motorkap, maar levert dat niet de acceleratie op waar we op hopen, alsof de motor last heeft van zuurstofgebrek. Wel is de i30 redelijk zuinig. We kwamen uit op een testgemiddelde van 1 op 12,5.

De i30 rijdt zeker niet oncomfortabel, alleen zou iets meer verfijning van het onderstel – en dan met name aan de achterkant – prettig zijn. De Hyundai heeft ook wat weinig gevoel in de stuurinrichting. Die is net even te afstandelijk, en daar doet de in drie standen instelbare bekrachtiging niets aan af.

De i30 is voorzien van de gangbare veiligheidsvoorzieningen. Denk hierbij aan airbags, ABS en ESP. Verder scoort hij in de EuroNCAP-test de maximale vijf sterren. Hyundai levert afhankelijk van de uitvoering verder nog knie-airbags en koplampen die in de bocht meedraaien. De prijs kan zeer concurrerend worden genoemd. En dan heeft zelfs een kale i30 gewoon airbags rondom, elektrisch verwarmbare buitenspiegels, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening, mistlampen in de voorbumper en audiobediening op het stuurwiel. Plus ook nog eens vijf jaar garantie.