Ford Fiesta 1.6 Titanium (2010)

De nieuwe Fiesta past duidelijk in de Kinetic Design-strategie van Ford. Hij heeft dan ook trekjes van de Mondeo en de Focus. En profil lijkt hij ook wel wat op zijn verre neef, de Mazda 2, waarmee hij ook zijn bodemplaat deelt. De koplampen zijn langer dan ooit en aan de achterkant vinden we hoog oplopende lichten die doen denken aan zijn voorganger, ook al zijn de lijnen vloeiender.

Het interieur oogt speels, met allerlei verschillende vormen en materialen. Jammer dat het geheel er beter uitziet dan dat het aanvoelt, want de materialen voelen op bepaalde punten nogal goedkoop aan. Zo zien de kokertjes rondom de tellers er leuk uit, maar voelen ze wat gammel aan. Ook qua ergonomie laat de Fiesta wat steken vallen. Zo activeert de rechterstengel niet zoals bij vrijwel alle andere merken de voorruitsproeiers, maar juist de achterste sproeier.

Gelukkig zijn er ook genoeg pluspunten, zoals de zitpositie, want die is gewoon helemaal goed. Je kunt de stoel prima verstellen, desgewenst ver naar beneden, en ook het stuur is uitgebreid heen en weer te halen. Het stuur pakt door de verdikking bovendien perfect aan en de stoelen ondersteunen de bestuurder goed. Dat mag overigens ook wel, want de speciale stoelen zijn onderdeel van het Individual-pakket van onze testauto.

Feest

Bochten zijn met de Fiesta een feest, hoewel hij wel wat last heeft van hangen in de bochten en wat tijd nodig heeft om zichzelf te zetten. Daardoor ontbreekt 't gevoel van watervlugheid. De besturing is weliswaar direct, maar doet wat kunstmatig aan. Gelukkig is de Fiesta wel een speelse auto. Hij laat leuk met zich stoeien en je moet de boel echt forceren om het mis te laten gaan. Daarbij komt dat de Ford ook nog eens comfortabel is in het dagelijks gebruik. Door de lange veerwegen en vergevingsgezinde demping gaat het nemen van korte oneffenheden soepel. Dat je de auto vlug door de bocht kunt loodsen, is niet alleen te danken aan het goede onderstel, maar zeer zeker ook aan het lage eigen gewicht. Slechts 945 kilo brengt de Fiesta op de weegschaal. Dat zorgt er ook voor dat de prestaties vlot zijn, zonder dat daarvoor een ontzettend zware en dus onzuinige motor nodig is. Ford heeft de tot nu toe sterkste Fiesta voorzien van een 1,6-liter viercilinder die 120 pk en 152 Nm koppel produceert. De motor is gekoppeld aan een vijfbak die lekker strak en soepel schakelt.

De auto sprint in 10,1 seconden van 0 tot 100 km/h en dat is een nette tijd. Belangrijker is echter dat het blok in de praktijk ook goed presteert, waardoor je altijd vlot kunt accelereren. Ook onderin levert de viercilinder namelijk genoeg koppel, waardoor je ook heel relaxt kunt rijden. Wil je echt opschieten, dan zul je de naald van de toerenteller boven de 4.000 toeren moeten houden. Het laat zich raden dat het verbruik daardoor nadelig wordt beïnvloed, getuige ook ons testverbruik van 1 op 13,2.

Ford biedt veel mogelijkheden om de Fiesta aan individuele wensen aan te passen. In de basis was onze testauto een Titanium, maar opgetuigd met het Individual-pakket, het X-Multimedia Pack, ESP, 16-inch lichtmetaal, keyless entry en metallic lak. Daarmee is de Fiesta lekker compleet.