Fiat Tipo Cross – Ford Focus Active - Vergelijkende Test

Bijna twintig jaar geleden presenteerde Rover de Streetwise, met een stoer voorkomen op basis van de 25. Dat opruigen van een brave auto werd een trucje dat al snel navolging kreeg bij andere fabrikanten. Hoe het met Rover is afgelopen, is geschiedenis, maar evengoed was er een trend geboren. Van klein A-segment-boodschappenkarretje tot een fullsize E-segment-stationwagon zagen we modellen met zwarte randen langs de dorpels en spatbordranden, bumpers met skidplates en vaak ook nog een verhoogd onderstel voor extra bodemvrijheid. Hoewel de SUV het stokje inmiddels heeft overgenomen, zijn er nog altijd enkele merken die dapper volhouden op de door Rover ingezette weg. Ford heeft al een tijdje een Focus Active en nu is er de Cross-versie van de Fiat Tipo, twee hatchbacks waarmee je je in de asfaltjungle staande moet kunnen houden. Met de toevoeging van de Cross heeft Fiat ook meteen het motorenpalet van de Tipo herzien, en grondig ook.

OP TIJD SCHAKELEN

Om meteen even met enig verwachtingsmanagement te beginnen: hun ruige uiterlijk ten spijt worden de Tipo Cross en de Focus Active niet geleverd met vierwielaandrijving. Het zijn beide voorwielaandrijvers, in deze test voorzien van een 1,0-liter driecilinder en een handgeschakelde versnellingsbak. Die techniek komen we ook in de reguliere uitvoeringen van de Focus en Tipo tegen.

De Fiat Tipo is in Nederland niet langer leverbaar met de grotere viercilinders. Die verouderde krachtbronnen zorgden er met hun hoge verbruik en dito CO2-uitstoot en dientengevolge forse bpm-bedrag voor dat de Tipo bij ons nagenoeg onverkoopbaar was. Voortaan zijn alle Tipo’s en dus ook de Tipo Cross voorzien van de moderne FireFly-driecilinder die we ook kennen uit andere Fiats en Jeeps, in dit geval met een maximum vermogen van 100 pk. Keuze is er niet. Met deze motor kost het weinig moeite om een keurig verbruik te scoren, althans zolang je op tijd opschakelt. Dat brengt ons meteen bij de zwakke plek van de machine. Hoewel die zijn maximale trekkracht levert bij 1.500 toeren per minuut blijkt de motor er onder de 2.000 toeren weinig zin in te hebben. Hij wordt pas enthousiast wanneer de naald van de toerenteller de 3.000 nadert. Dat betekent dat voor een rappe invoegof inhaalactie met de kloek schakelende vijfbak een lager verzet moet worden gezocht.

Ford geeft je voor de Focus Active de keuze uit verschillende motorvermogens (al dan niet als mild-hybrid) en transmissies (een handbak of een achttraps DCT). Daarnaast is er ook nog een dieselvariant. In deze test hebben we de basismotorisering, een 125 pk benzinemotor in combinatie met een handgeschakelde zesbak. De Ford-krachtbron komt veel soepeler over dan die van Fiat; het sprankelt wat meer. Over een breed toerengebied is er genoeg trekkracht, waardoor je niet zoveel hoeft te schakelen als bij de Fiat. Als er al iets op de motor is aan te merken, dan is dat de actieve cilinderuitschakeling. Op kruissnelheid gaat de driepitter soms verder als tweecilinder om verbruik en uitstoot terug te dringen. Hoewel Ford absoluut zijn best heeft gedaan om er het beste van te maken, leidt dit in de praktijk tot vibraties. Het is de enige smet op een verder prima aandrijflijn.

TERREINVAARDIG!

Als fabrikant heb je te maken met natuurwetten die zich niet laten foppen. Wanneer je een auto hoger op de poten zet, verhuist het zwaartepunt gewoon mee omhoog. Fiat laat echter zien dat ophoging van het onderstel niet per definitie tot een week en beweeglijk geheel leidt. Het Tipo Crossonderstel komt stevig over en laat een veel volwassener indruk achter dan de aandrijflijn. De afstemming van schokdempers, stabilisatoren en veren is zodanig dat de Tipo lekker stabiel aanvoelt, maar zonder dat het oncomfortabel wordt. Van overmatig overhellen is absoluut geen sprake. De Fiat gaat mooi koersvast over het asfalt. Dit onderstel is de bescheiden aandrijflijn dan ook absoluut de baas. De besturing had daarbij iets minder afstandelijk mogen zijn. Die werkt gevoelloos en vrij licht, en dan te bedenken dat er ook nog een knop is die bij parkeersnelheden de bekrachtiging een tandje hoger zet …

De normale Focus hebben we menigmaal geroemd om zijn onderstel. Maar ja, die auto is gewoon laag. De ophanging van de Active is aan de voorkant met 30 mm opgehoogd en achter zelfs met 34 mm. In de praktijk blijkt het Active-onderstel dik in orde. Dat is mede te danken aan de multilink-achteras. De normale hatchback met 125 pk-motor is standaard uitgerust met de iets eenvoudiger torsieas. De multilinkconstructie die Ford met name gebruikt voor de potentere versies biedt de ondersteltechneuten meer vrijheden om tot een evenwichtig geheel te komen. Die vrijheid hebben ze volledig benut. De Focus Active is heel mooi in balans en komt ook net iets lichtvoetiger over dan de Tipo. Verder is de besturing communicatiever dan bij de Fiat. Die geeft een beter gevoel van wat er tussen banden en wegdek gebeurt. Je bent net even wat meer in control.

MEER DAN LOOKS!

