Ford Focus 2.5 20V Turbo ST (2008)

Gelukkig voor de liefhebbers is de gefacelifte Focus er nu ook weer als bloedsnelle ST. Als je de witte racestrepen wegdenkt, is het eigenlijk een vrij gewone middenklasser. De 18inchwielen zijn eerder chic dan sportief en aan spierballen rollerij kunnen we niet veel meer ontdekken dan een dikke spoiler boven de achterruit, een diffusorachtige plaat onder de achterkant en wat STplaatjes links en rechts. Wat merkwaardig zijn de neproostertjes aan weerszijden van de voorste spatborden.

Meer uitgesproken is het interieur van de Focus ST. De sportstoelen zijn zwartblauw bekleed, rond de pook en de startknop is een paneeltje koolstofvezelimitatie aangebracht, ook hier zien we aluminium pedalen en het meest opvallend is een koepeltje centraal boven op het dashboard dat drie metertjes herbergt: voor olie temperatuur, oliedruk en – jawel! – turbodruk.

De Focus ST kwam eind 2005 op de markt om het gamma van Fords compacte midden klasser naar boven af te ronden. Om aan de benodigde prestaties te komen, werd bij dochter Volvo een turbomotor geleend. Als je dat optelt bij de voorbeeldige stuurkarakteristiek die de Focus tot de maatstaf in zijn segment maakt, dan hebben we hier in elk geval een absolute sportieve topper te pakken.

Snufje comfort
Ford zelf zegt dat de ST ook een snufje comfort heeft meegekregen, anders had het merk hem wel RS genoemd. En toch, al mag een vijf cilinder van Volvo dan de verwachting van een krachtige, maar rustige auto opwekken, dit is bepaald geen C30 in een Fordjasje. De turbomachine, goed voor 225 pk en een maximumkoppel van 320 Nm bij 1.600 toeren, is door een aangepast motormanagement net iets pittiger, maar vooral veel luidruchtiger gemaakt. Onderin twijfelt hij nog even, maar algauw gaat de turbo er zich met al zijn kunnen mee bemoeien en brult de auto het uit met een rauwe, roffelende, donkerbruine donder. Fantastisch zijn de plofjes uit de uitlaat, telkens wanneer je het gas even loslaat. Nee, dat comfort zit hem niet in de oren, maar veel meer in de demping. Wees gerust, die is lekker communicatief en hard, maar niet snoeihard. Ook het stuur is niet heel nerveus, maar tegelijkertijd wel heel scherp. Wat ook geldt voor de zesbak, die je bijna het gevoel geeft dat je rechtstreeks in het mechaniek zit te porren, zonder tussenkomst van een heel stangenstelsel.
Een missertje is de hoge zitpositie; in een hot hatch wil je met het asfalt jeuk aan je billen tegengaan. Ook in snelle bochten is de ST relatief gemoedelijk, wat je overigens niet moet verwarren met traag. Het duurt lang eer de voorwielen aan het schuiven gaan en ook wanneer je plotseling van het gas gaat, blijft de achterkant lang op koers.
Alles heeft zijn prijs en dat geldt ook voor het sportieve karakter van de Focus ST. We schrokken namelijk nogal van het brandstofverbruik. De vijfcilinder nam gedurende de test elke 7,1 kilometer een liter benzine tot zich, waarmee het verbruik fors hoger was dan de fabriek belooft. Maar goed, dit soort auto's wordt doorgaans ook niet gekocht om er zuinigheidsrecords mee te vestigen...