Goedkoop zijn ze niet meer, wel hybride: Dacia Duster vs Kia Niro - Vergelijkende Test

Er gaat een zekere ironie uit van het feit dat auto’s tegelijkertijd steeds zuiniger, maar ook steeds duurder worden. Was 1 op 20 aan het begin van deze eeuw nog een waarde voor diesels, stadsautootjes en de hypergestroomlijnde Toyota Prius, tegenwoordig is die waarde zelfs met een middelgrote SUV vrij eenvoudig te benaderen of zelfs te bereiken. Dat is maar goed ook, want vanuit de wetgeving komt steeds nadrukkelijker dwang om schoner te rijden. Dat duwt fabrikanten steeds meer richting elektrificatie van de aandrijflijn, al dan niet gedeeltelijk.

Het komt echter uit de lengte of uit de breedte en die technologie kost wel geld. Dat komt nog eens boven op de toegenomen kosten voor allerlei al dan niet nuttige veiligheidssystemen die eveneens van overheidswege verplichte kost zijn. Geen enkel merk ontkomt eraan, ook niet de zogeheten budgetmerken Kia en Dacia. Kon je bij dit tweetal begin deze eeuw nog voor €8.000 wegrijden in een nieuwe auto, tegenwoordig moet je daarvoor bijna €20.000 meenemen. Voor de Dacia Duster en de Kia Niro op deze pagina’s mag je daar nog eens tien mille bovenop doen.

Beide hybrid, vermogen benzinemotor bij Kia Niro onlangs aangepast

Dan heb je wel in beide gevallen hybride techniek aan boord. In het geval van de Niro is dat de voordeligste keuze; de plug-in hybride en volledige elektrische varianten zijn nog wat duurder. Die hybride aandrijflijn bestaat uit een atmosferische 1,6-liter viercilinder met 94 pk (dat was tot de zomer nog 105 pk, systeemvermogen bleef gelijk) en een 49 pk sterke elektromotor die allebei via een zestraps automaat met dubbele koppeling de voorwielen aandrijven.

In beginsel is dat nog steeds dezelfde hybride aandrijflijn als in de vorige generatie Niro en hoewel er niet echt iets mis mee is, spettert de dynamiek er allerminst vanaf. Naar moderne maatstaven zijn de prestaties op zijn zachtst gezegd bescheiden. Onderin geeft de elektromotor meteen alles wat hij heeft en dus valt het in eerste instantie niet zo op, maar vol beladen van 80 naar 130 km/h doortrekken vergt bovengemiddeld veel tijd. Je wordt wat meer uitgenodigd om door te trekken, wat uiteraard niet helemaal de bedoeling is. Wel heel fijn is dat je met de flippers achter het stuur niet alleen een versnelling handmatig kunt kiezen (in sport-modus) maar tevens de mate van recuperatie bepaalt. Zo kun je volledig afremmen op de elektromotor en zo het maximale uit de aandrijflijn halen. Dat maximale is dan zo ongeveer 1 op 20, wat gewoon een heel nette afstand is op een liter benzine.

Dacia Duster hybride nog zuiniger

Toch gaat de Dacia dan nog een kilometer verder voordat dezelfde liter op is. Ooit had je een Prius nodig om aan de 1 op 20 te komen, maar dankzij de alomtegenwoordige hybridetechniek is dat al lang niet meer zo. Met speels gemak halen we in beide auto’s die magische waarde. De Dacia doet er nog een stapje bovenop, maar nodigt door zijn soms wat nukkige aandrijflijn nog minder uit tot vlot rijden dan de Kia.

Dacia heeft hybride van Renault en die is nogal anders

Net als de Kia heeft de Dacia een atmosferische 1.6 viercilinder, maar daar houden de overeenkomsten wel op. Moederbedrijf Renault heeft een typisch ingewikkelde constructie bedacht voor de hybride aandrijflijn. De 1.6 drijft via een vierbak de voorwielen aan. Die vierbak heeft geen koppeling of koppelomvormer, maar is een zogeheten robotbak die kan schakelen dankzij een kleine elektromotor die bij het wisselen van verzet de krachten harmoniseert. Dan is er nog een elektromotor met een eigen tweebak en beide motoren drijven de voorwielen aan.

In theorie heeft de Dacia acht ‘versnellingen’, in de praktijk voelt het nog ingewikkelder, want de verbrandingsmotor kan ook dienstdoen als generator. Dan draait hij wel, soms zelfs behoorlijk hoorbaar, maar drijft hij niet de wielen aan. Dat geeft het idee dat je in een veel te lage versnelling rijdt. Soms drijft de 1.6 wel de wielen aan en loopt het toerental dus op met de toenemende snelheid, maar voel je toch dat er wordt geschakeld, in dat geval door de tweebak van de elektromotor. Het is allemaal wat ingewikkeld. Het goede nieuws: als je heel rustig rijdt, merk je er meestal weinig van en dan springt de Dacia echt spaarzaam met brandstof om.

