Citroen Xsara Break 1.4i Ligne Prestige (1999)

De stationcar was altijd al praktisch als gezinsauto. Met veel binnenruimte, naar behoefte meer voor zitten of meer voor levenloze lading in te zetten. Maar acceptabel was zo'n model vroeger niet, het had geen status - nou ja, die van een bakkerskar. Doch stationcars kregen op een achteraf niet meer precies te bepalen moment een sportief 'lifestyle' image aangemeten. Ze werden niet slechts acceptabel, maar zelfs populair. Daarom was CitroËn er met een Break-versie van de Xsara sneller bij dan bij de ZX.
Je kunt met een stationcar-ontwerp twee kanten uit, de 'lifestyle' of de 'laadgigant' richting. Toevallig illustreert onze testauto die laatste filosofie.
De Citroën Xsara gaat meer voor het kofferhappen, al vertoont de achtersteven wel wat semi-sportieve afschuining. De stationcar is verlengd ten opzichte van het model waarop hij is gebaseerd: 18,5 cm lengteverschil tussen de Xsara vijfdeurs en Break.
We hebben het voor deze test gehouden op de kleinste motor in het gamma, een 1,4-liter met 8 kleppen en 75 pk. De 1.4 komt weinig enthousiast op toeren. Hij protesteert niet tegen laagtoerig rijden, maar trekt bij deze gebruikswijze niet best. Hij moet dus op toeren worden gehouden om de gang erin te krijgen. Dan nog blijft de Citroën futloos aanvoelen.
Dat blijkt onder meer uit bijvoorbeeld de 0-100 sprint, maar bij de inhaaltest van 80-120 km/h scoort hij redelijk. Het verbruik is gunstig: de Citroën kan bij een rustige rijstijl zelfs makkelijk 1:15 halen, merkten we tijdens de test. Een overmaat aan motorvermogen heeft onze testauto niet in huis, dus hoeft het ook niet direct een woeste bochtentijger te zijn. Verwacht je van een stationcar toch al niet op de eerste plaats.
Wel interessant is of de aanbouw achterop iets afdoet aan het weggedrag dat het oorspronkelijke vijfdeurs model biedt. Nou, een beetje.
Echt vreemde stuurreacties vertoont de Break niet. Maar de achtersteven wil wel omkomen, met name bij gas lossen in de bocht. Vooral in lange en snelle bochten. Het gaat niet heftig, gelukkig. En als je een béétje normaal rijdt, brengt deze auto je niet (te) snel in de problemen.
De vrij sterk bekrachtigde besturing geeft geen optimaal gevoel. De vering geeft de Xsara Break een hoog rijcomfort, al is het niet van het voor Citroën traditionele bekende 'vliegend tapijt' niveau.

Geen feestneus
Het is geen feestneus, deze Break. In de zin van: geen uitbundige luxe of fantasie in het interieurontwerp. Nadrukkelijk geronde vormen doen de Citroën Xsara van binnen zonder meer modern ogen, maar vrolijk gekleurd is 'ie niet. De afwerkingskwaliteit mag er overigens zijn.
Al te diep gaan we niet in op de woongelegenheid voorin, die immers niet anders is dan bij het vijfdeurs model. Op de achterbank wil het wel eens uitmaken, zo'n stationcar. Iets meer ruimte boven het hoofd, gewoonlijk, soms ook een verder naar achter geplaatste bank. Dat laatste vinden we niet in de Xsara al is hij nog aardig gul voor de benen achterin. Het verbouwde dak zorgt dat achterin de Break ook hoofden aan hun trekken komen - om het beeldend uit te drukken. Hoofdsteunen achterin zijn overigens standaard.
Valt er nog wat te laden in deze station? De matig afgewerkte, maar mooi rechthoekige bagageruimte kan een drietal grote en een drietal kleine koffers aan. De achterbank is verder in twee asymmetrische delen omklapbaar. Overigens kan de wisser op de achterruit ook met interval wissen.
Tsja, uitrusting. Bij Citroën is er volop keus. Diverse motoren, diverse 'Lignes' en volop accessoires. Airbags voor bestuurder en voorpassagier, en zij-airbags zijn standaard, evenals elektrische bediening op de voorste ramen en rechter buitenspiegel en centrale vergrendeling met afstandsbediening. Kortom: de Xsara Break is een leuk alternatief in deze klasse. Vaste aanhangers van Citro'n zullen zeker blij zijn met de extra keuzemogelijkheid. Hij oogt goed en biedt meer laadmogelijkheden dan een gewone vijfdeurs variant. Er is dus een redelijke kans dat de Xsara Break inderdaad een laadbloeier kan worden.