Test: BMW X6 M

Je hebt rij-instructeurs en rij-instructeurs. Sommige zijn goed, sommige enkel belerend en bij sommige vraag je je af of je niet beter van plek kan wisselen. Maar adviezen zoals ik vandaag krijg, volg ik tot de letter op. Voor mij rijdt een BMW X6 M, ik volg de auto waarbij ik wanhopig probeer niet te veel terrein te verliezen. Het is duidelijk dat de man voor mij af en toe van zijn gas gaat om te zorgen dat ik kan aanhaken. Vaak gênant, maar vandaag heb ik er vrede mee. "Oké, dat gaat goed, vlak voor de heuvel kan je al vol gas de blinde bocht erna in", roept hij door de portofoon. Met dik 160 smijt ik de ruim 2,2 ton zware BMW volgas de linkerknik in waarna we ons in de diepte storten. Ik volg niemand minder dan oud Formule1-coureur Timo Glock. De Duitser, die in 2009 nog meerdere podiumplekken scoorde in de F1, rijdt tegenwoordig voor het BMW fabrieksteam en is vandaag onze begeleider op het fabelachtige Circuit of the America's in Austin, Texas. En hij heeft er zin in. Waar coureurs dit soort events soms duidelijk zien als een moetje, is Timo vrolijk en enthousiast. En op het moment dat hij het idee heeft dat ik hem kan bijbenen, gaat er meteen een schepje bovenop. Ontspannen is er niet bij, het is vol gas vanaf bocht één. Voor mij hij eet waarschijnlijk een curryworst achter het stuur terwijl ik aan het zweten ben. Omdat Timo me laat weten waar ik het gas erop kan houden, zoek ik veel sneller de grenzen op dan ik zelf zou doen. En de BMW verbluft en verbijstert me. Het gaat zó ontzettend hard. En niet alleen rechtuit. Natuurlijk is een sprint van 4,2 seconden naar 100 km/h debiel voor een walvis. Maar het zijn juist de snellere bochten waarbij de X6 M verbluft. Het is niet zomaar dat BMW deze auto op het circuit presenteert. De SUV rijdt als een sportwagen. En nee, dat is geen geslijm of dom prietpraat die we zo uit de persmap halen. Terugdenkend aan de introductie van de BMW M6 op Ascari overheerste de zwaarte van de auto. Nu niet, terwijl de X6 stukken zwaarder is. Op een of andere manier heeft BMW het zwaartepunt zo laag gehouden dat het allemaal werkt. Een driedubbele rechterknik aan het einde van de baan kan nét niet vol gas, en een beetje liften zorgt voor een schuivende kont. Het geeft aan hoe goed de balans van de auto is. SUV of niet, hem op hoge snelheid sturen met je gaspedaal gaat perfect.

Geen nieuw segment

Helemaal nieuw zijn dit soort auto's natuurlijk niet. De eerste X6 M wist ons op destijds ook zo te verbazen en wat de Cayenne GTS van Porsche het circuit presteert is ook niet te bevatten. Logisch is het uiteraard totaal niet. Een SUV is samen met de MPV wel de laatste carrosserievariant waarvan je een sportieve versie verwacht. What's next? Een AMG-versie van de Mercedes Vito? Een RS-versie van de Ford Transit? Maar de klant vraagt, dus fabrikanten antwoorden. Hoewel we er nog altijd niet uit zijn waar die klant is die om een SUV-coupé vroeg. BMW lijkt met de X6 een segment verzonnen te hebben om vervolgens klanten wijs te maken dat ze er behoefte aan hebben. Maar sommige welgestelden vinden een X5 blijkbaar te saai, want de X6 bleek een gat in de markt. De M-versie van de X5/X6 was de volgende idiote stap. Wat moet je met een supersportieve versie van een SUV? Hier komt de dubbelrol van het M-logo naar voren. Ja, de M-modellen zijn de meest sportieve auto's binnen het BMW gamma. Maar het zijn ook de duurste auto's. En wat voor AMG van Mercedes en RS bij Audi nog meer geldt dan bij M van BMW, is het de meeste kopers te doen om die kant van het label. Ze willen wéten dat ze het beste hebben wat het merk te bieden heeft, ookal hebben ze het zelf nooit nodig. Je hebt niet zomaar een X6… Je hebt de 'M'! Je buurman zal beseffen dat je het beste hebt gekocht dat er te krijgen was. BMW zag waarschijnlijk met lede ogen aan hoe Mercedes zelfs AMG-logo's zette op modellen als de R-, de ML- en de G-klasse. Er is veel geld te verdienen aan de extra dikke versies en daarmee is het bestaansrecht van de X6 M geboren.

De diepte in

Maar ondertussen heeft BMW wel meer gedaan dan wat snuisterijen op de auto plakken en de motor opvoeren. Terwijl ik de X6 M met gillende banden door een bocht ram, voel ik me als een diepzeeduiker die test of een Rolex inderdaad tot duizend meter waterdicht is. Klanten zullen het nooit doen, maar ze willen weten dat het kan. En ik kan bevestigen: het kán. De 4,4 V8 biturbo is verder gekieteld naar 575 pk. Ondertussen is hij een stuk 'zuiniger', dan de vorige versie, wat hem 22.000(!) euro goedkoper maakt dan de auto die hij opvolgt. De soepele en snelle achttrapsautomaat is op het circuit niet zo scherp als de waanzinnige M-DCT-bak uit de M3 en M5, maar wel de juiste keus voor dit type auto. Zoals in alle nieuwe M-modellen kan je met de M-knoppen op je stuur zelf je favoriete setting instellen voor zaken als onderstel, gasrepons en ESP-settings. De heerlijke M-Dynamic mode laat daarbij alles toe waarbij het elektronische vangnet enkel ingrijpt als het denkt dat je de boel niet meer onder controle hebt. De X6 M danst, gromt en dendert als een neushoorn op speed. Deze auto is compleet overbodig en briljant tegelijk. Bij BMW is het niet 'waarom?', maar 'waarom niet?'.