Dodge Caliber 2.0 CRD SXT (2006)

De Caliber staat behoorlijk hoog op de poten, maar een SUV-achtige is het zeker niet. De Dodge Caliber zit in 't vaarwater van de compacte middenklasse. De grote bodemvrijheid valt direct op. Maar met een hoogte van 1,54 meter is de Caliber geen midi-MPV.
Amerikanen beginnen steeds meer te zien in de dieselmotor, maar zelf ontwikkelen,
daar doen ze nog niet aan. Je zou van de Chrysler Group verwachten dat ze bij partner Mercedes-Benz aankloppen voor een CDI-krachtbron. Maar de 2,0-
liter dieselkrachtbron wordt van Volkswagen betrokken. En dat de CRD een Volkswagen TDI-motor is, blijkt wel uit het motorgeluid. Zelfs op bedrijfstemperatuur is, laat de tweeliter nadrukkelijk horen dat hij op diesel loopt. De pompverstuivertechniek van Volkswagen staat dan wel niet bekend om zijn rustige optreden, trap je het gaspedaal van zo'n TDI in dan gebeurt ook echt iets. De Caliber CRD wordt bij accelereren erg onrustig in 't stuur. De aandrijflijn krijgt het flink voor de kiezen, dat merk je aan alles. Zelfs wanneer je nog rustig aan doet, bezorgt de diesel de Caliber al een opstijgende neus en een heftig reagerend stuur.
Dat de CRD vlot is, is duidelijk, de fabrieksopgave die Dodge opgeeft haalt hij echter niet. De motor werkt samen met een handgeschakelde zesbak, waarvan de pook dicht bij het stuur staat. Om 'm te bedienen moet je lange slagen met de rechterarm maken. Flink corrigeren in de besturing en roeren met de versnellingspook, dat is waarom de Caliber CRD vraagt. Want onder de 2.000 toeren doet hij niet zo veel.

Geen ruimtelijk gevoel
Dat de Caliber geen echte MPV-achtige is, blijkt op de bestuurderspositie voorin. De voorruit is klein en staat relatief dichtbij. De daklijn loopt ver door en daardoor moet je bij verkeerslichten als persoon van 1,80 meter plus voorover hangen. Ook valt op dat het dashboard vrij hoog staat.
In de Caliber kijk je tegen veel licht kunststof aan. Bovenop heeft het dashboard
een grovere structuur, aan de onderkant en op de portieren is het materiaal hard en glad. En het klepje van het handschoenenvak sluit niet mooi aan op het dashboard. Bij de instap moet je bovendien rekening houden met hard plastic onder de stuurkolom. Verder stoot je nogal snel met de rechterknie tegen de behuizing van de versnellingspook.
Het dashboardkastje bestaat uit meerdere vakken die worden afgedekt door twee kleppen. In de bovenste kun je amper iets kwijt. Bekerhouders zijn uiteraard aanwezig in zo'n Amerikaan, twee tussen de voorstoelen en twee achterin.
De mogelijkheden die de Caliber achterin biedt, gaan niet veel verder dan in een doorsnee hatchback, al kun je als achterpassagier wel de rugleuning verstellen. Voor personen van 1,80 meter biedt de Dodge Caliber voldoende ruimte achterin. Een eventuele middelste achterpassagier moet rekening houden met weinig beenruimte,
door de riante bekerhouders.
Bij de Caliber moet je erop bedacht zijn dat door de lichte, gevoelloze besturing de koers nogal eens gewijzigd moet worden – zeker in lange bochten. Een sportieve automobilist zal hiervan gruwen. De Caliber wil het liefst rechtdoor in bochten en helt daarbij bovendien fors over. Zacht is de vering, hard de demping. Bij hobbelsin de weg deint hij nog even na.