Honda Civic 1.7 CTDi LS (2003)

vic is een klinkende naam uit de Japanse auto-industrie. Al sinds decennia tooit Honda zijn compacte middenklasser met die naam. De typebenaming is overigens de enige bindende factor, want de Japanners gooien het bij vrijwel iedere modelwisseling over een andere boeg. Nu zoeken ze het in de hoogte.
De huidige Honda Civic verscheen begin 2001. De hatchback doet denken aan een MPV, niet alleen vanwege z'n hoge daklijn, maar ook omdat de motorkap bijna zonder een knik overgaat in de A-stijl. De Honda is anderhalve meter hoog en da's twaalf centimeter meer dan z'n voorganger. Maar hoe vooruitstrevend het model ook is, veel dynamiek straalt er niet van af. Hij wendt in zijn uiterlijk functionaliteit voor, en precies daarmee zal hij de automobilist voor zich moeten winnen. De hoge koets en de ten opzichte van zijn voorganger vergrote wielbasis – 2,69 meter – voorspellen behoorlijk wat bruikbare binnenruimte. De inzittenden hebben genoeg hoofd- en beenruimte. Vier personen kunnen moeiteloos hun bagage kwijt onder de hoedenplank van de Civic-kofferbak. Aan boord is het geen benauwde bedoening. Het dak is niet alleen hoog, de zitpositie is ook nog eens laag – een verwijzing naar Honda's sportieve imago?

Dashboard
De ruimtelijke indruk wordt versterkt door het ontbreken van een versnellingspook op de vloer. Die staat namelijk op het dashboard en daarmee knipoogt Honda ook in het interieur naar de MPV. De hefboom van de handrem staat nog wel op de vloer tussen de voorstoelen. De plaats van de pook op het dashboard in de Civic is onzinnig. Het staat niet alleen vreemd, het schakelen gaat er ook niet op vooruit. De pook staat weliswaar dicht bij het stuur, maar te ver naar voren – en eigenlijk ook iets te hoog – zodat je toch een rare beweging moet maken als je overschakelt. Het dashboard is verder vrij eenvoudig van opzet. Het in alu-look uitgevoerde middendeel leukt het muisgrijze geheel enigszins op. Een belangrijk pluspunt is dat de draaiknoppen van het verwarmings- en ventilatiesysteem lekker hoog in het dashboard zijn ondergebracht. Je hoeft tijdens het rijden niet op de tast naar het juiste bedieningsorgaan te zoeken. Na een vluchtige blik opzij grijp je in één keer raak. De audio-installatie gaat enigszins schuil achter de pookknop en is dus lastiger te bereiken. De zitpositie achter het stuur van de Civic is in orde. Alleen monteert Honda een wat iel stuurwiel.

Grindmolen
Onder de motorkap verricht een zelfontbrander van Isuzu zijn arbeid. Zeker bij een koude start is die duidelijk hoorbaar. Eenmaal op temperatuur blijft hij meer op de achtergrond. Toch is het een rauwe, lawaaiige motor, die tijdens fors accelereren veel herrie maakt. De motor gaat tekeer alsof het een grindmolen is. Daarbij is het geen zuinigheidswonder. De Honda beschikt over elektrische stuurbekrachtiging en daardoor lijkt het ook of stuur en voorwielen op geen enkele wijze met elkaar verbonden zijn. De massa in het vooronder zorgt er ook voor dat de Civic onderstuurd is. Sturen met het gaspedaal is er nauwelijks bij in de Honda. Het onderstuur wordt minder als je in de bocht van het gas gaat, maar is niet zomaar om te zetten in overstuur, en dat zal de enthousiaste automobilist zeker spijten.