De BYD Dolphin surf is degelijk, maar de Fiat Grande Panda is ruimer

‘BYD breekt record met 13 miljoen New Energy Vehicles’, ‘BYD haalt Tesla in op grote Europese markten’ en ‘BYD ziet wereldwijde verkopen enorm stijgen. Zomaar een greep uit de nieuwsartikelen over BYD op autoweek.nl, en je begrijpt meteen waarom de Europese auto-industrie zo in z’n maag zit met de Chinese nieuwkomers. BYD is één van de belangrijkste merken in die categorie. In tegenstelling tot veel andere nieuwe merken is BYD dan ook geen net bedachte marketingnaam of dochteronderneming, maar een bedrijf dat al tientallen jaren staat als een huis en zich allereerst bewezen heeft als accubouwer. Dat formaat en de technische kennis stelt het merk in staat om snel te acteren op de actuele omstandigheden. Zo komen er Europese fabrieken om invoerheffingen te omzeilen en werd er prompt een plug-in hybride gelanceerd toen de vraag naar puur elektrische auto’s hier wat weg leek te vallen. Ook toen er in 2024 en 2025 ineens een heleboel kleine, betaalbare EV’s verschenen, had BYD snel een antwoord klaar. De BYD Seagull is in China één van de populairste nieuwe auto’s en mag het in Europa gaan proberen als BYD Dolphin Surf, want laat het maar aan BYD over om zoveel mogelijk regiogebonden modelnamen te bedenken.

Vermogen en stoelverwarming

Op papier is die Dolphin Surf een uitstekende deal en de eerste kilometers bevielen ook best, maar succes in Europa is verre van zeker. De concurrentie is immers moordend, van zowel andere Chinese prijspakkers als Zuid-Koreaanse en ook Europese opties. Stellantis is wat dat laatste betreft vooralsnog een voorloper en heeft met onder meer de Fiat Grande Panda een EV in huis die zich qua prijs kan meten met de BYD, maar in Europa werd ontwikkeld en wordt gebouwd. Dat lijkt voor de Europese consument toch steeds belangrijker, dus heeft de Fiat alleen daarom al een streepje voor. De BYD wint het wel op vanafprijs. Je rijdt zo’n Surf al voor €22.990, een elektrische Panda kost €3.000 meer. Maar dat vertelt niet het hele verhaal, want de drie beschikbare versies van de Dolphin Surf – Active, Boost en Comfort – verschillen ook van elkaar in motorvermogen en accucapaciteit. Voor de ‘grote’ accu van 43 kWh en dik 300 kilometer bereik moet je minimaal de Boost hebben en dan is €24.990 de ondergrens. De door ons geteste Comfort kost zelfs €26.690 en omdat dat de enige manier is om aan een 115 kW/156 pk sterke elektromotor te komen, is dat ook het bedrag dat we vandaag als vanafprijs hanteren. Met dit vermogen is de Dolphin Surf echter serieus veel vlotter dan de Panda, dus weet dat de goedkopere en 88 pk sterke Boost ook een optie is. Dan heb je echter geen stoelverwarming, want dat zit alleen op de Comfort. Bij de Panda kan een verwarmbare stoel ook alleen bij de topversie, alleen betaal je er zelfs dan nog €400 extra voor. Het totaalbedrag wordt dan minimaal €29.390 en daarmee is de Panda alsnog flink duurder dan de ‘Surf’. De Chinese auto zit bovendien altijd lekker in zijn spullen en heeft bijvoorbeeld zelfs in Boost-trim al elektrisch verstelbare en met kunstleer beklede stoelen, een regensensor, elektrisch inklapbare buitenspiegels en adaptieve cruisecontrol. Des te jammerder dat automatische klimaatregeling in alle gevallen ontbreekt, al zit airco er natuurlijk wel op. De standaarduitrusting van de Panda is aardig, maar zeker niet zo riant als die van de BYD. Adaptieve cruisecontrol is hier zelfs niet eens leverbaar, één van de vele gevolgen van de keuze van Stellantis om dit platform zo eenvoudig mogelijk te houden.

Vast snoer

De Fiat Grande Panda is er vooralsnog met maar één elektrische aandrijflijn, en twee niet-elektrische trouwens. De elektrische Fiat is altijd 113 pk sterk en heeft een accu van zo’n 44 kWh, waarmee een actieradius van zo’n 320 kilometer mogelijk moet zijn. Snelladen gaat in theorie zelfs nog iets sneller dan bij de Dolphin, maar voor ‘gewoon’ opladen valt er wat te kiezen. De Panda is er met een 3-fasen boordlader en zonder, maar in dat laatste geval krijg je een oplaadsnoer die vastzit in de neus van de auto en dus nooit los door de bagageruimte slingert. Handig, alleen geef je er dus wat laadsnelheid voor op. De optie is gratis, een traditionele lader met een losse laadkabel kan dus ook.

Weinig bagageruimte in de Dolphin Surf.