Hoewel we niet verwachten dat iemand het in zijn hoofd haalt om met deze auto’s serieus de gebaande paden te verlaten, zien we onder de draagarmen van de Ford toch stevige kunststof beschermplaten. Daarbij houdt het niet op: naast de reguliere rijmodi Normal, Sport en Eco zijn er ook de standen Glad en Onverhard, waarbij de elektronica ervoor zorgt dat de motor iets minder scherp op het gaspedaal reageert en het ESP iets meer slip toestaat vooraleer het ingrijpt. Gaat het bij de Ford dan toch om meer dan alleen de looks?

Het grote voordeel van opgehoogde onderstellen is vooral een iets gemakkelijker inen uitstap ten opzichte van de reguliere varianten. Standaard heb je in de Tipo al een hogere instap dan in de Focus en dat is bij de Cross en de Active niet anders. Volgens onze rolmaat is de afstand tussen asfalt en zitting bij de Tipo Cross 63,5 cm en bij de Focus Active 57 cm. Dat zijn nog lang geen SUV-waarden, maar voor de auto’s worden ook geen SUV-prijzen gevraagd. Als het je om het instapgemak gaat, is de Tipo in elk geval in het voordeel. De Tipo Cross is maar liefst 16 cm hoger dan het gewone type. Dat komt deels doordat hij iets hoger op zijn poten staat, maar ook door de dakrails. Die tellen ook mee. Op de interieurruimte heeft het echter geen enkele invloed. Net als bij de gewone Tipo kom je voorin wat betreft ruimte niets tekort en achterin is het voor een compacte middenklasser ook ruim genoeg. Bij de Ford is dat niet anders. Ook daar heb je voorin weinig te klagen en achterin houdt hij gelijke tred met de Fiat, met de opmerking dat je in de Ford op ellebooghoogte een paar centimeter extra armslag hebt. Groter is het verschil in bagageruimte. Onder de hoedenplank van de Tipo kun je volgens fabrieksopgave 440 liter kwijt – lang niet gek in het C-segment – terwijl de 375 liter die Ford opgeeft voor de Focus niet bepaald grensverleggend is.

FUNCTIE BOVEN VORM

Bij het ontwerp van het Fiat-interieur heeft functionaliteit voorop gestaan. Het kost je weinig moeite om hierin je weg te vinden. De auto laat zich logisch bedienen. Het instrumentarium is deels digitaal, waardoor je vrij eenvoudig de gewenste informatie in beeld kunt zetten. De functionaliteit van het infotainmentsysteem is beperkt, wat als positief effect heeft dat je voor veel zaken niet hoeft te swipen, maar gewoon op een toets kunt drukken. Wel kun je met Apple CarPlay en Android Auto de mogelijkheden uitbreiden. De vormgeving van de knoppen en schakelaars verdient overigens geen schoonheidsprijs. Het ziet er een beetje samengeraapt uit, alsof er te elfder ure her en der nog wat knoppen zijn bijgeplakt. Anno 2021 kan dat in dit segment eigenlijk niet meer, net zo min als de krasgevoelige harde kunststof met leertextuur.

Op dit vlak staat het Focus-interieur op een hoger plan, het maakt een beter verzorgde indruk dan dat van de Tipo. De gebruikte materialen voelen prettiger aan en zien er hoogwaardiger uit. Zonder dat de functionaliteit er onder te lijden heeft, is de vormgeving een klasse strakker. Ford weet zich meer te richten op de West-Europese markt dan Fiat met de Tipo, dat is veel meer een wereldauto. Fiat geeft je de keus uit twee uitrustingsniveaus: voor € 25.858 heb je de Tipo City Cross en de Tipo Cross is er voor € 28.190. Die eerste is gebaseerd op de Tipo City Life van € 23.990, dus voor het hogere onderstel en het stoere uiterlijk ben je nog geen twee mille extra kwijt en dan krijg je er ook nog mistlampen aan de voorkant bij, evenals ledverlichting aan de achterkant en parkeersensoren achter. De completere Tipo Cross biedt naast uiterlijke glimmers ook extra functionaliteit, zoals ledkoplampen met automatisch grootlicht, adaptieve cruisecontrol, ook aan de voorkant parkeersensoren en verder sensoren voor regen en licht. Voor wie het nodig acht, heeft Fiat nog losse opties zoals stoelverwarming, een achteruitrijcamera en een dodehoekwaarschuwingssysteem.

De Focus Active is er met alle aandrijfvarianten in twee carrosserievormen: hatchback en stationwagon. Je kunt kiezen uit twee uitrustingsniveaus: Business en X Business, althans in combinatie met de 125 pk benzinemotor of de 125 pk mild-hybrid; alle andere motoren zijn er uitsluitend als X Business. De prijslijst begint bij ! 29.135 en daarmee is de auto vergelijkbaar uitgerust als de gewone Focus ST-Line Business, die met zijn juist 10 mm verlaagde onderstel ook voor ! 29.135 in de lijst staat. Voor de extra centimeters instaphoogte en al het andere wat de Focus Active de Focus Active maakt, betaal je zo beschouwd dus niets extra. Het uitrustingsniveau van de Active Business komt aardig overeen met dat van de Tipo Cross, alleen geeft Ford je nog meer dan Fiat de mogelijkheid de auto naar eigen inzicht te verrijken met allerhande opties en pakketten om de functionaliteit, de veiligheid en het comfort naar een hoger plan te brengen. Ford gaat vooral verder met veiligheidsvoorzieningen, zoals vermoeidheidsherkenning en cross traffic alert, dat waarschuwt bij het achteruitrijden wanneer er verkeer van opzij komt. Wel moet voor deze functies worden bijbetaald.