Fiat Bravo 1.4 SX (1998)

De SX-uitvoering van de driedeurs Fiat Bravo 1.4 is de 'net-geen-basisuitvoering'. Aan de buitenzijde zie je dat bijvoorbeeld aan bumpers in carrosseriekleur, terwijl de instapper 'S' ongespoten bumpers heeft. De SX kost ruim f 30.500.
De Fiat Bravo is in de drie'nhalf jaar van zijn bestaan uitgegroeid tot een goede bekende. Van voren gezien verschilt deze hatchback nauwelijks van de Brava, zijn vijfdeurs-broertje, maar van achteren valt hij meteen op door zijn aparte achterlichten. Kortom: de Bravo is een pittig ogende hatchback.

Voldoende ruimte

Bij de Fiat Bravo SX is de achterbank in ongelijke delen neerklapbaar. Om 't de passagiers gemakkelijk te maken op de achterbank te gaan zitten, is de auto uitgerust met een walk-in-systeem op de voorstoelen. Achterin is overigens voldoende beenruimte.
Het interieur van de Bravo is al eerder bezongen om zijn vormgeving. En dat blijven we nog even doen: binnenin ziet hij er nog steeds apart uit en de atmosfeer is licht en aangenaam. De radio is in het dashboard geïntegreerd en de afgeronde vormen komen overal terug: zelfs in de naden van de bekleding van de achterbank. Die heeft overigens een lekker hoge rugleuning en de achterpassagiers hebben bovendien nog de beschikking over armsteunen, met greep.
De uitrusting van de Bravo SX staat op een relatief hoog niveau. Dat zie je aan zaken als bestuurdersairbag, getint glas, startblokkering en een in hoogte verstelbaar stuur. Maar ook aan elektrisch bediende zijruiten voor, centrale deurvergrendeling en een in hoogte verstelbare bestuurdersstoel. Zelfs de radio-cassettespeler is standaard! Wie voor de passagiersplaats een airbag nodig heeft, betaalt zo'n f 750. Hoofdsteunen voor de achterpassagiers zijn niet leverbaar.

Terugschakelen

Fiats 1,4-litermotor levert 80 pk. Over de sprint van 0-100 km/h doet de Bravo 13,5 seconden. Dat is trouwens sneller dan de fabrieksopgave. Ook inhalen van 80-120 km/h in de vierde versnelling doet hij redelijk vlot in 13,4 s, maar in vijf valt het tegen. Maar met een waarde van 18 tellen kun je sowieso maar beter terugschakelen naar '4'.
De 12-klepper in de Bravo is niet echt zuinig. Bij een vlotte rijstijl kwamen we uit op 1:10,7. En dat is eigenlijk te veel voor zo'n auto. Het interieurgeluid is daarentegen weer netjes.
De stuurbekrachtiging van de Bravo is licht, maar we zien hem graag een tikkeltje gevoeliger. Het is niet zo dat je je ongemakkelijk voelt, maar je hebt het idee dat het beter kan. De Fiat is verder ietwat stug afgesteld, maar beslist niet oncomfortabel. Juist dat compromis speelt hem in de regen een beetje parten. Want dan moet je vooral in wat snellere bochten eerder 'van het gas' dan je zou verwachten, omdat hij dan gemakkelijker uitbreekt aan
de achterkant.
Onder normale omstandigheden komt de Bravo 1.4 zonder problemen keurig op tijd tot stilstand. ABS staat voor zo'n drie mille op de prijslijst. Koppelen gaat precies en met normale druk, terwijl het schakelen ook goed verloopt; niet boterzacht en superprecies, maar het voldoet in de praktijk uitstekend.

Conclusie

Hoe moeilijk is 't om een auto te kiezen in deze klasse? De meeste concurrenten zijn immers goed aan elkaar gewaagd. De Bravo onderscheidt zich door zijn opvallende styling, het moderne interieur en de royale uitrusting. Aan de andere kant is hij best onzuinig en zijn er concurrenten die beslist een betere wegligging hebben. Dat laatste is overigens geen reden om hem te laten staan. Wij durven daarom de Fiat Bravo 1.4 SX best aan te bevelen als goed alternatief.