Ford Mondeo ST220 - 2003 - 330.720 km - Klokje Rond

Als keurmeester Joep Schuurman in de gaten krijgt dat er een Ford Mondeo ST220 voor hem klaarstaat, moet hij glimlachen. Niet alleen brengt zo’n model herinneringen terug van toen hij in zijn jonge jaren bij de Ford-dealer werkte, hij heeft er ook een ­bijzonder verhaal bij. “Ik weet nog wel dat deze auto op de markt kwam en dat er een ­ ronkend persbericht bij zat over wat er allemaal aan de motor was aangepast, met inlaattrajecten en injectoren. Later moesten ze dat bericht weer intrekken, omdat er helemaal niets van klopte. Het is gewoon de Ford-V6 met een chip om er een paar extra pk’s bij te krijgen”, aldus Joep En dat is een leuke wetenswaardigheid, van een ­ insider nog wel.

Als Joep eenmaal op weg is voor zijn proefrit vragen wij eens door bij eigenaar Tom de Gunst, die dit keer het lijdend voorwerp van de keuring is. “Ik heb deze auto vier jaar. Ik heb er zo’n 100.000 kilometer mee gereden. Mijn woonwerkverkeer is 60 kilometer op een dag en ik heb vrienden wonen door het hele land. Maar ik ga er ook bewust op uit om er mooie wegen mee op te zoeken. Deze zomer ben ik over een heel aantal bergpassen gereden en ik kom ook wel op de Nürburgring.”

Het kan aan ons liggen, maar als mensen een middenklasser met een zescilinder rijden, is dat doorgaans toch een Mercedes Benz of een BMW. “Maar ik heb een bijzondere band met Ford. Mijn vader heeft alle Mondeo’s wel een keer gehad en mijn ­ moeder reed met een Ka. Ik ben er dus in opgegroeid. En toen ik klein was, zag ik bij Top Gear een item over de ST220. Dat is altijd blijven hangen. Ik vind vooral dat er een mooi geluid in zit. En je ziet ze niet zo vaak, helemaal niet als hatchback.”

ONDERDELEN

In de jaren dat Tom de Mondeo heeft, is er niet op bespaard. “Ik vind de techniek belangrijker dan het uiterlijk.” Dat blijkt, want we zien Michelin Pilot Sport-banden en er zijn nieuwe schokbrekers. Maar de wielen zijn verregaand gecorrodeerd. “Dat kost duizend piek om te herstellen. Dat geld geef ik liever aan iets anders uit.”

Intussen stuit Tom op een heel ander probleem. “De onderdelenvoorziening wordt moeilijk. En dan heb ik het niet eens over de ST220-specifieke delen. Ik zocht een kabel voor de cruisecontrol. Die is nergens meer te krijgen.”

Als Joep terug is van de proefrit, geeft hij Tom bijval. “Dat merken we wel vaker bij Ford. Ze zorgen slecht voor eigenaars van oudere modellen. Ik vind het wat dat ­betreft een onsympathiek merk. Ga maar eens op zoek naar ­ inwendige delen voor de motor. Die kun je niet kopen, ze hebben alleen complete motoren.”

Op naar de keuring: onder de motorkap is er een versleten multiriem, voor het sportlucht­filter. “Die zit op de verkeerde plek, omdat hij daar warme lucht aanzuigt. Dat kost pk’s, in plaats van dat het iets oplevert”, vindt Joep. “Maar hij geeft wel een goed geluid. En belevings-pk’s doen nu eenmaal meer dan ­echte pk’s!”

VERSCHILLENDE VEREN

Het opvallendste wat Joep bij zijn proefrit heeft genoteerd, is dat de ST220 op een rare manier dempt en ook vaag stuurt. Dus kijkt hij eens naar hoe de auto op zijn wielen staat. De voorzijde lijkt een stuk lager dan de achterzijde. “Wat bij dit soort auto’s vaak gebeurt, is dat ze af fabriek al een stukje zijn verlaagd en dat de eigenaar hem dan nog een keer verlaagt. Dat gaat doorgaans niet goed. Maar we zullen naar de ophanging moeten kijken om te zien wat er hier niet klopt.”

Als de auto omhoog gaat, is er eerst aandacht voor de roest. De portieren, met name achteraan, lijden aan een typisch Ford-­probleem uit de jaren van deze Mondeo. “De kitrand bij de naden scheurt en laat water door. Daar krijg je deze roestvorming van.”

Er is nog meer te melden: “De chassisbalken gaan niet nog eens tien jaar mee. Maar begrijp me niet verkeerd: voor een achttien jaar oude auto is dat niet gek.” Bij de inspectie van de ophanging komt na lang zoeken de aap uit de mouw. “De veren zijn weliswaar van het zelfde merk, maar ze zijn onderling verschillend. Dat merk je onderweg.”

En zo is de grootste klacht aan deze auto gemakkelijk op te ­ lossen. Want over het algemeen is de Mondeo ST220 door zijn baasje keurig bijgehouden. Toch wacht de auto een onzeker lot. Joep: “Je zult zien dat het ­onderdelenprobleem groter wordt. Dan is hij van je af aan het roesten als je intussen op nieuwe spullen aan het wachten bent. Toch is deze Mondeo leuk voor de hobby. Ik zou hem erbij ­ houden en wegzetten voor de mooie ritten. Voor je dagelijkse kilometers koop je een Fiesta EcoBoost.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Ik heb een zwak voor dit soort auto’s en de eigenaar zorgt er goed voor. Toch voelt deze auto erg versleten aan. Ik ben bang dat dit nooit meer een echt lekker exemplaar wordt, ook omdat Ford zo moeilijk is met ­ onderdelenlevering en bovendien ­ abnormale prijzen rekent.”