Chevrolet Aveo

Imagoprobleem

Chevrolet Aveo
AutoWeek 22 2011
AutoWeek 22 2011

Je leest het in AutoWeek 22 2011

Groot zijn de aantallen niet voor Chevrolet in Nederland. Met de Cruze hoopte het Koreaanse merk potten te kunnen breken in het C-segment, maar daar is vooralsnog weinig van terecht gekomen. Het is nu de beurt aan de Aveo om types als de Fiesta, Punto en Fabia te beconcurreren. Is hij tegen de concurrentie opgewassen? We gaan rijden.

Tot 2005 ging Chevrolet als Daewoo door het leven. Althans, de Koreaanse tak. Daewoo werd vooral bekend door de kleine Matiz, die vorig jaar werd opgevolgd door de Spark. Deze zomer komt de Camaro naar Nederland, maar die wordt hier schreeuwend duur. In september is het de beurt aan de Volt, die in de VS een echte hit is. En verder is het dit jaar feest bij Chevrolet, het is namelijk honderd jaar geleden dat het merk werd opgericht. Goed, de Aveo dus. De eerste aanblik toont een front dat, volgens zijn makers, agressief oogt. Hij blikt inderdaad vrij streng de wereld in met zijn dubbele koplampen. Volgens de documentatie is de stijl geïnspireerd op een motorfiets, zoals dat ook bij het instrumentenpaneel het geval is. Blijkbaar is de ontwerpchef bij Chevrolet een fervent motorrijder. Niet echt fraai is het grote merklogo op de voorbumper. Alsof het er achteraf nog is opgeplakt. De zwarte omlijsting van de ronde achterlichten zal ook niet bij iedereen in de smaak vallen. Voor onze eerste rijindrukken gaan we op pad met de 1.2 hatchback, in de meest eenvoudige uitvoering. Volgens de importeur zal deze motor de meest gekozen versie zijn in Nederland.

Weinig daadkracht

Vanaf vliegveld Zürich draaien we meteen de snelweg op en daar blijkt al snel dat de kleine viercilinder verre van daadkrachtig is. Je hebt het gevoel dat er een kar met stoeptegels aan de trekhaak hangt, zo moeizaam komt hij op toeren. Na lang doorhalen in twee, drie en vier zitten we op 120 km/h en schakelen we over naar vijf. De motor draait dan iets meer dan 3.500 toeren. Een herrieschopper is het niet, dat moet gezegd en de vijfbak schakelt gemakkelijk. Na een kilometer of twintig verlaten we de snelweg en komen we in glooiender landschap. Heuvelop is het echt zaak om terug te schakelen en flink toeren te maken. Doe je dat niet, dan loopt de snelheid domweg terug. Ook als je plankgas geeft. Zijn wij verwende jongetjes die alleen maar vette turbomotoren gewend zijn en met minder geen genoegen nemen? Zeker niet. Er zit gewoon weinig leven in dit blokje, zoals we in het verleden ook al vaststelden toen we de Opel Corsa met dezelfde motor reden. In het boekwerkje met technische gegevens vinden we drie versies van de 1.2: eentje met 70 pk (krijgen wij niet) en twee versie met 86 pk. Daarvan krijgt de zuinigste variant het predicaat 'Eco'. Die is iets zuiniger en vreemd genoeg is de topsnelheid hoger dan die van de 1.4, hoewel wij ons afvragen of je die 183 km/h echt gaat halen met deze motor….

Grote toerenteller

Het onderstel is vrij conventioneel van opzet. McPhersons vóór, een torsieas achter. De besturing is elektrisch bekrachtigd. De vering voelt soepel aan en kleine oneffenheden worden netjes weggewerkt. Geen straf 'motorfietskarakter' op dat onderdeel in ieder geval. Van weekheid is evenmin sprake. We stampen de Aveo door scherpe bochten over nat asfalt en dat doet hij met verve. De banden (Continental in dit geval) hebben voldoende grip. Af en toe zien we het lampje van de stabiliteitsregeling knipperen, ten teken dat de grens van de grip is bereikt. De Aveo mag dan niet zo scherp en alert zijn als een Fiesta, het is zeker geen vervelende auto om in te rijden. De zitpositie had iets beter gekund. Onze instapper beschikt niet over hoogteverstelling van de stoel. Het stuur is in hoogte en diepte verstelbaar. Het dashboard is opgetrokken uit harde, grijze kunststoffen, net als de bekleding van de portieren. Het instrumentarium springt nog het meest in het oog. Dat bestaat uit een grote ronde toerenteller, geflankeerd door een blauw verlichte display met daarin een digitale toerenteller en tankmeter. Het stuur en de schakelaars voor de richtingaanwijzers en ruitenwissers kennen we van Opel. Twee dashboardkastjes, ruime portiervakken en een lade onder de passagiersstoel bieden voldoende plek om losse spulletjes op te bergen. Het middendeel van het dashboard herbergt ook nog eens twee kleine vakken, voor je telefoon of portemonnee bijvoorbeeld.

Zestraps automaat

Opvallend zijn de grote achterportieren, waarvan de greep is weggewerkt in de raamstijl. De enorme opening die ontstaat na het openen maakt in- en uitsappen een stuk gemakkelijker. De beenruimte op de achterbank is niet maatgevend in deze klasse, de kofferruimte loopt met zijn inhoud van 290 liter (502 voor de sedan) keurig in de pas met zijn opponenten. De 1,4-litermotor is leverbaar met een zestraps automaat van GM en dat is best bijzonder in dit segment. Aan het eind van dit jaar komt de Aveo diesel naar Nederland. Met onder de kap het bekende 1,3-liter blokje van Fiat. De vraag is echter of Chevrolet een belastingvrije versie(voor zolang dat nog duurt) in de prijslijst heeft, anders is die diesel bij voorbaat kansloos. En de kansen van de Aveo zelf? Tja, afgaande op resultaten uit het verleden lijkt er geen zonnige toekomst weggelegd voor deze auto. Hij ziet er aardig uit en rijdt best goed, maar voor dit geld heb je ook een Ford Fiesta, Fiat Grande Punto of Skoda Fabia. En dan hebben we het nog niet eens voor een geduchte concurrent uit Korea, de nieuwe Kia Rio en zijn neef, de Hyundai i20.De Aveo ontbeert een sterk imago en echte USP's (Unique Selling Points) om de klant over de streep te trekken.

Lezersreacties (3) (gesloten)

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.