De BYD Dolphin Surf heeft altijd een 3-fasenboordlader met een losse kabel, die bij gebrek aan een frunk uiteraard altijd los door de beperkte bagageruimte slingert. Die bagageruimte is bij de Surf opvallend diep en heeft twee lagen, maar het vloeroppervlak is minimaal. Verder naar boven blijft er door de schuin aflopende achterklep zelfs helemaal nauwelijks ruimte over en BYD neemt niet eens de moeite om een hoedenplank te leveren. De Panda heeft zo’n plank wel en dat is terecht, want hier is het laadruim een stuk groter en vooral praktischer gevormd. Op de achterbank pakt Fiat ook de winst. In beide auto’s kun je zelfs als volwassene nog wel aardig zitten, maar in de Fiat heb je bovendien drie in plaats van twee gordels en hoofdsteunen. Zo’n plekje extra is toch handig, zelfs als je het maar af en toe gebruikt. De vierkante vorm van de Panda is dus niet alleen maar voor de show, maar levert ook daadwerkelijk ruimtevoordeel op!

Misser

De BYD Dolphin Surf maakt een uitstekende eerste indruk, want hij zit erg degelijk in elkaar. Deugrepen, portieren en interieur lijken gebouwd op een manier die we ook van de Duitsers kennen. Ze voelen zwaar, zijn solide en klinken degelijk, wat goed is voor de algehele kwaliteitsbeleving. Het interieur zelf is grotendeels zwart en van hard plastic, maar dat mag in dit segment. Het infotainmentsysteem is erg uitgebreid voor zo’n kleintje, heeft veel instelmogelijkheden en zelfs een draaibaar scherm, maar oogt ook wat rommelig en onoverzichtelijk.

De BYD toont verbruik over de laatste 50 kilometer, de Fiat helemaal niet.

Bovendien missen we goede informatie over het verbruik van de auto, dat alleen over de laatste 50 kilometer wordt getoond. De Grande Panda maakt het op dat vlak nog bonter. Deze auto toont zelfs helemaal geen verbruiksinformatie, een regelrechte misser voor een EV. Het zou trouwens ook een bewuste keuze van Fiat kunnen zijn, want het aan de laadpaal gemeten verbruik is met 18,4 kWh per 100 kilometer verre van indrukwekkend. De BYD doet het met 17,8 iets beter, maar niet veel. De infotainment-omgeving in de Fiat oogt en is een stuk overzichtelijker en opgeruimder dan dat van de BYD, maar dat komt ook wel omdat het zo eenvoudig is. Bij de Grande Panda is het scherm weliswaar standaard, maar bij de platformgenoten van Citroën en Opel niet. Dat betekent dat essentiële autofuncties verplicht buiten het scherm worden gehouden. De irritante snelheidspiep zet je dus gewoon uit met een klok en instellingen voor de auto zelf zijn er überhaupt nauwelijks. Navigatie is er wel in de topversie, maar dit scherm kun je het beste gewoon gebruiken voor Android Auto of Apple CarPlay-weergave, wat in de BYD uiteraard ook kan.

Blauw dashboard

De Fiat onderscheidt zich met zijn vrolijk en creatief vormgegeven interieur. Met al die vormpjes, kleurtjes en logootjes is het misschien wat rommelig, maar ook herkenbaar en uniek. Dat geldt ook voor de kleuren, want een blauw dashboard (!) is standaard in de Panda. De fraaie stoelbekleding en gele accenten van ‘onze’ La Prima zijn dat trouwens niet, maar fleuren het geheel nog wat meer op. Kwalitatief is het allemaal oké, maar niet zo goed als in de BYD. Hier vinden we links en rechts toch wat slecht aansluitende onderdelen en zit er wat meer speling op de dingen die je aanraakt, maar in dit segment mag dat allemaal best. Rijden doet de Fiat zoals je van een Stellantis-product mag verwachten.

Pianolak: gegarandeerd vlekken en krassen.

De besturing is vederlicht, het onderstel is vergevingsgezind en de auto voelt voor een EV behoorlijk lichtvoetig en direct, maar is te afstandelijk om leuk te zijn. De korte, hoge vorm van de SUV-achtige Panda levert bovendien een wat hobbelig en ‘topzwaar’ rijgedrag op, maar echt onprettig wordt dat gelukkig niet. De BYD Dolphin Surf is en voelt wat lager en heeft een onderstel dat nog sterker op comfort is afgestemd. De demping is zelfs wat té slap, maar het geheel komt toch volwassen over. De besturing is wat minder vederlicht dan in de Panda, maar alsnog behoorlijk gevoelloos. Ook dit is geen leuk gooi- en smijt-autootje, maar wel een opvallend comfortabel ding waarmee je in alle rust je dagelijkse kilometers aflegt. Als de veiligheidshulpjes hun mond houden, trouwens, maar dat is in de BYD zelden het geval. Met name de bestuurdersmonitor is ronduit irritant, en maant de berijder vaak onterecht en luidruchtig de ogen op de weg te houden. In de Grande Panda hebben we daarvan veel minder last, maar helemaal vrij van ergernissen is deze auto evenmin. Zo stopt hij meteen en definitief met laden als je het waagt om de auto te starten met een ingeplugde kabel en gaat de radio telkens aan na het starten, ook als we zonder geluid arriveerden. Bovendien moet de ingestelde temperatuur heel hoog om het een beetje warm te krijgen in de auto en blaast de automatische climatecontrol meestal irritant hard, zodat we hem toch al snel van de automatische functie halen. Jammer.