Dodge Nitro 3.7 V6

Geheel in stijl met de eigen leus 'grab life by the horns', heeft Dodge in Europa de koe bij de horens gevat. Na de herintroductie van het merk, die hier gepaard ging met de komst van de Caliber, zullen er op korte termijn twee nieuwe modellen aan het gamma, waarvan ook de Viper deel uitmaakt, worden toegevoegd. In de tweede helft van 2007 arriveert de Avenger, een middenklassesedan en het broertje van de Chrysler Sebring. Maar eerst komt in de zomer de Nitro de gelederen versterken. Deze middelgrote SUV werd vorige week op de Parijse autosalon samen met de Avenger gepresenteerd.

De Nitro is er in de eerste plaats gekomen omdat de Amerikaanse Dodge-dealers al geruime tijd hadden gezeurd om een 'kleine' SUV, waarmee ze zouden kunnen concurreren met de Ford Escape, Chevrolet Equinox en de Nissan XTerra, de leiders in het segment.

De Chrysler Group had intussen op de show in Detroit (2002) al een eerste 'aanloop' naar zo'n model laten zien in de vorm van de concept-car M80. Het concept werd verder uitgewerkt en vorig jaar onthuld in Chicago, waar afgelopen februari de Nitro SUV debuteerde.

Ingekocht

De Nitro krijgt de beschikking over drie motorvarianten. De basisversie krijgt een 3,7-liter V6 met 213 pk en een maiximumkoppel van 319 Nm. Hij wordt door de Chrysler Group gebruikt in tal van Jeeps en de Voyager, en is voor de Nitro wat aangepast. De 4,0-liter V6 is een opgepepte versie van de 3,5-liter uit modellen als de Dodge Magnum, Chrysler 300 en de Pacifica. Hij levert in de Nitro 263 pk en heeft een maximumkoppel van 359 Nm. Voor de Europese Nitro gebruikt Chrysler de 2.8 turbodiesel van het prestigieuze Italiaanse VM Motori. Deze zestienkleps viercilinder zelfontbrander met common-railinspuiting en turbo wordt voor de nieuwe Jeep Wrangler gebruikt. Hij levert 182 pk en heeft een maximumkoppel van 460 Nm bij 1.800 tpm.

De 3,7-liter wordt gecombineerd met een viertrapsautomaat, de 4,0-liter krijgt een vijftraps automatische transmissie en de turbodiesel werkt standaard samen met een handgeschakelde zesbak, terwijl hij als optie de vijftrapsautomaat ter beschikking heeft.

Er komen drie uitvoeringen, de SE, de luxueuzere SXT en het sportieve topmodel, de R/T (Road & Track). De SE wordt geleverd op stalen 17-inchwielen met 235/70 R17 banden, de SXT staat op aluminium wielen met rubber in de maat 235/65 R17 en de R/T krijgt 20-inch aluminium met 246/50 R20 banden.

Terreinwaardig

Met de productieversie van de Nitro is het ontwerp van de concept-car zo goed als in stand gehouden. Het stoere voorkomen met de uitgebouwde spatborden zien we ongewijzigd terug en ook de maten zijn (bijna) gelijk. De wielbasis van 2,76 is een centimeter langer, maar de lengte, breedte en hoogte zijn gelijk en bedragen respectievelijk 4,58/1,86/1,78 m.

Zelfs de opvallende, grote wielen van de concept-Nitro komen terug in de vorm van de 20-inchwielen, waarop de Nitro R/T geleverd wordt en die voor de SXT-uitvoering als optie beschikbaar zijn.

De Nitro wordt gebouwd op het onderstel van de Jeep Liberty, met onafhankelijke wielophanging vóór en een starre as met geleidearmen achter. Daarmee heeft hij van huis uit al meteen een behoorlijke terreinwaardigheid. Hij heeft een aanloophoek van 25,6°, een afloophoek van 26,7° een hellingshoek van 22,0° en een bodemspeling van circa 20 cm

Terwijl de Amerikanen nog kunnen kiezen voor een versie met enkel 2WD, komt de Nitro in Europa alleen beschikbaar met vierwielaandrijving.

De 3.7 V6 en de 2.8 diesel worden standaard geleverd met parttime-vierwielaandrijving. Onder normale omstandigheden worden de achterwielen aangedreven, maar zonodig is de maximale verdeling 50/50 over de voor- en achterwielen. De 4.0 V6 heeft fulltime-4x4 met een 48/52 verdeling van de aandrijfkracht.

