Dacia Duster 4x4 (2018) - Blits Bezit

Meer lol dan in een BMW

“Ze waren wel chic hoor, de BMW’s die ik gehad heb, maar op een gegeven moment had ik het er wel mee gehad.” Aan het woord is de 52-jarige Marco Froijen, die de apetrotse bezitter is van een Dacia Duster uit 2018, waarvoor hij zijn BMW gretig afstond. Een handgeschakelde 1-serie met 170 pk. Dat had de Dacia-dealer nog nooit meegemaakt, maar hoewel die dealer misschien wat anders dacht, wist Marco precies wat hij deed. Spijt zegt hij nog geen seconde te hebben gevoeld. Sterker nog: “Ik denk dat ik nu meer lol heb dan welke BMW-rijder dan ook.” Dat is nogal een statement, maar Marco heeft er argumenten voor.

Nogal reislustig

Het gezin Froijen is nogal reislustig. Tijdens een reis door IJsland met zijn echtgenote en zoon werd Marco gegrepen door het fenomeen 4x4. “Daar over die onverharde wegen rijden was ontzettend overweldigend. Dat maakte wat los”, zegt hij. “Ik was klaar met dat stressen op de linkerbaan dat bij BMW’s hoort. Hte leek me wel wat om met een eigen 4x4 op reis te kunnen. Maar wat koop je dan? De meeste 4x4’s zijn peperduur; vaak in aanschaf en bijna altijd in belasting. Een Discovery Sport vond ik bijvoorbeeld wel mooi, maar met zo’n dure bak op reis zag ik niet echt zitten. Al die stenen en takken tegen je dure lak lijkt me geen goed plan. Toen bedacht ik dat de Dacia Duster een stuk vriendelijker is geprijsd en dat ik hem eigenlijk best mooi vind. Ik bedoel, Laurens van den Acker was verantwoordelijk voor het ontwerp, dat zegt toch wat?”

De meest luxe Dacia Duster

Marco bestelde een Dacia Duster 4x4 in Prestige-uitvoering. Een luxe budget-SUV dus, met navigatie, automatische airco, een achteruitrijcamera en dodehoekwaarschuwing. In het vakje Off Road Pakket zette Marco eveneens een vinkje, waardoor zijn Duster kunststof beschermkappen aan de flanken en wielkasten kreeg. Aan de onderkant houden stalen beschermingsdelen motor, bak en differentieel heel. Marco koost bewust voor 16-inch wielen: “Dan heb je meer rubber, lekker als je off-road gaat. En wat extra koppel is ook wel fijn.” Om dat te realiseren werd het 1.2 literblok onder de motorkap gekieteld: “Door de chiptuning heb ik nu 145, in plaats van 125 pk en aanzienlijk meer koppel. Bovendien is het verbruik nu lager. Al moet ik zeggen dat de Dacia niet echt zuinig is.”

Ontzettend stoer

Gelukkig bederft het verbruik de lol niet. Die begon meteen na aflevering, toen Marco koers zette naar een bekende, Limburgse 4x4-specialist. Daar liet hij zijn Duster behangen met een waslijst aan accessoires waarvan zelfs Defenders en Land Cruisers jaloers zouden worden. Een liftkit van Eibach voor meer bodemvrijheid, spoorverbreders, terreinbanden, een dikke skidplate om de bodem te beschermen, twee vaste, ijzeren sleepogen, twee felle verstralers op de neus, bevestigingsmogelijkheden voor jerrycans, een bandenspanningsmeter, een 27mc bakkie, een sterk scheidingsrek, dakdragers, een kaartleeslamp en nog heel veel meer. De grootste ingreep was de inbouw van de lier, waarvoor het volledige front uit elkaar moest. “Maar het was allemaal de moeite waard”, zegt Marco. “Hij is ontzettend stoer geworden. Het is de stoerste Duster die ik ken. Je moest eens weten hoeveel aanspraak ik heb met deze auto. In elk geval veel meer dan met mijn BMW, dat is zeker!”

Met de Duster naar IJsland

Ondertussen is de Dacia nog bereisder dan Marco vooraf had durven hopen. Het gezin Froijen keerde in de zomer van 2019 terug naar IJsland, mét de eigen Dacia. “Met een tussenstopje op de Faeroër Eilanden.” Alleen al over die reis zou Marco een boek kunnen schrijven, met verhalen over bergen, doorwadingen, woestijnen, fjorden, vulkanen en motorrijders die midden in die wildernis zonder benzine stilvielen en werden gered door een Nederlandse Dacia Duster: “Die jerrycan kwam mooi van pas.” Bij IJsland bleef het niet, want de Duster ging daarna nog naar de Spaanse Pyreneeën, Engeland, Zweden, Griekenland, Montenegro, Servië en Spanje, en met elke reis groeide Marco’s respect voor zijn bescheiden Roemeen: “Ik kan alleen maar een diepe buiging maken voor de Duster en ik ben niet alleen. We gaan regelmatig op speciale 4x4-trips, en daar doet mijn Duster nauwelijks onder voor het echt serieuze spul. Dat wekt de nodige bewondering. Ik kan op elk terrein uit de voeten, en het maakt niet uit of het nou 25 graden onder nul is, of 40 graden erboven. Hij lijkt alles moeiteloos aan te kunnen. Een Dacia Duster! Ik doe hem nooit meer weg!”

Bewaren is veel leuker

Dat is een serieuze uitspraak, maar Marco gaat hem waarmaken: “We hebben nog veel plannen voor mooie reizen, en het leuke van de Dacia is verder dat je minder voorzichtig hoeft te doen naarmate hij ouder wordt. Ik maak me al een stuk minder druk om takken die tegen de lak komen. Daar had ik vroeger echt een, eh, takkenhekel aan. Mijn zoon vindt de Dacia ook gaaf. Hij is nu 16 jaar en wil binnenkort zijn rijbewijs halen. Dan kan hij er straks ook mooi mee rijden. Er is veel geld in de Duster gestoken, maar we hebben er vooral enorm veel avonturen mee beleefd. Dat ziet een dealer niet, dus dan heeft inruilen geen zin. Bewaren is veel leuker.” Toch wil Marco zichzelf nog geen echte Dacia-liefhebber noemen: “Ik houd van 4x4’s, en in dat segment is Toyota het mooiste merk. Ik vind de RAV4 Adventure gaaf, en ik ben ook benieuwd naar de Land Hopper. Een Land Cruiser blijft de ultieme 4x4, maar die is absurd duur. Dus stiekem wacht ik wel een beetje op de nieuwe Duster, en de Dacia Blister. Dat functionele, die beproefde Renault-onderdelen die het gewoon prima doen, het heeft wat. Meer dan veel mensen denken. Misschien ben ik wel meer Dacia-liefhebber dan ik zelf denk.”