Duster is erg soft

Door zijn onderstel nodigt de Dacia niet bepaald uit tot hard rijden. De dempers en veren zijn nadrukkelijk gericht op comfort en de flinke bandwangen filteren zo’n beetje alles weg wat er onder de voorwielen gebeurt. Over drempels en slecht wegdek werkt dat prima, maar je moet geen dynamisch aspiraties hebben. De koets gaat bij lastwisselingen nadrukkelijk hangen en al vrij snel gooit de Duster vervolgens de handdoek in de ring. Hier voel je goed waar de besparingen zijn gedaan en dat het keurige verbruik voor een deel aan de relatief smalle EcoContact-banden is te danken. Maar goed, de Dacia rijdt ondanks zijn eenvoudige ondersteltechniek lekker comfortabel.

Kia Niro voelt beter en veiliger

Kia heeft op dit vlak zijn zaakjes beter op orde. Net als bij de aandrijflijn werkt het allemaal weinig inspirerend, maar de Niro is ietsje strakker dan de Dacia, zonder dat dit ten koste gaat van het comfort. Best prettig als je eens onverwacht moet uitwijken; de Niro reageert dan zekerder en sneller. Daarbij helpt het dat de banden een fractie breder zijn en gemaakt van een iets minder op lage weerstand gericht rubber. Nogmaals: je gaat echt niet van je stoel drijven van het rijplezier, maar in een noodsituatie kan een beetje extra controle toch doorslaggevend zijn.

Op de achterbank van de Dacia Duster.

Achterin de Kia Niro, daar zit onze logistieke hulp Johan nog ruimer.

Duster lijkt veel groter maar is net wat kleiner dan Niro

Ondanks de forse uitstraling van de Duster is hij in werkelijkheid net wat kleiner dan de Kia en dat betekent dat er minder ruimte aan boord is. Toch valt het verschil te overzien. Het meetlint wijst inderdaad uit dat de Kia meer ruimte biedt, maar het gaat zowel in de achterbak als op de achterbank om kleine verschillen. Voorin heeft Kia duidelijk meer zorg besteed aan de vormgeving van het dashboard. Hoewel de Koreanen geen premium-product leveren, ziet alles er verzorgd en degelijk uit en de digitale schermen reageren snel en zijn kraakhelder. Bovendien heeft Kia goed nagedacht over de integratie van de digitale wereld in de fysieke. Je moet voor veel functies weliswaar in het scherm zijn, maar je kunt het wel allemaal zo instellen dat je nooit meer dan een of twee keer hoeft te klikken en dat komt de trefzekerheid ten goede, wat weer minder afleiding betekent.

Dacia trager in de bediening

In de Dacia hoef je evenmin lang je ogen van de weg te houden, maar daar valt dan ook niet zo veel te zien. Het touchscreen in het midden werkt trager en er zit minder in, dus je laat het meestal voor wat het is. Hetzelfde geldt voor de digitale tellers, waar veel minder opties voor zijn dan in de Kia. Het is allemaal functioneel, meer niet. Hetzelfde geldt voor het dashboard. Dat bestaat uit simpele materialen en heeft een eenvoudige opzet. Niet erg, daarvoor is het een budgetmerk. Wel jammer zijn de korte zittingen van de voorstoelen, die bieden erg weinig ondersteuning voor langere benen. Zoals gezegd biedt de Duster op de achterbank wat minder ruimte dan de Niro, hoewel een volwassene er niet meteen klem zit. Het verschil in de bagageruimte is eveneens klein; in de Dacia past 22 liter minder dan in de Niro.

Flinke bak maar toch heeft de Dacia Duster minder bagageruimte dan de Kia Niro.

En wat kost dat allemaal?

De grote vraag bij een Dacia is altijd hoeveel hij kost, of liever: hoe weinig. Het is immers een merk dat traditioneel draait om veel auto voor weinig geld. Als je ziet dat je een Dacia Duster al voor €25.590 kun krijgen, is dat anno 2024 inderdaad relatief voordelig. Maar dan gaat het wel om de handgeschakelde variant met de basismotor. Wil je een automaat, en dat willen veruit de meeste consumenten tegenwoordig, dan moet je meteen door naar de Hybrid en staat de teller meteen op €31.490. Ga je voor de meest luxe Journey die wij testen, dan reken je €33.340 af. Nog een leuke kleur en een pakket met veiligheidssystemen erop en het totaal komt op €34.540. Dat is een flink bedrag voor een budgetmerk.

Tegen Duster Hybrid Journey past prijstechnisch het beste een Kia Niro Hybrid Dynamic Line

Kia doet er nog een schepje van zo’n €8.000 bovenop, de test-Niro gaat pas voor €42.595 op kenteken. Voor een deel is dat te verklaren door de extra uitrusting, zoals stoelverwarming en -ventilatie, een verwarmde achterbank, head-up display en een zonnedak. Ja, ook onze Kia is de meest luxe uitvoering en de Koreanen hebben meer luxe in de magazijnen. Hoewel je de uitrusting nooit helemaal hetzelfde krijgt, is het daarom eerlijker om twee stapjes terug te doen op de uitrustingsladder en uit te gaan van een DynamicLine met metallic lak. Dan zou de Kia €36.990 moeten opbrengen. Dan is het verschil met de Duster te overzien en zijn het allebei in zekere zin budgetauto’s. Zolang je maar genoeg budget hebt.

In de downloadbare pdf vind je alle metingen en zie je hoe de puntentelling tot stand gekomen is. 

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!