Praktisch

Net zo stoer als het uiterlijk is ook het interieur van de Nitro. Hij heeft forse stoelen met flinke wangen om je op je plaats te houden. Door het gebruik van tweekleurige bekleding wordt het stoere effect nog verscherpt. Het dashboard heeft een breed centraal gedeelte dat doorloopt in de middenconsole en is omlijst met een rand in aluminiumlook. Daarbij past ook de stoere behuizing van het instrumentarium met drie schuine 'kappen', die lijkt te zijn overgenomen uit de wereld van de motorfietsen.

Het geheel ziet er goed uit en is nog praktisch bovendien, want niet alleen de achterbank kan worden neergeklapt, ook de rugleuning van de passagiersstoel is 'opvouwbaar', zodat echt lange voorwerpen kunnen worden meegenomen. Net als andere nieuwe modellen heeft de Dodge Nitro eveneens standaard Yes-bekleding, een water- en vuilafstotend en antistatisch materiaal.

We kennen van Chrysler al het Stow 'n Go-systeem in de Voyager om alle stoelen snel weg te klappen, in de Nitro is er nu de Load 'n Go-laadvloer. Het is een 47,5 cm uitschuifbaar paneel, zodat je gemakkelijk grote of zware spullen (tot 182 kg) kunt laden. Bovendien is eronder plaats voor een maximaal 10 cm dik documententasje of een laptop.

Nieuw is verder een multimediacenter met een in het dashboard geïntegreerde TFT-display en touchscreen. Het systeem heeft ook navigatie en werkt met een 20 Gb harddrive, zodat je via de usb-poort je favoriete muziek, route, foto's en sms-berichten kunt laden. Verder is er een voice-memofunctie die werkt met een microfoon in de binnenspiegel.

Alle Nitro's zijn standaard uitgerust met airbags voorin en opzij, plus gordijnairbags. ESP is standaard, net als vier schijfremmen, ABS, traction control en ERM, ofwel Electronic Roll Mitigation, een systeem dat een dreigende koprol herkent en de nodige maatregelen neemt (verminderen koppel en het betreffende wiel afremmen) om de auto te stabiliseren.

Veelbelovend

Op papier zijn dat allemaal veelbelovende zaken, maar de vraag is natuurlijk of de Nitro bij een eerste kennismaking een goede indruk achterlaat. In Amerika reden we met de 3.7 V6. Wat in de bergen in Zuid-Californië onmiddellijk opvalt, is dat de Nitro in bochten nauwelijks overhelt. Dat is voor een flinke SUV nog steeds bijzonder, want je hebt vaak het gevoel dat je als een Carver de hoek omgaat. Als je niet zo hoog zou zitten, zou je de indruk kunnen krijgen dat je met een 'gewone' auto rijdt en niet met een SUV. Eerste punt gewonnen.

Verder is het in de cockpit aangenaam stil. Motor- en windgeluiden worden netjes geïsoleerd en eigenlijk zijn 't alleen de grote spiegels die voor wat decibellen zorgen, al is dat dus binnen de perken.

Uiteraard hoor je het wél duidelijk als je de 213 pk van de V6 aanspreekt om te accelereren, maar dat is niets om je aan te storen. De motor trekt vlot, reageert heel gewillig op het gaspedaal en heeft met berghellingen absoluut geen probleem. Dat mag natuurlijk ook wel met een koppel van 319 Nm. Chrysler zegt dat de V6 mooi zuinig is met een gemiddelde van omgerekend zo'n 1:8,2. Omdat de Nitro nog de Europese typekeuring moet ondergaan, hebben we voor verbruik, acceleratie en topsnelheid nog geen exacte cijfers.

De Nitro laat zich met één stuurbeweging de bocht in dirigeren, reageert dan gehoorzaam en vlot en blijft vervolgens keurig op de ingeslagen weg. Dat je niet meer aan het stuur hoeft te 'rommelen' is plezierig en rustgevend. Dat geldt ook voor de transmissie, die rustig en op tijd schakelt. De wegligging voelt zeker aan en je hebt niet het gevoel dat het onderstel niet op zijn taak berekend zou zijn. Daarom zal het ook zeker het hogere koppel en vermogen van de 4,0-liter V6 aankunnen.

Hoe de Nitro er in de Europese versie precies gaat uitzien, zullen we te zien krijgen bij de Europese persintroductie in december. En dan zullen we natuurlijk ook rijden met de zakelijke 2.8 diesel en de sportieve 4.0 R/T. De eerste indruk met de basisversie is in ieder geval hoopgevend. De Nitro is stoer en gedraagt zich ernaar, alleen moet de prijs nu juist niet al te gespierd zijn. We wachten rustig af!