Fiat Bravo 2.0 HGT (1997)

Sinds hun verschijning hebben de opvolgers van Fiats Tipo- en Tempra-modellen zeer veel lof geoogst en bewonderende commentaren uitgelokt. Geen wonder, want het komt maar zelden voor dat een grote autofabrikant zó trefzeker een nieuwe lijn uitzet, dat de concurrentie het antwoord schuldig moet blijven. Niet alleen in vergelijking met hun voorgangers, maar ook naast het overige marktaanbod springen de 3-deurs Bravo en de vijfdeurs Brava er dan ook overtuigend uit.
Fiats nieuwe zelfbewustzijn uit zich het opvallendst in de verrassend gestileerde carrosserie, die functioneel trouwens ook sterk voor de dag komt. En het interieur blijft daar niet bij achter: het getuigt volop van originele gedachten en een inventief gebruik van actuele technische mogelijkheden. Dat laatste geldt sowieso voor het hele Bravo/Brava-ontwerp, want de produktie van Fiats laatste modellen is inmiddels in hoge mate geautomatiseerd. Dat zie je aan de strakke, evenwijdige carrosserienaden, dat hoor je aan de afwezigheid van kraakjes en rammeltjes en dat voel je aan het sluiten van portieren en aan het resolute functioneren van de techniek achter alle bedieningsorganen.
Dat zijn zo wat algemene opmerkingen als aanloop tot de bespreking van een model uit een omvangrijk programma, dat Fiat net als voorheen bij de Punto in één keer op de markt zet. Voor deze test kozen we de Bravo HGT, die met z'n bijna 150 pk sterke 2-liter vijfcilinder als topmodel bovenaan de lijst staat.
Die HGT is, afgezien van z'n nieuwheidsaspecten, een bijzonder fijn rijdende auto, die zich niet als een nerveus brulmonster etaleert, maar bijna langs z'n neus weg zeer imponerende prestaties op het asfalt neerlegt. Met z'n acceleratie van 0- 100 in 8,5 seconden laat hij veel sportief-getrimde scheurijzers zijn achtersteven zien en op de snelweg zijn er überhaupt niet veel auto's die z'n tussensprint van 80-120 km/h in 7,7 seconden kunnen volgen.

Opvallend soepel
Het mooie is, dat je van al dat geweld weinig merkt. De sterke vijfpitter is bij lage toerentallen opvallend soepel en brengt bij stevig doortrekken weinig meer dan een plezierig klinkend, opgewekt geknor ten gehore. Bij de in ons land geldende snelheden is de HGT voor een sportieve auto zelfs ongewoon stil; pas als de pk's boven de 3500 toeren in toenemende mate worden ontketend, laat de twintigklepper fors accelererend meer voelen dan horen dat hij er zin in krijgt. Ook aan de buitenkant is nauwelijks te zien dat je met een krachtfiguur te maken hebt: behoudens het HGT-schildje achterop blijkt slechts uit een stel zijskirts en de brede, lichtmetalen wielen welke vleessoort je in de kuip hebt.
De rij-eigenschappen van de Bravo HGT houden overigens gelijke tred met de motorkwaliteiten. In lange, snelle bochten blijft hij tot in verre grensbereiken geruststellend neutraal en bij het korte slalomwerk heb je opvallend weinig last van de wielspin die veel krachtige voorwielaandrijvers vaak wat over- enthousiast demonstreren. Over de prettige, gevoelige besturing en de uitstekend doseerbare ABS-remmen valt evenmin te klagen, zodat we mogen vaststellen dat de HGT met zijn bedrieglijk onschuldige uiterlijk een pur-sang rijmachine is, die z'n berijder zelden voor problemen stelt.
Bij het opmaken van de eindafrekening moet je voor de meeste sportief bedoelde auto's bijna altijd concluderen dat er voor het genot van bovengemiddelde rij-eigenschappen moet worden ingeleverd. In dit opzicht is de Fiat Bravo HGT echter een uitzondering, want het enige dat we hem bij dagelijks gebruik zouden kunnen aanwrijven is de wat stugge vering en demping, waar we overigens weinig op tegen hebben.
Twee echte minpunten zijn het bovenop te sterk glimmende, lichte dashboard, dat bij lage zon hinderlijk in de voorruit reflecteert en de te korte stoelzittingen voorin. Daar moet Fiat echt iets aan doen, maar voor het overige is die HGT, zoals eerder gezegd, een erg aantrekkelijke auto met een ergonomisch zeer goed doordacht interieur. Daarbij gaat de hoofdprijs naar de bijna op ooghoogte in het dashboard gemonteerde radio. Het eerste drukknoptoestel dat je onder het rijden kunt bedienen zonder je ogen van de weg te halen. Bravo!